Ο Άγιος Παύλος ΣΤ' και ο Άγιος Josemaría Escrivá

Τον Οκτώβριο του 1999 είχα την ευκαιρία να προετοιμάσω χαιρετισμούς προς τους συμμετέχοντες σε μια Ημερίδα Μελέτης με θέμα "...".Ο σύγχρονος άνθρωπος σε αναζήτηση του Θεού, σύμφωνα με το Διδασκαλείο του Παύλου ΣΤ'"Θα ήθελα να θυμηθώ με ευγνωμοσύνη μερικές από τις μαρτυρίες για τον Παύλο ΣΤ' που, για διάφορους λόγους, έχουν σχέση με αυτή τη Θεολογική Σχολή. Με την ευκαιρία αυτή ήθελα να θυμηθώ με ευγνωμοσύνη κάποιες μαρτυρίες για τον Παύλο ΣΤ', οι οποίες για διάφορους λόγους έχουν σχέση με αυτή τη Θεολογική Σχολή και, ως εκ τούτου, είναι ιδιαίτερα αγαπητές σε εμάς που εργαζόμαστε εδώ. Σήμερα, είκοσι χρόνια μετά, νομίζω ότι η αγιοποίησή τους από τον Πάπα Φραγκίσκο είναι μια καλή αφορμή για να τους θυμηθούμε ξανά.

Πριν από τον Παύλο ΣΤ΄: Ιωάννης Βαπτιστής Μοντίνι

Ας ξεκινήσουμε με μια λεπτομέρεια, απλώς ανεκδοτολογική αλλά σημαντική, η οποία αναφέρεται στις πρώτες περιστάσεις κατά τις οποίες ένας καθηγητής της Σχολής μας έγινε προσωπικά δεκτός από τον Παύλο ΣΤ', παρόλο που την εποχή των συναντήσεων αυτών, το 1943, ο καθηγητής Orlandis - καθηγητής στο Πανεπιστήμιο της Μούρθια και νέος ερευνητής - δεν ήταν ακόμη καθηγητής σε αυτή τη Σχολή και ο Ιωάννης Βαπτιστής Μοντίνι δεν ήταν ακόμη ο Παύλος ΣΤ'. Σε μια από τις περιπτώσεις που είχαν συναντηθεί, η προηγούμενη ακρόαση κράτησε λίγο περισσότερο από το συνηθισμένο και ο κλητήρας που ήταν υπεύθυνος για την εισαγωγή των επισκεπτών στο γραφείο του Μονσινιόρ Μοντίνι θεώρησε καθήκον του να δώσει συνομιλία στον Χοσέ Ορλάντις για να ζωντανέψει την αναμονή. Κατά τη διάρκεια της συζήτησης", θυμάται ο καθηγητής Orlandis, "η γνώμη που είχε για τον Μοντίνι και η εικόνα που παρουσίαζε μπροστά στα μάτια του, που είχαν συνηθίσει να τον παρατηρούν τόσο στενά, αναδύθηκε ως εμπιστοσύνη. Ο ορισμός, ειπωμένος στη λαϊκή γλώσσα ενός παλιού Ρωμαίου, μου φάνηκε τόσο αστείος - συνεχίζει ο Ορλάνδης - που δεν μπόρεσα ποτέ να τον ξεχάσω: "Monsignore è proprio un santo: lavora sempre, quasi non dorme e mangia come un uccelletto!". Αυτός ο ορισμός, κάπως ιδιόρρυθμος στη μορφή του, αποτελεί ωστόσο μια εκφραστική μαρτυρία της ικανότητας για εργασία και της αγάπης που προκαλούσε ο Ιωάννης Βαπτιστής Μοντίνι σε όσους παρακολουθούσαν το καθημερινό του έργο..

Χρόνια αργότερα

Με την ευκαιρία μιας άλλης συνάντησης, στις 21 Ιανουαρίου 1945, ο καθηγητής Orlandis έδωσε στον Μονσινιόρ Μοντίνι ένα αντίτυπο του "Δρόμου", το οποίο του είχε δοθεί ως δώρο. Άγιος Josemaría Escrivá de Balaguer τον είχε στείλει στη Ρώμη λίγες ημέρες νωρίτερα. Λοιπόν, αυτό το βιβλίο δεν θα έμενε εγκαταλελειμμένο στα ράφια μιας βιβλιοθήκης, αλλά θα είχε και τη δική του ιστορία, την οποία μπορέσαμε να μάθουμε πολλά χρόνια αργότερα.

Σε ακρόαση

Χορηγείται από Παύλος ΣΤ' τριάντα χρόνια αργότερα, το 1975, λίγο μετά τον θάνατο του Αγίου Ιωσηφίου, μίλησε στον διάδοχό του στην ηγεσία του Opus Dei για το βιβλίο αυτό, το οποίο διατηρούσε ακόμη προσεκτικά. Έτσι θυμάται ο επίσκοπος del Portillo εκείνη τη συζήτηση: "Ο Παύλος ΣΤ' μου μίλησε με θαυμασμό για τον ιερέα και μου είπε ότι ήταν πεπεισμένος ότι ήταν άγιος. Μου επιβεβαίωσε ότι διάβαζε τον Δρόμο κάθε μέρα για πολλά χρόνια και ότι έκανε μεγάλο καλό στην ψυχή του" (Álvaro del Portillo, Συνέντευξη για τον ιδρυτή του Opus Dei, σελ. 18).
Η αγάπη του Παύλου ΣΤ' για τον Άγιο Ζωζεμαρία ήταν ήδη εμφανής από τις πρώτες αναφορές στο πρόσωπό του και του αποστολικού έργου που επιτελούσεΟ Μοντίνι πλήρωσε από την τσέπη του τα έξοδα για την παραχώρηση του διορισμού του Οικουμενικού Ιεράρχη της Αγιότητάς του, που είχε ζητήσει ο Μακαριστός Álvaro del Portillo για τον Άγιο Josemaría Escrivá (Álvaro del Portillo, Συνέντευξη για τον ιδρυτή του Opus Dei, σ. 18).
Ο Ιωάννης Βαπτιστής Μοντίνι και ο Josemaría Escrivá είχαν την ευκαιρία να συναντηθούν για πρώτη φορά το 1946 με την ευκαιρία της πρώτης ταξίδι στη Ρώμη του ιδρυτή του Opus Dei. Ο Άγιος Ζοζεμαρία θυμόταν σε όλη του τη ζωή, και το έλεγε επανειλημμένα, ότι ο επίσκοπος Μοντίνι ήταν το πρώτο φιλικό πρόσωπο που συνάντησε κατά την άφιξή του στη Ρώμη, και είχε πάντα μια θερμή αγάπη γι' αυτόν.

24 Ιανουαρίου 1964

Όταν ο Josemaría Escrivá έγινε δεκτός σε ακρόαση από τον Πάπα Παύλο ΣΤ', του έκανε βαθιά εντύπωση που είδε στον Άγιο Πατέρα το ευγενικό πρόσωπο που είχε δει στα γραφεία του Βατικανού στο πρώτο του ταξίδι στη Ρώμη. Έτσι απλά το έθεσε στην επιστολή που του έγραψε λίγες ημέρες μετά από εκείνη τη συνέντευξη: "Μου φάνηκε ότι έβλεπα ξανά το ευγενικό χαμόγελο και άκουγα ξανά τα ευγενικά λόγια ενθάρρυνσης - ήταν τα πρώτα που άκουσα στο Βατικανό - του Σεβασμιότατου Μοντίνι, το μακρινό πλέον 1946: αλλά τώρα ήταν ο Πέτρος που χαμογελούσε, που μιλούσε, που ευλογούσε! Το κείμενο της επιστολής αυτής βρίσκεται στο A. de Fuenmayor - V. Gómez Iglesias - J. L. Illanes, El itinerario jurídico del Opus Dei, σ. 574).

Είναι απλές υπενθυμίσεις της πρόσφατης ιστορίας που μαρτυρούν την ανθρώπινη κατηγορία