[et_pb_text content_tablet="
Hasitha Menaka Nanayakkara nl een van de eerste twee seminaristen uit het bisdom Colombo, Sri Lanka, die aan de Universiteit van Navarra studeert.
Hij is geboren in Sri Lanka, een land waar het boeddhisme, beleden door 70% van de bevolking, de meerderheidsgodsdienst is. Slechts 6% van de inwoners is katholiek. Met een katholieke moeder en boeddhistische vader werden hij en zijn oudere zus bij de geboorte gedoopt en van jongs af aan katholiek opgevoed. De inspanningen van zijn moeder maakten het mogelijk. "Dankzij het feit dat Sri Lanka een land is waar het verschil tussen culturen geen conflict is, kon ik verder groeien in mijn geloof. Eerst op een katholieke school en daarna op een boeddhistische school. Het leven heeft me veel uitdagingen gegeven. Elke dag was ik op zoek naar redenen om mijn geloof te beschermen, maar het heeft me doen groeien," zegt hij.
Hij zegt dat hij zich op latere leeftijd realiseerde wat zijn moeder voor hem had gedaan en hoeveel moeite ze had gedaan voor zijn vorming in het katholieke geloof. Het was bij een heiligdom waar hij werkte. Daar kwamen veel pelgrims. Op een dag ontmoette hij een moeder en haar twee dochters. Ze vertelde hem dat ze katholiek was, maar dat haar dochters niet gedoopt waren, zodat ze zelf konden kiezen wanneer ze opgroeiden. "Als God je het geloof geeft en je waardeert het als het beste wat je een kind kunt geven, dan is het verkeerd om te zeggen dat ze moeten kiezen als ze ouder zijn," zegt hij, zijn eigen ervaring indachtig.
Al op jonge leeftijd voelde hij een roeping tot het priesterschap: "De Heer liet me altijd tekenen zien. Ik herinner me dat de nonnen bij mijn eerste communie de jongens vroegen om priester te worden en de meisjes om gewijd te worden. Vandaag voel ik dat God me vanaf dat moment riep. Ik hou van de Heer. Eucharistisch veel%22.
Hij ging de seminarie in 2009: "Ik was pas 17 jaar oud toen ik begon en het was heel moeilijk voor me om het te doen. Maar roeping geeft je een vreugde die je vervult en geeft je een vrede die alles verandert.
Menaka is erg dankbaar voor de training die hij in 8 jaar in zijn land heeft gekregen: 4 jaar in een klein seminarie, 1 in het propedeutisch seminarie en 3 in het groot seminarie. In 2017stuurde zijn bisschop hem naar Pamplona, waar hij zijn opleiding in Theologie aan de Universiteit van Navarra en in het Bidasoa International Seminar wat ik beschouw als een grote pure genade van God.
" content_phone="
Hasitha Menaka Nanayakkara nl een van de eerste twee seminaristen uit het bisdom Colombo, Sri Lanka, die aan de Universiteit van Navarra studeert.
Hij is geboren in Sri Lanka, een land waar het boeddhisme, beleden door 70% van de bevolking, de meerderheidsgodsdienst is. Slechts 6% van de inwoners is katholiek. Met een katholieke moeder en boeddhistische vader werden hij en zijn oudere zus bij de geboorte gedoopt en van jongs af aan katholiek opgevoed. De inspanningen van zijn moeder maakten het mogelijk. "Dankzij het feit dat Sri Lanka een land is waar het verschil tussen culturen geen conflict is, kon ik verder groeien in mijn geloof. Eerst op een katholieke school en daarna op een boeddhistische school. Het leven heeft me veel uitdagingen gegeven. Elke dag was ik op zoek naar redenen om mijn geloof te beschermen, maar het heeft me doen groeien," zegt hij.
Hij zegt dat hij zich op latere leeftijd realiseerde wat zijn moeder voor hem had gedaan en hoeveel moeite ze had gedaan voor zijn vorming in het katholieke geloof. Het was bij een heiligdom waar hij werkte. Daar kwamen veel pelgrims. Op een dag ontmoette hij een moeder en haar twee dochters. Ze vertelde hem dat ze katholiek was, maar dat haar dochters niet gedoopt waren, zodat ze zelf konden kiezen wanneer ze opgroeiden. "Als God je het geloof geeft en je waardeert het als het beste wat je een kind kunt geven, dan is het verkeerd om te zeggen dat ze moeten kiezen als ze ouder zijn," zegt hij, zijn eigen ervaring indachtig.
Al op jonge leeftijd voelde hij een roeping tot het priesterschap: "De Heer liet me altijd tekenen zien. Ik herinner me dat de nonnen bij mijn eerste communie de jongens vroegen om priester te worden en de meisjes om gewijd te worden. Vandaag voel ik dat God me vanaf dat moment riep. Ik hou van de Heer. Eucharistisch veel%22.
Hij ging de seminarie in 2009: "Ik was pas 17 jaar oud toen ik begon en het was heel moeilijk voor me om het te doen. Maar roeping geeft je een vreugde die je vervult en geeft je een vrede die alles verandert.
Menaka is erg dankbaar voor de training die hij in 8 jaar in zijn land heeft gekregen: 4 jaar in een klein seminarie, 1 in het propedeutisch seminarie en 3 in het groot seminarie. In 2017stuurde zijn bisschop hem naar Pamplona, waar hij zijn opleiding in Theologie aan de Universiteit van Navarra en in het Bidasoa International Seminar wat ik beschouw als een grote pure genade van God.
" content_last_edited="on|desktop" admin_label="Kandidaat tekst" _builder_version="4.19.0" custom_margin="||17px||" global_colors_info="{}" theme_builder_area="post_content"].
Hasitha Menaka Nanayakkara nl een van de eerste twee seminaristen uit het bisdom Colombo, Sri Lanka, die aan de Universiteit van Navarra studeert.
Hij is geboren in Sri Lanka, een land waar het boeddhisme, beleden door 70% van de bevolking, de meerderheidsgodsdienst is. Slechts 6% van de inwoners is katholiek. Met een katholieke moeder en boeddhistische vader werden hij en zijn oudere zus bij de geboorte gedoopt en van jongs af aan katholiek opgevoed. De inspanningen van zijn moeder maakten het mogelijk. "Dankzij het feit dat Sri Lanka een land is waar het verschil tussen culturen geen conflict is, kon ik verder groeien in mijn geloof. Eerst op een katholieke school en daarna op een boeddhistische school. Het leven heeft me veel uitdagingen gegeven. Elke dag was ik op zoek naar redenen om mijn geloof te beschermen, maar het heeft me doen groeien," zegt hij.
Hij zegt dat hij zich op latere leeftijd realiseerde wat zijn moeder voor hem had gedaan en hoeveel moeite ze had gedaan voor zijn vorming in het katholieke geloof. Het was bij een heiligdom waar hij werkte. Daar kwamen veel pelgrims. Op een dag ontmoette hij een moeder en haar twee dochters. Ze vertelde hem dat ze katholiek was, maar dat haar dochters niet gedoopt waren, zodat ze zelf konden kiezen wanneer ze opgroeiden. "Als God je het geloof geeft en je waardeert het als het beste wat je een kind kunt geven, dan is het verkeerd om te zeggen dat ze moeten kiezen als ze ouder zijn," zegt hij, zijn eigen ervaring indachtig.
Al op jonge leeftijd voelde hij een roeping tot het priesterschap: "De Heer liet me altijd tekenen zien. Ik herinner me dat de nonnen bij mijn eerste communie de jongens vroegen om priester te worden en de meisjes om gewijd te worden. Vandaag voel ik dat God me vanaf dat moment riep. Ik hou van de Heer. Eucharistisch veel".
Hij ging de seminarie in 2009: "Ik was pas 17 jaar oud toen ik begon en het was heel moeilijk voor me om het te doen. Maar roeping geeft je een vreugde die je vervult en geeft je een vrede die alles verandert.
Menaka is erg dankbaar voor de training die hij in 8 jaar in zijn land heeft gekregen: 4 jaar in een klein seminarie, 1 in het propedeutisch seminarie en 3 in het groot seminarie. In 2017stuurde zijn bisschop hem naar Pamplona, waar hij zijn opleiding in Theologie aan de Universiteit van Navarra en aan het Bidasoa International Seminary "wat ik beschouw als een grote en pure genade van God".
"Zowel de universiteit als het seminarie bieden ons de omgeving die nodig is om gevormd te worden en door de moeilijkheden heen te komen. Het doel van het leven van een priester is niet zichzelf, maar om de Heer en zijn naaste lief te hebben, en dit wordt gezien in elk van de honderd begeleiders uit 25 verschillende landen die er wonen".
Hij is erg dankbaar voor de hulp van de weldoeners, zonder wie ze niet gevormd konden worden, en legt uit hoe hij het ziet: "Ik zie het Seminarie als de schoot van de Maagd, waar andere Christussen geboren worden; en de weldoeners als St. Jozef, uit hun steun worden andere Christussen geboren in de Kerk. Daarom noemen we hen vaak vaders en moeders.
Ik waardeer de steun die je me geeft enorm, waardoor ik kan studeren en mijn opleiding kan voortzetten. priesterleven hier in Spanje. Ik dank u met heel mijn hart. Ik verzeker je van mijn gebeden pvoor jou en ik beloof mezelf a gebruik elke gelegenheid en elk moment van mijn vorming om te groeien en mezelf te identificeren met Jezus als een een priester, met Gods genade".
