Margarita, Manuel, Alex, David en Luis zijn enkele van hen weldoeners van CARF campagnepartners "Laat geen roeping verloren gaan".. Ze vertellen ons waarom ze meewerken aan de academische en spirituele vorming van priesters en seminaristen.
Margarita en Manuel: "We leerden CARF kennen via Alejandro Cantero, voormalig voorzitter van CARF die een paar jaar geleden is overleden.) Hij sprak met echt enthousiasme over dit prachtige werk, waar we getuige van waren geweest tijdens onze eerste reis naar Rome, op een ENROME bijeenkomst, toen we de Pauselijke Universiteit van het Heilige Kruis en het internationale seminar Sedes Sapientiae.
Tijdens deze reis konden we de het ware besef van universaliteit van de kerkDe priesters en seminaristen die we ontmoetten, jonge mensen van verschillende rassen en culturen, maar met hetzelfde enthousiasme, met hetzelfde verlangen, om gevormd te worden tot priester en dan terug te keren naar hun land van herkomst, waar ze hun priesterlijke werk zullen uitoefenen, onder hun volk en als vormers in de seminaries.
We controleren de sfeer van vreugde en dienstbaarheid die in het seminarie heerste, niet alleen bij de jongeren, maar ook bij hun vormers, die toegewijd zijn aan hun vorming en hun leven van vroomheid.
Je kunt je voorstellen dat hun verhalen heel divers waren, net als hun roeping, maar we begrepen meteen dat We hadden een verantwoordelijkheid tegenover de Kerk. Zo vaak hadden we het gebrek aan roepingen betreurd en God om roepingen gevraagd, en nu zagen we dat God wel degelijk jonge mensen roept, overal ter wereld, maar dat ze goed opgeleid en getraind moeten worden, en hier hadden we allemaal een verantwoordelijkheid, zodat niemand van hen verloren zou gaan door gebrek aan middelen.
Deze jonge mensen leren kennen, waar ze studeren, hoe ze leven en wat hun verantwoordelijkheidsgevoel is, het beste uit deze vormende jaren halen en er dankbaar voor leven, bevestigde opnieuw ons verlangen om ons steentje bij te dragen.
We kunnen je vertellen dat We werken samen met CARF, we werken rechtstreeks samen met de kerk over de hele wereld, priesters zijn fundamentele pijlers, zij zijn degenen die ons de sacramenten toedienen en daarom, waar een priester zijn werk doet, komt de Kerk aan.
LuisIk leerde CARF kennen via het tijdschrift van de stichting dat ik thuisgestuurd kreeg. Het zette me ertoe aan CARF financieel te helpen, het transcendentale belang van priesters binnen en buiten de kerk. Binnen, voor het toedienen van de sacramenten en voor de prediking van het evangelie (beide beslissend voor de heiliging van al haar leden). En buiten, voor de verspreiding van het woord van de Heer (zowel door woord als voorbeeld). Hoe heiliger en beter voorbereid ze zijn, hoe effectiever hun werk voor iedereen zal zijn.
Ik zou mensen willen aanmoedigen om te investeren in de vorming van priesters vanwege het bovenstaande en de schaarste aan financiële middelen, die de Kerk helaas heeft, vooral in deze tijd.
"Door samen te werken met CARF helpen we de Kerk over de hele wereld. Priesters zijn fundamentele pijlers".
Alex is een weldoener van CARF die momenteel helpt met de opleiding van seminarist Jacobo Lama uit de Dominicaanse Republiek, die studeert aan de Pauselijke Universiteit van het Heilige Kruis in Rome en net zijn studie heeft afgerond. Alex is toegewijd aan de vorming van mensen in de zoektocht naar werk, een doel dat hij ook naar zijn werk heeft overgebracht: "Priesters en seminaristen gaan voor God werken, ze worden "Gods personeel". Daarom zou het zonder financiële middelen voor hun opleiding heel moeilijk voor hen zijn om dit werk ten volle uit te voeren," zegt hij.
Alex: "Toen ik naar Rome ging, kreeg ik een idee van het belang van het werk dat CARF doet en van de menselijke kwaliteit van de seminaristen die daar worden opgeleid. Seminaristen de overgrote meerderheid van hen zijn diocesanen, die uit de meest uiteenlopende landen komen en die vervolgens terugkeren naar hun respectieve bisdommen om de vorming die ze hebben gekregen te vermenigvuldigen. Bisdommen die niet over de nodige financiële middelen beschikken, maar wel een geweldige bron van roepingen zijn, een "grondstof" die een geschenk is van de Kerk en waar we koste wat het kost voor moeten zorgen. Ik ben er al vijf keer geweest (de stichting heeft me de medaille gegeven die ze na vijf ENROME geven) en elke keer kom ik meer en meer bewonderd en aangemoedigd terug om hard te blijven werken nadat ik uit dit raam heb geleund van waaruit de universaliteit van de Kerk kan worden gezien.
Ik houd me bezig met het helpen van mensen bij het vinden van werk en daarom is het onderwerp "werkgelegenheid" een drijfveer in mijn dagelijks leven. Mijn samenwerking met CARF staat hier niet los van, want ik kan niet anders dan al deze seminaristen zien als "Gods personeel", zij die op de fulltime loonlijst komen te staan, met een onaantrekkelijk salaris maar die ongetwijfeld bijdragen aan het maximale pensioen. Een baan met gegarandeerd plezier, voor hen en voor ons. En dat op de meest uiteenlopende, verre en onvoorstelbare plekken.
Ondernemers moeten onder andere kijken naar het rendement van elke investering die we doen (ROI) en de investering in de opleiding van seminaristen (die aftrekbaar is van de belasting) is waarschijnlijk de beste deal die je kunt maken omdat je "een honderdvoud" krijgt. In deze pandemische tijden hebben we gehoord van "essentiële banen". Priester zijn is een essentiële baan zoals er maar weinig zijn waarbij "telewerken" niet is toegestaan. We hebben een groot tekort aan priesters en het is waarschijnlijk de moeilijkste baan om in te vullen, omdat het niet gaat om het hebben van een goede graad om naar een universiteit te gaan of om "online" opgeleid te worden. Het gaat om roeping en Gods roeping. Daarom moeten we, als een roeping zich aandient, en nog meer als er geen financiële middelen voor zijn, hard werken om ervoor te zorgen, om het heel goed op te leiden en om het te laten slagen.
We klagen dat er een tekort aan priesters is, maar in CARF hebben we er zoveel als we willen, uit alle landen. Zij hebben de roeping. Wij hebben de middelen. Het zou onvergeeflijk zijn als er roepingen verloren zouden gaan door een gebrek aan financiële middelen.
De wereld heeft priesters nodig. Wat onvergeeflijk zou zijn, is als er roepingen verloren zouden gaan bij gebrek aan financiële middelen.
De wereld heeft priesters nodig. Het zou onvergeeflijk zijn als er roepingen verloren zouden gaan bij gebrek aan financiële middelen.
David moedigt samenwerking met CARF aan in het belang van de universele kerk. "Priesters zijn heel belangrijk voor het behoud van de christelijke cultuur, tradities en geloof, en dragen ook bij aan het geweldige sociale werk dat de kerk en priesters in veel onderontwikkelde landen doen," zegt hij.
David: "Ik leerde CARF kennen via Alejandro Cantero, die op dat moment, in 2005, voorzitter was van de stichting. Met zijn geduld en alsof hij alle tijd voor me had, legde hij me de oorsprong, het traject en de doelen van de stichting uit.
Het doel van de Stichting is de integrale vorming van diocesane priesters en seminaristen uit de hele wereld, vooral uit de meest behoeftige landen. In de eerste plaats worden beurzen gegeven aan seminaristen die een aanvraag indienen en door de bisschoppen van de vijf continenten worden gestuurd.
Andere activiteiten van CARF omvatten ook het promoten en onderhouden van de Pauselijke centra en instellingen waar priesters en seminaristen wonen of worden opgeleid.
Na de uitgebreide en complete presentatie die Alejandro Cantero me gaf, stelde hij me voor om samen te werken als lid van de Board of Trustees die de Foundation bestuurt; en ondanks de grote verantwoordelijkheid die dit voor me betekende, besloot ik de functie te accepteren. Ik wist uit eerdere uitleg dat de Stichting een non-profit organisatie is en ik ging er vanaf het begin vanuit dat dit me tijd en geld zou gaan kosten; maar de motivatie om de positie te accepteren was de observatie van de noodzaak om mijn tradities, mijn overtuigingen en mijn cultuur te verdedigen, gezien mijn status als katholiek en mijn geloof.
Ik dacht: vanuit deze Stichting kunnen we de wereld veranderen, en hoe!
Later, toen ik in het CARF werkte, zag ik met eigen ogen hoe twee kenmerken die door het doopsel waren ingebracht, werden vervuld, namelijk: de priesterlijke ziel en het apostolaat. Priesterlijke ziel, om bewust te worden van het helpen van uw Kerk, moge deze Heilig, Romeins en Universeel zijn.
Apostolaat, volgens de opdracht van het Evangelie: "Ga de hele wereld in en verkondig het Evangelie". En wie beter dan priesters kunnen het evangelie verkondigen. Er restte mij dus niets anders dan te helpen en met mijn middelen en naar mijn mogelijkheden bij te dragen aan dat prioritaire werk van de Kerk, waar je het hart, het ruggenmerg raakt. Zoals de katholieke theologie zegt: de Kerk heeft de eucharistie nodig en de eucharistie heeft priesters nodig.
Deze vastberaden beslissing om tijd en werk te wijden aan de samenwerking met CARF, te delen met een veeleisende professionele baan en in mijn geval met de plichten van een groot gezin met zes kinderen, is iets dat me veel goeds heeft gedaan en dat ik graag wil delen met alle mensen die ons willen helpen als medewerkers of weldoeners, werken aan iets dat zo fascinerend is en waarvoor God ons rijkelijk zal belonen.
Sommigen zullen er veel tijd aan besteden, anderen minder, maar het belangrijkste is dat we deze boodschap in ons hart dragen en elke gelegenheid aangrijpen om anderen te informeren en enthousiast te maken over het doel en het werk dat we doen.
Ik moet denken aan een anekdote over een broederschap in Andalusië, die een beeld in processie nam en om de kosten te dekken een pot eronder zette met een kartonnen tekst: met deze donaties dekken we de jaarlijkse kosten. De manier om mee te werken is als volgt:
Hij die veel heeft, met veel.
Hij die minder heeft, met minder.
En hij die niets heeft, met niets.
In CARF maakt het niet uit als je niets hebt, want we kunnen allemaal bidden en God vragen voor de Kerk en dat Hij ons veel heilige priesters stuurt. Dit is hoe de wereld zou veranderen, door het verspreiden van het katholicisme, de Waarheid sprekend in hoofdletters, in vrijheid en zonder verplichtingen.
Ik zou veel mensen willen aanmoedigen om samen te werken met CARF vanwege het goede dat ze doen voor de universele kerk en ook voor zichzelf. En het is heel belangrijk om de christelijke cultuur, tradities en geloof in stand te houden, maar ook om bij te dragen aan het geweldige sociale werk dat de kerk en priesters in veel onderontwikkelde landen doen.
