"Ik ben pater Cezar Luis Morbach, priester van het bisdom Novo Hamburgo, Rio Grande do Sul / Brazilië. Ik ben geboren op 4 september 1984 in de stad Campina das Missões, een gemeente in het noordwesten van de staat. Ik ben de zoon van Amantino Morbach en Petronilla Schutz Morbach, landbouwers. Ik ben de vierde van vijf kinderenMijn broers en zussen zijn: José (overleden), Maria Alice, Renato André en Marco Antônio.
Ik ben geboren en getogen in de eenvoudig plattelandsleven, mijn ouders helpen met huiswerk en landbouw. Van hen heb ik vanaf het begin het voorbeeld gekregen van eerlijkheid, eenvoud, maar vooral geloof en liefde voor God. Onze familie is zeer religieus en het gebed aan tafel voor de maaltijd is en blijft een gewoonte in ons huis, evenals het bidden van de rozenkrans, deelname aan de zondagsmis (of de viering van het Woord, aangezien het een binnengemeenschap is en er vaak niet elke zondag een mis kan worden gehouden).
Wij zijn ook altijd betrokken bij gemeenschapsdienst, helpen mensen in nood, spelen een leiderschapsrol, doen handwerk bij het schoonmaken en bereiden liturgische vieringen of gemeenschapsgebed voor.
Het voorbeeld van mijn oudersDe liefde waarmee zij zich inzetten voor de kerkgemeenschap, het geloof dat zij beleefden, samen met het getuigenis van vrienden die het Klein Seminarie zijn binnengegaan... de la Diócesis de Santo Angelo (Diócesis a la que mis padres, territorialmente, pertenecen), despertó en mí el deseo de tener una experiencia en el Seminario. Entonces, en el año de 1998, después de un fin de semana vocacional en el Seminario, tomé la decisión de ingresar.
Maar door omstandigheden moest ik deze beslissing uitstellen. Zo verliet ik in 1999, 14 jaar oud, het ouderlijk huis, niet meer om naar het seminarie te gaan, maar om met mijn zus en haar gezin in de stad Dois Irmãos te gaan wonen, op zoek naar een beter leven. Dus, in augustus 1999, nog steeds 14 jaar oud, begon ik te werken in een schoenenbedrijf.
Overdag werkte ik van 07.00 tot 17.30 uur en 's avonds studeerde ik. Na 8 jaar werken (4 in de schoenenbranche en de andere 4 in de meubelbranche), in 2006, na een periode van "ontsnappen" aan God, Nadat ik de middelbare school had afgerond en een studie wiskunde was begonnen aan de Universiteit van Vale dos Sinos (UNISINOS), ontmoette God mij opnieuw via een jeugdvriend aan de vooravond van zijn priesterwijding.
Toen, op 26 augustus 2006, gaf ik op 21-jarige leeftijd mijn baan op, mijn universitaire opleiding, mijn plannen om een gezin te stichten, een vriendin, mijn vrienden .... Ik verliet alles om naar het Propaedeutisch Seminarie in Novo Hamburgo te gaan.
"Na een periode van "ontsnapping" aan God ontmoette de Heer mij opnieuw via een jeugdvriend aan de vooravond van zijn priesterwijding.
Pater Cezar Luis Morbach is zeer actief op sociale netwerken. Op zijn Facebook-profiel plaatste hij deze afbeelding met de volgende boodschap: "Die ′glimlach′ van degene die gewend is aan de dingen van God... en die het hart verblijdt. Ouders: laat uw kinderen van jongs af aan wennen aan de dingen van God!".
Een andere van zijn lessen op sociale media over kinderen: "Er is geen manier om niet van een kind te houden, Uw onschuld, zuiverheid, eenvoud, tederheid... betoveren het hart. Daarom zijn sommige van de grootste schandalen gerelateerd aan moeders die hun pasgeboren kind in de steek laten, die hun toevlucht nemen tot abortus, die niet de liefde, bescherming en zorg geven die het kind nodig heeft...Schandaal is niet om van te houden!!!"
Na slechts 4 maanden propedeuse, begin 2007, werden mijn begeleiders van het bisdom en ik naar São Paulo gestuurd om filosofie te studeren. In 2007 en 2008 studeerde ik aan de Faculteit Filosofie van het Seminarie Maria Mater Ecclesiae, in de stad Itapecerica da Serra, en tenslotte keerde ik in 2009 terug naar Rio Grande do Sul om in het Groot Seminarie São Luiz Gonzaga, gelegen in de stad Viamão, de eerste cyclus Theologie te volgen aan de Faculteit Theologie van de Pauselijke Katholieke Universiteit van Rio Grande do Sul, te Brazilië.
In 2012 werd ik op verzoek van de diocesane bisschop - en zoals gebruikelijk in het bisdom - uitgenodigd om mijn studie te onderbreken en me te wijden aan de zgn. "Pastoraal Jaar" in de Kerk van het Aartsbisdom Porto VelhoMeer bepaald in de parochie São José in de stad Monte Negro, waar hij pastoraal werk verricht.
Begin 2013 keerde ik terug naar Rio Grande do Sul om mijn theologiestudie te hervatten en me voor te bereiden op wijdingen: de diaconale wijdingdie plaatsvond op 4 augustus 2013 in de Kathedrale Basiliek São Luiz Gonzaga, stad Novo Hamburgo, en de priesterlijkeOp 20 december van hetzelfde jaar in de parochie van São Miguel, in de stad Dois Irmãos.
Als priesterIn het verleden heb ik mijn priesterlijke ambt uitgeoefend als parochiaal vicaris van de parochies São Pedro, in de stad Gramado (2014-2015), Kathedrale Basiliek São Luiz Gonzaga, Novo Hamburgo (2016) en São José Operário, ook gelegen in de stad Novo Hamburgo (2017).
In januari 2018 trad ik aan als parochiepriester in de parochie van São José, nog steeds in de stad Novo Hamburgo, een rol die ik vervulde tot september 2020, de vooravond van mijn leven in Rome, om doctoraalstudies voort te zetten.
Zonder mijn pastorale werk te verwaarlozen, begon ik in 2016 aan een masteropleiding theologie aan de Pauselijke Katholieke Universiteit van Rio Grande do Sul (PUCRS), die ik in mei 2019 met lof afrond met de scriptie: "De stilte van God: de theologie van het lijden bij Hans Urs von Balthasar".
Sindsdien, altijd in overeenstemming met de wil van God aanwezig in de persoon van Monseigneur Bishop, Dom ZenoHet doctoraatsproject werd op een zeer tastbare manier voorgesteld.
Toen kreeg ik, zelfs te midden van de moeilijkheden die de pandemie met zich meebracht, toestemming om een doctoraat in de systematische theologie te studeren aan de Pauselijke Universiteit van Santa Croce in Rome, met als studiegebied Ecclesiologie. Het onderwerp van mijn onderzoek zal zijn: "Van Communio Sanctorum a Communio cum SanctisDe theologie van de gemeenschap met de heiligen uit hoofdstuk VII van de dogmatische constitutie Lumen Gentium".
"Op 21-jarige leeftijd gaf ik mijn baan op, mijn universitaire studie, mijn plannen om een gezin te stichten, een vriendin, vrienden ..... Ik liet alles achter om me aan te sluiten bij het Propedeutisch Seminarie in de stad Novo Hamburgo".
Pater Cezar is geboren en opgegroeid in een eenvoudig plattelandsleven, waarbij hij zijn ouders hielp met hun karweitjes en de landbouw. "Van hen heb ik vanaf het begin het voorbeeld gekregen van eerlijkheid, eenvoud, maar vooral geloof en liefde voor God. Onze familie is zeer gelovig," zegt hij. Op de foto een momentopname van zijn pelgrimstocht naar Assisi, waarbij hij de paden van Franciscus bewandelde.
Zijn familie heeft zich altijd ingezet voor gemeenschapsdienst, het helpen van mensen in nood, het spelen van een leiderschapsrol, het verrichten van handwerk zoals schoonmaken en het voorbereiden van liturgische vieringen of gemeenschapsgebed.
De levenslang leren is altijd dringend en noodzakelijk voor de geestelijkheid en de lekengelovigen. Hoewel het een noodzaak is, streeft niet iedereen ernaar, zelfs niet onder de geestelijken. Vervolgens zal ik, zodra de cursus is afgerond, meewerken aan de academische vorming van de seminaristen van het bisdom, van de geestelijken, en aan de pastorale en academische vorming van de lekengelovigen, door middel van seminars en theologische cursussen, volgens het nieuwe pastorale plan van het bisdom.
Bovendien zal ik ter beschikking staan van universiteiten - waaronder de Pauselijke Katholieke Universiteit van Rio Grande do Sul - voor een eventuele behoefte aan integratie in hun onderwijzend personeel.
Ondanks alle uitdagingen en moeilijkheden, hier in Rome, laat Gods barmhartigheid en voorzienigheid ons nooit in de steek. Een voorbeeld is de financiële kwestie, aangezien het bisdom Novo Hamburgo mij slechts een klein bedrag aan steun voor mijn studie kan geven, een steun die ver onder de basisbehoeften ligt.
Daarom zou dit studieproject en vooral de voltooiing van mijn onderzoek en opleiding niet mogelijk zijn. zonder de gulle hulp van mijn weldoeners bij CARF, die ik zeer dankbaar ben. voor het goede dat u mij en mijn diocesane kerk doet door zo gul te helpen Gods wil in mijn leven uit te voeren. Hartelijk dank en God zegene u altijd!
Bovendien vertrouw ik opnieuw op de goddelijke voorzienigheid, blij dat ik door studie de Kerk van Christus kan dienen. Ik zou mijn weldoeners, met veel zegeningen, willen vragen mij veel op te dragen, zodat Gods wil in ons leven volledig gerealiseerd wordt.
Met mijn gebeden, dankbaarheid en zegen!"
Gerardo Ferrara
Afgestudeerd in geschiedenis en politieke wetenschappen, gespecialiseerd in het Midden-Oosten.
Verantwoordelijk voor het studentencorps
Universiteit van het Heilige Kruis in Rome
