Hij vertelt over zijn roeping en hoe het bidden van de rozenkrans zijn geloof heeft versterkt in een overwegend islamitisch gebied, waar het katholieke geloof leven betekent dat je elke dag je leven riskeert.
Cosmas Agwu Uka is priester in het bisdom Umuahia, Nigeria. Hij studeerde Bachelor of Arts in de Filosofie aan de Pauselijke Universiteit van het Heilige Kruisin Rome, dankzij een studiebeurs van de Stichting CARF. Hij vertelt over zijn roeping en hoe het bidden van de rozenkrans zijn geloof heeft versterkt.
Hij is geboren op 29 juni 1990. Zijn vader, Stephen Ukwa Uka, nu overleden, en zijn moeder, Felicia Uka, woonden toen in het noorden van Nigeria.
De vader van Cosmas werkte als ambtenaar en zijn moeder was koopman. Beiden waren en zijn katholiek en voedden hun kinderen katholiek op. Cosmas werd op 21 juli 1990 gedoopt in de St. Joseph kathedraal in Kaduna en is de laatste van zes kinderen, vier meisjes en twee jongens.
Terugkijkend is het voor mij heel interessant om te zien dat ik gedurende mijn hele opleiding alleen missionaire scholen heb bezocht. In feite begon ik mijn opleiding aan de St. Joseph's Nursery en Kaduna Primary School. Van daaruit verhuisden we en ging ik naar St. Anne's Nursery and Primary School in Kakuri, nog steeds in de staat Kaduna.
In St. Anne's ontving hij voor het eerst de roeping tot het priesterschap. Het verlangen om priester te worden motiveerde hem om al op jonge leeftijd te beginnen met catechetische lessen om de Heilige Communie te ontvangen. Toen werd hij lid van de misdienaarsgroep en diende hij aan het altaar.
In hun kindertijd hadden alle kinderen zich aangesloten bij een groep die de Rozenkranskruistocht heette, waar ze geleerd werd om elke dag de rozenkrans te bidden en de Bijbel te lezen. Dit vond plaats binnen een overwegend moslimgebiedwaar het katholieke geloof leven betekent dat je elke dag je leven moet riskeren, maar deze situatie heeft mijn geloof alleen maar versterkt.
"Toen mij de witte soutane werd opgelegd, betekende dat voor mij wat ik van binnen zou zijn en ook dat ik een licht in de wereld zou zijn. Het was een grote verantwoordelijkheid, maar het gaf me vreugde," zegt de Nigeriaanse priester.
Nadat hij zijn basisopleiding had afgerond, schreven zijn ouders hem in in het kleinseminarie van Immaculate Conception Ahiaeke Umiahia in de staat Abia, omdat ze zich herinnerden dat Cosmas een diep verlangen had uitgesproken om priester te worden. Daar begon hij geleidelijk aan zijn roeping tot het priesterschap beter te begrijpen.
Dit verlangen werd verder gevoed door de voorbeeldige en toegewijde vormelingen die toen in het seminarie waren. "In het seminarie leerde ik van de Eucharistie houden door de dagelijkse viering van de Heilige Mis," zegt Cosmas.
Van het kleinseminarie ging hij over naar het jaar van geestelijke onderscheiding, nadat hij een jaar apostolisch werk had gedaan. In het spirituele jaar werd hij belegd met de soutane, een fundamentele stap op weg naar het priesterschap.
"De soutane betekende toen dat ik mijn handen aan de ploeg had gezet en niet meer achterom kon kijken. De witte toog betekende voor mij ook wat ik van binnen zou worden en dat ik een licht in de wereld zou zijn. Het was een grote verantwoordelijkheid, maar het gaf me veel vreugde," zegt Cosmas, een Nigeriaanse priester.
Cosmas begon zijn filosofische en theologische studies in 2009 en beëindigde ze in 2017. Goede vorming is essentieel om een goede priester te zijn, het is een pijler van zijn roeping, omdat het hem leert de wijsheid van de Kerk te waarderen om een goede herder te zijn in het leven van de gelovigen.
"Een verheffend en inspirerend aspect van mijn seminarieopleiding was het feit dat we aan het einde van elk academisch jaar werden uitgezonden om apostolisch werk te doen. Elke seminarist werd toegewezen aan een plaats waar we onder de mensen leefden, hen onderwezen, met hen baden en hun geloof koesterden," zegt hij geëmotioneerd.
Nadat hij voldeed aan de filosofische en theologische vereisten en geïnstalleerd was als lector en acoliet, werd hij in december 2017 tot diaken gewijd en later op 21 juli 2018 tot priester. "Sinds de dag van mijn wijding is het mij duidelijker geworden dat God werkelijk de zaken van de mensen leidt. Dit komt omdat ik bij toeval werd gewijd op dezelfde datum van mijn doop, 21 juli. Een gelukkig en veelbetekenend toeval," zegt hij met een glimlach.
Na zijn priesterwijding werd hij naar het seminarie gestuurd om er als vormer te werken. "Het was echt een prachtige ervaring om terug te keren en levendige jonge seminaristen te begeleiden bij het overwegen van hun roeping tot het priesterschap. Mijn leven als priester is vol geweldige ervaringen geweest, te beginnen met de viering van de sacramenten en vooral met de dagelijkse viering van de mis," zegt hij.
De noodzaak om naar Rome te gaan om te studeren was gebaseerd op het verzoek van het provinciale grootseminarie om meer priesters naar het seminarie te sturen om te voldoen aan de eisen van de spirituele, intellectuele, pastorale en menselijke vorming van de seminaristen.
"Mijn bisschop, Mgr. Lucius I. Ugorji, die de provinciale voorzitter is van de seminariecommissie, besloot dat ik naar Rome moest gaan om filosofie te studeren aan een Pauselijke Universiteit van het Heilige Kruis, om de vereiste kwalificatie te verkrijgen die me in staat zou stellen les te geven aan het grootseminarie"..
Mijn bisschop heeft een subsidie aangevraagd bij de Stichting. Hulp aan de Kerk in Nood. Door het grote aantal beursaanvragen werd onze aanvraag echter niet geaccepteerd. Ik was erg blij toen ik het nieuws kreeg dat er voor mij een mogelijkheid was om in Rome te trainen dankzij de hulp van Stichting CARF . Dus vroegen we een beurs aan zodat ik aan de Pauselijke Universiteit van het Heilig Kruis kon studeren, allemaal dankzij de steun van de CARF Foundation.
"Mijn tijd in Rome is echt geweldig en verheffend. De filosofische studie was oogopenend en geestverruimend. Daarom zal ik de CARF Foundation en haar weldoeners altijd dankbaar zijn dat ze mij deze kans hebben gegeven om aan de Pauselijke Universiteit van het Heilig Kruis te studeren. Ik blijf dankbaar voor deze hulp en verzeker u van mijn gebeden".
Gerado Ferrara
Afgestudeerd in geschiedenis en politieke wetenschappen, gespecialiseerd in het Midden-Oosten. Hoofd van het studentencorps aan de Pauselijke Universiteit van het Heilig Kruis.
