Renars Birkovs is een priester die geboren is in Letland, een klein Baltisch land dat qua grondgebied kleiner is dan Andalusië en nauwelijks twee miljoen inwoners telt. Het ligt tussen Litouwen en Estland, maar deelt ook een grens met Rusland en Wit-Rusland, waardoor deze kleine staat momenteel op een strategische plek voor de wereldveiligheid ligt.
Letland is een multireligieuze samenleving. Katholieken vormen ongeveer een vijfde van de bevolking en de Letse Orthodoxe Kerk heeft het grootste aantal aanhangers. De Letse Orthodoxe Kerk is de grootste orthodoxe kerk in Letland. Litouwen -en Estland - een van de meest atheïstische landen ter wereld, waar nauwelijks meer dan 6.000 katholieken wonen.
De Letse katholieke kerk heeft vier bisdommen, een seminarie en verschillende religieuze instellingen. Net als in andere buurlanden werd de kerk, en vooral haar vertegenwoordigers, door het communisme zwaar vervolgd. Tijdens de meer dan vijf decennia durende dictatuur ondernam de regering vervolgingen in verschillende vormen. Vanaf het begin, onder Stalin, was de vervolging concreet: arrestaties van priesters, deportaties... Later, toen ze zagen dat deze methoden niet zo effectief waren als ze dachten in de strijd tegen de Kerk, begonnen ze de gelovigen en jonge priesters te misleiden en te manipuleren met informatie die hen chanteerde om het geloof en het ambt op te geven. Dit liet een diepe wond achter in de kerkgemeenschap.
Renars Birkovs groeide op onder een stervend communisme en midden in een democratische overgang, maar zijn ouders en grootouders hebben hem de verhalen verteld over hoe zij hun geloof moesten beleven te midden van een atheïstische dictatuur en communistisch. Als ze een kind moesten dopen, deden ze dat discreet en, bijvoorbeeld, omdat Kerstmis een werkdag was, moesten ze 's nachts of heel vroeg in de ochtend naar de kerk gaan, want niemand mocht het weten.
Deze jonge Letse priester heeft een speciale devotie voor bisschop Theophilus Matulionis, de eerste Litouwse martelaar van het communisme, die priester was in de buurt van zijn eigen parochie. Er waren veel martelaren in zijn thuisland, van wie sommigen momenteel zalig worden verklaard. In de beginjaren, na de Tweede Wereldoorlog, werden veel priesters gevangen gezet en was er veel vervolging van buitenaf... Voor Renars zijn ze als zijn vaders in de priesterschap. Hun getuigenis troost je geloof en je roeping.
Renars groeide op in een katholiek gezin, ondanks tientallen jaren van aanvallen op de kerk en ondanks het feit dat het een gebied is waar de meerderheid van de bevolking katholiek is. orthodox. Het was in deze geloofservaring dat de oproep tot de priesterschap. Hij voelde een sterke aantrekkingskracht, in de eerste plaats omdat het hem iets leek bovennatuurlijk en bijzonder en, ten tweede, omdat de vele goede daden die de priesters zodat mensen dichter bij God konden komen. Dus hij voelde dat dit zijn plaats was.
Hij ging naar het seminarie en toen hij eenmaal tot priester was gewijd, werd zijn bisschop stuurde hem naar Spanje om canoniek recht te studeren aan de Universiteit van Navarra dankzij de steun van de Stichting CARF.
In zijn eerste jaar van gewijde dienst diende hij in een verpleeghuis, en een dame op de gang vertelde hem dat ze atheïst was, begon hem uit te schelden en te schelden met een minachtende houding. Renars ging tien minuten naast haar zitten en luisterde naar haar. Daarna vertelde hij haar over zijn leven, zijn ervaringen, enz. Hij vertelde haar ook dat haar grootmoeder erg gelovig was. Aan het einde namen ze heel vriendelijk afscheid. Ze realiseerde zich hoe belangrijk het is om niet bang te zijn om nederig te staan waar een priester niet welkom is. Net als Jezus, nederig en vriendelijk iedereen uitnodigen.
In samenlevingen die steeds meer secularisten en ver van God, is deze jongeman duidelijk over de wapens die priesters bij de hand moeten hebben om deze vele gevaren het hoofd te bieden: "Het belangrijkste is het vieren van het Eucharistie met volledige toewijding; een diep gebedsleven hebben; en er moet gemeenschap zijn met priesters, evenals voortdurende vorming en onderwijs.
