Ως έφηβος ήταν τεμπέλης, αλλά μια μέρα σκέφτηκε να διακρίνει την κλίση του στην ιεροσύνη: "Με την κρίση των κλήσεων στην Εκκλησία, αν δεν υπάρχουν κλήσεις σεμιναρίων από χριστιανικές οικογένειες όπως η δική μου, από πού θα προέλθουν;".
Ο Jacobo γεννήθηκε στη Μαδρίτη την ημέρα των Χριστουγέννων του 2002. Αλλά η ζωή του ήταν πολύ διεθνής. Λόγω της εργασίας του πατέρα του, μετακόμισαν στο Μεξικό όταν ήταν μωρό. Στη συνέχεια στον Παναμά και σε ηλικία έξι ετών ήρθε στην Κένυα, όπου έμεινε μέχρι τα δώδεκά του χρόνια. "Το να ζήσω αυτά τα παιδικά χρόνια σε μια χώρα όπως η Κένυα μου άφησε βαθιά εντύπωση και μου άρεσε πολύ."λέει. Αργότερα μετακόμισαν στη Γενεύη της Ελβετίας, όπου έζησε μέχρι να τελειώσει το απολυτήριό του.
"Η εμπειρία της διαμονής σε διάφορες χώρες, αν και δύσκολη, με βοήθησε πολύ να ανοίξω τους ορίζοντές μου και να γνωρίσω τον πλούσιο κόσμο στον οποίο ζούμε. Ωστόσο, μία από τις πιο δύσκολες πτυχές αυτής της διεθνούς ζωής ήταν να βρω ομάδες φίλων με τους οποίους να μοιράζομαι την ίδια πίστη. Γι' αυτό και η μητέρα μου έψαχνε πάντα για καθολικές καλοκαιρινές κατασκηνώσεις για να κάνουμε φίλους στην πατρίδα μας, αλλά μέχρι το 2018 δεν μου άρεσε πραγματικά καμία από αυτές."Ο Jacobo αφηγείται.
Εκείνη τη χρονιά, η μητέρα του βρισκόταν στο San Sebastián de Garabandal (Κανταμπρία), όπου η Παναγία τιμάται ιδιαίτερα και μελετώνται πιθανές εμφανίσεις της Μαρίας. Η μητέρα του συνάντησε μια ομάδα νεαρών, χαμογελαστών μοναχών από μια κοινότητα που δεν είχε συναντήσει ποτέ πριν: την Υπηρέτριες της Στέγης της Μητέρας.
"Μας προσκάλεσαν να περάσουμε τη Μεγάλη Εβδομάδα στη Μαδρίτη μαζί με άλλες οικογένειες από το Hogar de la Madre, και θυμάμαι ότι μου άρεσε πολύ. Από το ίδιο καλοκαίρι άρχισα να πηγαίνω στις κατασκηνώσεις και το 2020 έκανα την πρώτη μου δέσμευση για τη χριστιανική ζωή (προσευχή, μυστήρια κ.λπ.) στο κίνημα νεολαίας του Hogar de la Madre (HMJ)."λέει ο νεαρός ιεροσπουδαστής.
Στο τελευταίο έτος του σχολείου της συμμετείχε σε ένα κατασκηνωτικό πρόγραμμα στην Ισπανία που διοργάνωσαν οι υπηρέτριες του Οίκου της Μητέρας για τους νέους.
"Αυτό το τετραήμερο σιωπηλό ησυχαστήριο άλλαξε τη ζωή μου, γιατί ήταν η στιγμή της μεταστροφής μου. Οι υπηρέτες ακολούθησαν τη μέθοδο του Αγίου Ιγνατίου του Λογιόλα, με διαλογισμούς και μεγάλες στιγμές σιωπής μπροστά στο Ευλογημένο Μυστήριο. Σε αυτές τις στιγμές σιωπής συνειδητοποίησα ότι η χριστιανική μου ζωή δεν ήταν συνεκτική.. Πήγαινα στη λειτουργία τις Κυριακές, έκανα την καθημερινή μου προσευχή, αλλά ήταν όλα ανακατεμένα και λίγο αναγκαστικά. Συνειδητοποίησα πόσα πολλά είχε κάνει ο Κύριος για μένα, και πόσο λίγα είχα κάνει εγώ γι' Αυτόν, και πόσα πολλά έκανα εγώ γι' Αυτόν.".
Μετά τη μεταστροφή του αυτή, αποφάσισε να πάρει πιο σοβαρά την πνευματική του ζωή και με τη χάρη του Θεού άρχισε να παρακολουθεί καθημερινά τη Θεία Λειτουργία.
Ο Jacobo είναι υποψήφιος του Υπηρέτες του νοικοκυριού της μητέρας, μια Διεθνής Δημόσια Ένωση Πιστών, με παπική έγκριση της Αγίας Έδρας, με τρεις αποστολές στην Εκκλησία: την υπεράσπιση της Ευχαριστίας- την υπεράσπιση της τιμής της Μητέρας μας, ιδιαίτερα στο προνόμιο της παρθενίας της και την κατάκτηση των νέων για τον Ιησού Χριστό. Ακριβώς σε αυτή την τελευταία αποστολή πολλοί νέοι, λαϊκοί και σεμιναριακοί των Υπηρέτων του Οίκου της Μητέρας συμμετέχουν και δεσμεύονται πολύ και αρκετοί από αυτούς έχουν σπουδάσει στη Ρώμη, στο Πανεπιστήμιο του Τιμίου Σταυρούχάρη στην υποστήριξη του Ιδρύματος CARF.
Αφού τελείωσε το σχολείο στη Γενεύη, κατάφερε να εισαχθεί στο Πανεπιστήμιο Comillas ICADE της Μαδρίτης για να σπουδάσει διπλό πτυχίο στη Νομική με Business Analytics.
"Συνειδητοποίησα στο δεύτερο retreat μου ότι είχα αρχίσει να σπουδάζω για το πτυχίο μου χωρίς να ρωτήσω τον Κύριο τι ήθελε να κάνω με τη ζωή μου. Και σκέφτηκα ότι Με την κρίση των κλίσεων στην Εκκλησία, αν οι κλίσεις δεν προέρχονταν από χριστιανικές οικογένειες όπως η δική μου, από πού θα προέρχονταν; ? Έτσι, σε αυτές τις ίδιες ασκήσεις πήρα την απόφαση να περάσω ένα μήνα διάκρισης ζώντας με τους υπηρέτες στο Μητρικό Σπίτι, στην ύπαιθρο της Καντάμπρια."λέει.
Αφού τελείωσε τις εξετάσεις του πρώτου έτους, πέρασε τον Ιούνιο του 2022 στην ύπαιθρο της Κανταβρίας. "Ήταν ένας δύσκολος μήνας, επειδή οι υπηρέτες ζούσαν ένα απαιτητικό πρόγραμμα για έναν τεμπέλη νεαρό σαν εμένα!"αναφωνεί.
Παρόλο που προσπάθησε να ανοίξει τον εαυτό του στο ενδεχόμενο μιας κλίσης κατά τη διάρκεια των ωρών προσευχής του, έφτασε στο τέλος του μήνα χωρίς κάποιο ασφαλές συμπέρασμα.
"Ωστόσο, σκέφτηκα ότι είχα βρει μια καλή λύση: την επόμενη χρονιά θα συνέχιζα τη διάκρισή μου, περνώντας άλλον ένα μήνα με τους υπηρέτες μετά τις εξετάσεις του δεύτερου έτους.".
Την τελευταία ημέρα της παραμονής του εκεί, ο Προϊστάμενος των Υπηρετών του πρότεινε να μείνει στο σπίτι του για ένα χρόνο για να ολοκληρώσει τη διάκρισή του.
"Η αλήθεια είναι ότι η πρόταση ήταν έκπληξη και μέσα μου είπα όχι: δυσκολεύτηκα να προσαρμοστώ στους ρυθμούς της Μαδρίτης και να κάνω φίλους και δεν ήμουν έτοιμη να μετακομίσω ξανά. Εξάλλου, το να αφήσω την καριέρα μου και τη μεγάλη μου σχολή (Moncloa) μου φάνηκε τρελό. Ωστόσο, η Ηγουμένη μου ζήτησε να είμαι ανοιχτή στο θέλημα του Θεού και να ζητήσω από την Παναγία μας φως, καθώς επρόκειτο να πάω σε ένα νεανικό προσκύνημα στα Μετζουγκόριε, επίσης με τους υπηρέτες."Ο Jacobo εξηγεί.
Στο Μεντζουγκόριε ζήτησε φως για αυτή την απόφαση και όλες οι θυσίες που έκανε προσφέρθηκαν για αυτή την πρόθεση, αλλά δεν του ήταν καθόλου ξεκάθαρο και φοβόταν πολύ.
"Καθώς έφτασα στο τέλος του προσκυνήματος, ανεβαίνοντας στο βουνό του Σταυρού και προσευχόμενος την Οδό του Σταυρού, ήμουν σίγουρη σε έναν σταθμό ότι ο Κύριος ήθελε να του δώσω αυτό το έτος διάκρισης. Αυτή η στιγμή συνοδεύτηκε από πολλή ειρήνη και χαρά, και παρόλο που διήρκεσε μόνο μερικά λεπτά, αυτή η χάρη ήταν αρκετή για να μπορέσω να πω στον Προϊστάμενο των Δούλων ότι αποδέχτηκα την πρότασή του. Παρόλο που μου ήταν δύσκολο να εγκαταλείψω τα σχέδιά μου, επέστρεψα στην Καντάμπρια τον Σεπτέμβριο εκείνης της χρονιάς."λέει.
Αυτή η πορεία του 2022-23 ήταν πολύ σημαντική για την πνευματική και ανθρώπινη ωριμότητά του. Ζούσε μαζί με άλλα νεαρά αγόρια της ηλικίας του που ήταν επίσης διακριτικά. Υπήρχε μια πολύ καλή ατμόσφαιρα και ήταν πολύ ευτυχισμένος. Κάποιοι μπήκαν ως υποψήφιοι των Δούλων, άλλοι συνέχισαν τη διάκρισή τους σε άλλες κοινότητες και άλλοι πήγαν σπίτι τους.
Ο Ιακώβ αποφάσισε να διακρίνει την κλίση του και συνειδητοποίησε ότι δεν προχωρούσε στη διάκρισή του όσο ήταν άνετα με τους υπηρέτες. Ως εκ τούτου, αποφάσισε να περάσει ένα μήνα τον Μάιο του 2023 σε ένα μοναστήρι Βενεδικτίνων στη Γαλλία που ονομάζεται Fontgombault για να διακρίνει αν θα έπρεπε να γίνει μοναχός. Εκεί άκουσε το κάλεσμα του Κυρίου να γίνει Δούλος του Οίκου της Μητέρας. Εισήλθε ως υποψήφιος την 1η Ιουλίου 2023 και η πρώτη του αποστολή ήταν στην κοινότητα της Ρώμης, μετά από ένα καλοκαίρι κατασκηνώσεων.
Τώρα βρίσκεται με μεγάλη χαρά στη Ρώμη, στο Ποντιφικό Πανεπιστήμιο του Τιμίου Σταυρού, όπου έχει αρχίσει να σπουδάζει το πρώτο έτος φιλοσοφίας με σκοπό την ιεροσύνη, καθώς και να συνεχίζει να σπουδάζει το δεύτερο έτος νομικής στο UNED.
"Είμαι πολύ ευγνώμων στους Ίδρυμα CARF που μου δώσατε την ευκαιρία να σπουδάσω σε ένα πανεπιστήμιο με τόσο καλές εγκαταστάσεις και τόσο καλά εκπαιδευμένους καθηγητές, προσεύχομαι για εσάς!"καταλήγει.
Gerardo Ferrara
Πτυχιούχος Ιστορίας και Πολιτικών Επιστημών, με ειδίκευση στη Μέση Ανατολή.
Υπεύθυνος για τους φοιτητές του Ποντιφικού Πανεπιστημίου του Τιμίου Σταυρού στη Ρώμη.
