Communautaire wetgeving inzake testamenten

In tegenstelling tot wat vaak wordt gedacht, is het maken van een testament een relatief eenvoudig en zeer belangrijk gebaar. Het stelt je niet alleen in staat om je dierbaren te beschermen, maar het biedt ook de mogelijkheid om een of meer NGO's op te nemen om in de toekomst verder te bouwen aan een betere wereld.

Er zijn twee basisvoorwaarden om dit te kunnen doen:

• ouder zijn dan 14 jaar.
• Om volledig in het bezit te zijn van zijn vermogens op het moment van het maken van het testament. Het is geldig indien het is opgesteld door een persoon die ten tijde van de opstelling ervan handelingsbekwaam was, zelfs indien hij of zij later zijn of haar verstandelijke vermogens verliest.

In het geval van bijzondere testamenten zijn de mogelijkheden om deze te maken, gezien het uitzonderlijke karakter ervan, zeer omstandig en beperkt. Voor het overige zijn er bepaalde formele vereisten die met elk van de verschillende modaliteiten gepaard gaan.

Onder erfenis verstaan wij "het geheel van goederen, rechten en verplichtingen die niet verdwijnen na het overlijden van een persoon". Maar het is ook belangrijk dat de solidariteit niet uitdooft en tastbaar blijft in de projecten van de non-profitorganisaties die u in uw testament opneemt en die u uw leven lang hebt gesteund.

De verdeling van de erfenis is vrij van u als erflater. Bij alle verdelingen verplicht het Burgerlijk Wetboek u echter om een bepaald deel van het vermogen na te laten aan bepaalde verwanten - de gedwongen erfgenamen of wettige erfgenamen - en dat komt overeen met wat men de legitimatieplicht noemt. Erven omvat niet alleen erfenissen in strikte zin, maar ook alle schenkingen die tijdens het leven worden gedaan.

Indien bij het overlijden nakomelingen worden nagelaten, wordt dit geheel van goederen bestaande uit de erfenis plus schenkingen in drie gelijke delen verdeeld:

• Strikte legitimiteit is het derde deel van het vermogen waarover niet vrij kan worden beschikt en dat naar de wettige erfgenamen, ook wel gedwongen erfgenamen genoemd, gaat. Het wordt in gelijke delen onder de kinderen verdeeld en als een van hen is overleden, erven zijn volgende nakomelingen door het recht van vertegenwoordiging, d.w.z. door afstamming.
• De een derde verbeteringOok dit deel is niet vrij beschikbaar, maar wel tot op zekere hoogte. De wet bepaalt dat het derde deel van de verbetering moet worden verdeeld tussen de kinderen en de nakomelingen, maar niet noodzakelijkerwijs gelijk. Het is mogelijk sommige kinderen meer te bevoordelen dan andere.
• De onbeperkte derde is het deel dat u als erflater kunt nalaten aan wie u maar wilt, een familielid of niet, en kan een individu of een rechtspersoon zijn, inclusief een non-profitorganisatie. Als er een of meer non-profit doelen/instellingen in de wereld zijn waarmee u zich altijd verbonden hebt gevoeld, kunt u ervoor kiezen deze in uw testament op te nemen zodra u over hun werk bent geïnformeerd. Dit deel van de nalatenschap zou niet worden belast omdat de non-profit entiteit een rechtspersoon is en niet aan successierechten is onderworpen en de inkomsten uit de nalatenschap zijn vrijgesteld van vennootschapsbelasting omdat het een non-profit entiteit is die van openbaar nut is verklaard.

In geval van huwelijk heeft uw vrouw of man ten minste recht op het vruchtgebruik van het derde deel van de verbetering.

Als u echter overlijdt zonder nakomelingen maar met voorouders (ouders of grootouders), hebben zij recht op de helft van de erfenis, als een gereserveerd deel. Als uw man of vrouw op het moment van overlijden nog in leven is, heeft hij/zij recht op het vruchtgebruik van de helft van de erfenis.

Wie sterft zonder ascendenten of afstammelingen, maar met een man of vrouw, moet hem of haar het vruchtgebruik van tweederde van de erfenis toekennen.

Deze regeling bevat uitzonderingen in sommige autonome gemeenschappen, zoals in Navarra, waar slechts sprake is van een formeel legitiem aandeel (het volstaat de legitieme begunstigden te vermelden, zonder dat zij vermogen hoeven na te laten), of in Catalonië, waar slechts sprake is van een kwart en alleen ten gunste van de afstammelingen. Er zijn ook regels in de Balearen, Baskenland en Aragon.

Vergeet niet dat een testament slechts een akte is die u de vrijheid geeft om te kiezen hoe u uw bezittingen wilt verdelen. Als er geen testament is, of als het testament ongeldig wordt geacht of in een ander geval (bv. als de erfgenamen u als erflater voorafgaan of als niet alle gedwongen erfgenamen zijn opgenomen), bepaalt de wet wie de erfgenamen van de overledene zijn.

• AllereerstDe kinderen en nakomelingen (kleinkinderen alleen als zij zijn overleden of niet kunnen of willen erven van hun ouders en voorouders en zonder discriminatie op grond van geslacht, leeftijd of afstamming.
• Ten tweedeBij ontstentenis van de bovengenoemde, de ouders en de naaste bloedverwanten in graad. Als de ouders niet leven, erven de grootouders.
• Op de derde plaatsDe echtgenoot, die erft bij afwezigheid van descendenten en ascendenten en vóór broers en zussen.
• EindelijkDe zogenaamde collateralen, broers en zussen (die in gelijke delen erven), nichten, neven, ooms, tantes en ooms. Andere familieleden tot en met de vierde graad (neven en nichten) erven bij gebreke van het bovenstaande. Als er geen testament is, kan er niet verder geërfd worden dan de vierde graad van verwantschap.

Bij gebreke daarvan erft de Staat, hoewel in sommige Autonome Gemeenschappen juist de respectieve Autonome Gemeenschap. Deze volgorde is anders in sommige autonome gemeenschappen zoals Baskenland en Navarra. Als u geen familieleden of geliefden hebt met wie u uw erfenis in de toekomst kunt delen, kunt u een of meer non-profitorganisaties tot universele erfgenamen benoemen en al uw vermogen aanwenden om verder te bouwen aan een betere wereld.

Om de hoedanigheid van erfgenaam te bewijzen, moet het overlijden worden bewezen en moet een procedure van verklaring van erfgenamen intestato worden gevoerd, die gerechtelijk of notarieel kan zijn en waarvan de kosten in ieder geval hoger zijn dan die van een testament.

Bij het opmaken van een testament is het het meest raadzaam een testament op te maken voor een notaris, omdat hij/zij verplicht is het op te stellen in overeenstemming met uw wil als erflater, die hij/zij zal moeten onderzoeken, interpreteren en aanpassen aan het rechtssysteem. U kunt ook vooraf een advocaat raadplegen, zodat hij of zij u kan adviseren over meer specifieke vragen, maar dit advies sluit de werkzaamheden die de notaris zal verrichten in ieder geval niet uit. In het bijzonder is het open testament raadzaam, vanwege de complexiteit van het fenomeen nalatenschap, zoals de bijzonderheden van de fora van de autonome gemeenschappen.

In Spanje bestaat er een gewoon burgerlijk recht, dat voornamelijk is vastgelegd in het Burgerlijk Wetboek. Bepaalde burgerlijke zaken worden echter geregeld door bepaalde Autonome Gemeenschappen die wetgevende bevoegdheid op burgerlijk gebied hebben, en het gemeen recht wordt subsidiair van toepassing, waarbij de voorkeur wordt gegeven aan de in deze Autonome Gemeenschappen bestaande regeling (foral of bijzonder burgerlijk recht).

Dit bijzondere forale of civiele recht is soms van toepassing op grond van de burgerlijke staat van de persoon (1 ) en soms op grond van het enkele feit dat een testament is opgesteld op het grondgebied waar het forale recht van toepassing is. Het is dus een persoonlijk of territoriaal recht. Met betrekking tot de Autonome Gemeenschappen rijzen verschillende vragen:

• Taal: Artikel 684 van het Burgerlijk Wetboek bepaalt dat een testament moet worden opgesteld in ten minste één officiële taal van de plaats waar het wordt opgesteld.
• De gezamenlijke wil: Er zijn autonome gemeenschappen waar dit niet wordt aanvaard (artikelen 669 en 773 van het Burgerlijk Wetboek), zoals de Balearen en Catalonië. In andere Autonome Gemeenschappen worden gezamenlijke testamenten aanvaard, zodat het verbod van het Burgerlijk Wetboek niet van toepassing is. Dit zijn Aragon, Baskenland, Galicië en Navarra.
• Curatelewaarmee de erflater een persoon mag aanwijzen die verantwoordelijk zal zijn voor de verdeling van zijn of haar erfenis na het overlijden van de erflater. Als er een of meer non-profitorganisaties zijn waarmee u na uw overlijden wilt blijven samenwerken, moet u deze persoon op de hoogte brengen van uw wens om hem of haar in uw nalatenschap op te nemen.

Burgerlijke buurt: Het is de schakel tussen de persoon en een rechtsstelsel van een autonome gemeenschap in burgerlijke zaken. Als een persoon een burgerlijke wijk verwerft
(bv. in Aragon), valt het onder de wetgeving van de autonome gemeenschap van
die buurt. Verwerft door geboorte, afstamming of verblijf (gewoonlijk 10 jaar).
van verblijf in een Gemeenschap, hoewel een uitdrukkelijke verklaring volstaat 2).

Gezamenlijk testament: Het wordt verleend door twee of meer personen. Op sommige plaatsen verwijst het alleen naar echtgenoten, maar op andere plaatsen kan het gaan om echtgenoten of niet, en zelfs om meer dan 2 personen. Zij hoeven elkaar niet als erfgenaam te benoemen, maar in de praktijk komt het toch het meest voor.

Fiducia: Dit is het benoemen van een of meer personen in het testament om hun opvolging te regelen. Solidariteit Legacy Telefoon: 902 010 609

De vigerende wetgeving op de eilanden wordt gevormd door wetgevingsdecreet 79/1990 van 6 september houdende goedkeuring van de herziene tekst van de compilatie van het burgerlijk recht van de Balearen.

Uit zijn erfrecht kunnen twee kwesties naar voren komen:

• De aanwezigheid van getuigen in testamenten uitgevoerd voor een notaris. Het decreet van 1990 bepaalt dat getuigen niet vereist zijn, maar voorziet in uitzonderingen: "Wanneer de notaris de erflater niet kent".
• De figuur van het codicil(1), vergelijkbaar met die van het wetboek van erfopvolging van Catalonië.

Ook op het gebied van de instelling van erfgenamen wordt een soortgelijk criterium gevolgd als in het Catalaanse wetboek, waarbij uitdrukkelijk wordt bepaald dat de instelling van erfgenamen een essentiële voorwaarde is voor de geldigheid van het testament. De Balearenregeling maakt echter een onderscheid tussen haar gebieden. Zo is het vereiste van de instelling van erfgenamen van toepassing op Mallorca en Menorca, maar niet op Ibiza en Formentera, waar is bepaald dat het testament en de erfovereenkomst(2) geldig zijn, zelfs indien zij niet de instelling van erfgenamen bevatten of deze laatste niet het geheel van de goederen omvat (artikel 69, lid 2, van wetsbesluit 79/1990).

(1) Codicil: Deze instelling is bewaard gebleven in Catalonië, de Balearen en Navarra. Om het te definiëren, kunnen we zeggen dat het een korte laatste wil en testamentaire beschikking is zonder instelling van erfgenaam, om testamenten gedeeltelijk te hervormen of aan te vullen. Met andere woorden, het is als een bijlage bij het testament die het aanvult.

(2) Successieverdrag: Zoals elk pact is het een contract of wilsovereenstemming tussen twee of meer personen, en aangezien het een erfrechtpact is, verwijst het naar het pact dat een eventuele beschikking mortis causa vastlegt voor een of meer van de contracterende partijen. De inhoud ervan kan worden gevarieerd: een contractant kan afstand doen van de erfenis van de andere contractant, er kan een beschikking worden gegeven ten gunste van een derde, enz.