Zij, als voorloper en moeder van de Kerk, en tegelijkertijd de eerste discipel, is het model en het hart van christelijk en kerkelijk onderscheidingsvermogen.
In de "kribbe schandaal" (een voederbak voor dieren), Maria leert dat God dichtbij en vertrouwd wil zijn. Wat komt in armoede en brengt vreugde en liefdegeen angst. En die voedsel voor ons wil worden. Daar aanschouwt hij de schoonheid van God liggend in een kribbe.
Terwijl anderen gewoon voorbijgaan en leven, en sommigen "verbaasd" zijn, de Mary "hield -Hij bewaarde, bewaakte, bewaakte al deze dingen, ze overpeinzend in zijn hart". (Lc 2:19; vgl. ook v. 51).
Zijn houding is de uitdrukking van een volwassen en vruchtbaar geloof. Van de donkere stal in Bethlehem, baart ze het licht van God in de wereld. Als voorproefje van wat komen gaat, gaat Maria nu al door het kruis, zonder welk er geen opstanding is.
En dus, Maria -Francisco vindt helpt ons de botsing tussen ideaal en werkelijkheid te overwinnen
Door te waken en te mediteren. Men zou kunnen zeggen, zoals de paus later doet, dat dit gebeurt in het hart van Maria en in haar gebed: omdat zij liefheeft en bidt, Maria, voor, tijdens en na haar gebed, in staat is de dingen vanuit Gods oogpunt te zien.
"Ten eerste, Maria is een bewaarder, dat wil zeggen, ze verspreidt zich niet. Ze wijst niet af wat er gebeurt. Ze bewaart alles in haar hart, alles wat ze heeft gezien en gehoord. De mooie dingen, zoals wat de engel haar had verteld en wat de herders haar hadden verteld. Maar ook de dingen die moeilijk te accepteren zijn: het gevaar van zwanger worden voor het huwelijk, nu de desolate engheid van de stal waar zij beviel. Dit is wat Maria doet: ze selecteert niet, maar ze waakt. Zij aanvaardt de werkelijkheid zoals die komt, ze probeert haar niet te verhullen, haar leven te verzinnen, ze houdt haar in haar hart".
En dan de tweede houding: hoe waakt Maria? Ze doet het meditatief, verweven gebeurtenissen:
"Mary vergelijkt verschillende ervaringen en vindt de verborgen draden die ze verenigen. In haar hart, in haar gebed Ze voert deze buitengewone operatie uit: ze verenigt het mooie en het lelijke; ze houdt ze niet uit elkaar, maar verenigt ze". En daarom, concludeert de paus, is Maria de "Moeder van de katholiciteit", "omdat zij verenigt en niet scheidt". "En zo vangt ze de volledige betekenis, het perspectief van God."
"...Moeders weten hoe ze moeten beschermen, ze weten hoe ze de draden van het leven bij elkaar moeten houden..." Paus Franciscus
Goed, "Deze inclusieve blik, die spanningen overwint door te waken en te mediteren in het hart, is de blik van moeders, die spanningen niet scheiden, maar bewaken, en zo groeit het leven. Het is de blik waarmee zoveel moeders de situatie van hun kinderen omarmen. Het is een concrete blik die zich niet laat ontmoedigen, die niet verlamd raakt bij problemen, maar ze op een bredere horizon plaatst.
Moeders," vervolgt ze, "weten hoe ze hindernissen en conflicten moeten overwinnen, ze weten hoe ze vrede moeten brengen. Zij zijn in staat tegenslagen om te zetten in kansen voor wedergeboorte en groei. Ze doen het omdat ze weten hoe ze moeten bewaken. Moeders weten hoe ze moeten beschermen, hoe ze de draden van het leven bij elkaar moeten houden, allemaal.
Vandaag hebben wij behoefte aan "mensen die in staat zijn draden van verbondenheid te weven, die de te vele gekartelde draden van verdeeldheid tegenover elkaar stellen". "En moeders weten hoe dat moet".
Franciscus benadrukt het vermogen van moeders en vrouwen daartoe: "Moeders en vrouwen kijken naar de wereld, niet om haar uit te buiten, maar om haar leven te geven: kijkend met het hart, slagen zij erin om dromen en concreetheid bij elkaar te houden en de drang naar aseptisch pragmatisme en abstractie te vermijden".
Ze benadrukt graag dat de Kerk moeder en vrouw is. "En de Kerk is een moeder, zij is zo'n moeder, de Kerk is een vrouw, zij is zo'n vrouw".
En hij leidt, zoals bij andere gelegenheden, dit gevolg voor de Kerk af:
"Daarom kunnen we de plaats van de vrouw in de Kerk niet vinden zonder haar te weerspiegelen in het hart van een vrouw-moeder. Dat is de plaats van de vrouw in de Kerk, de grote plaats waaruit andere, meer concrete, meer secundaire plaatsen voortvloeien. Maar de Kerk is moeder, de Kerk is vrouw".
En het eindigt met een aansporing voor dit nieuwe jaar: "...dat, Aangezien moeders leven geven en vrouwen de wereld beschermen, laat ons allen werken om moeders te promoten en vrouwen te beschermen.
De heer Ramiro Pellitero Iglesias
Hoogleraar pastorale theologie
Faculteit Theologie
Universiteit van Navarra
Gepubliceerd in "Kerk en nieuwe evangelisatie".
