Ο Jeevan γεννήθηκε το 1998 στην Ινδία, στο κρατίδιο Andhra Pradesh. Η ζωή του δεν ήταν εύκολη. Ο προσηλυτισμός στον χριστιανισμό από τον ινδουισμό σε μια επαρχία όπου η συντριπτική πλειοψηφία του πληθυσμού είναι ινδουιστές (πάνω από 90.89%) είναι ακόμη και επικίνδυνος.
Όταν ήταν μόλις 4 ετών, η τραγωδία έκοψε την οικογενειακή ευτυχία με το θάνατο του πατέρα του Μπασκάρ. Η μητέρα του, Parvathi, και ο Jeevan, μοναχοπαίδι, έμειναν μόνοι. "Κανείς δεν ήρθε να μας βοηθήσει.
"Το μόνο καταφύγιο που βρήκαμε ήταν ο Ιησούς". Η Parvathi άρχισε σταδιακά να πηγαίνει σε μια προτεσταντική εκκλησία επειδή κάποιοι μακρινοί συγγενείς της ήταν προτεστάντες. Μια προφητική συνάντηση με έναν ιερέα οδήγησε την ίδια και τον μικρό της γιο στην Καθολική Εκκλησία, όπου βρήκε μεγάλη παρηγοριά και βοήθεια, κάτι που κανείς άλλος στον κόσμο δεν τους έδινε.
Έτσι ξεκίνησε το ταξίδι του από τον Ινδουισμό στον Χριστιανισμό. Η κάστα του και η ινδουιστική κοινότητά του αποδοκίμασαν τη μεταστροφή του στον χριστιανισμό. Σήμερα, ο Jeevan και η μητέρα του είναι οι μόνοι χριστιανοί σε ολόκληρη τη φυλή και την οικογένειά τους, η οποία εξακολουθεί να είναι ινδουιστική. "Αλλά η μητέρα μου δεν τα παράτησε ποτέ μπροστά στις δυσκολίες και συνέχισε την πίστη της. Έμαθα από εκείνη να πηγαίνω στην εκκλησία και στη συνέχεια να υπηρετώ στη λειτουργία. Βαπτιστήκαμε το 2005 -ήμουν 7 ετών- και ξεκινήσαμε επιτέλους το ταξίδι μας ως παιδιά του Θεού και μέλη της Καθολικής Εκκλησίας.
Η ευτυχία τους ήταν τεράστια, παρόλο που η ζωή τους ήταν ακόμα γεμάτη δυσκολίες. Η Parvathi παρέμεινε ο μοναδικός βιοπαλαιστής της οικογένειας. Παρ' όλα αυτά, κατάφερε να δώσει στον γιο του μια καλή εκπαίδευση και να του μεταδώσει την πίστη του. "Έχω μάθει πολλά από τις ευσεβείς πρακτικές και τις ηθικές αξίες του.
Η αγάπη της μητέρας του για τη Θεία Λειτουργία ξύπνησε στον Jeevan την ιδέα να γίνει ιερέας για να υπηρετήσει τον λαό του Θεού. Στην ηλικία των 13 ετών, είπε στη μητέρα του: "Ο Τζέβαν είναι ο ιερέας της εκκλησίας. "Χαιρέτισε με χαρά την επιθυμία μου, αλλά μου ζήτησε να πάρω λίγο χρόνο και να σκεφτώ γιατί ήμουν πολύ μικρός για να πάρω μια τόσο μεγάλη απόφαση. Ωστόσο, η ιδέα παρέμεινε στην καρδιά μου καθώς μεγάλωνα.
"Η μητέρα μου έπαιξε θεμελιώδη ρόλο στην κλίση μου. Την ευχαριστώ πραγματικά για το θαρραλέο βήμα της να προσφέρει τον μοναχογιό της στην υπηρεσία του Κυρίου σε μια πραγματικά περίπλοκη κατάσταση για μια γυναίκα στην Ινδία, η οποία έχει ήδη χάσει τον σύζυγό της και τώρα ζει μόνη της χωρίς το παιδί της κοντά της.
Η αρχή στη σχολή δεν ήταν εύκολη. Ο Jeevan αντιμετώπισε πολλές δυσκολίες στην εκμάθηση και στην προσέγγιση των μαθημάτων. Προερχόταν από μια εντελώς διαφορετική θρησκεία και κουλτούρα. Ωστόσο, με τη χάρη του Θεού κατάφερε να τις ξεπεράσει όλες. Για 3 χρόνια έκανε το μάθημα διάκρισης για την ιεροσύνη, ενώ ολοκλήρωσε τις κοσμικές σπουδές του στο Eluru. Τα πρώτα χρόνια στην ιερατική σχολή ήταν δύσκολα, καθώς έφυγε από το σπίτι του. Ωστόσο, η νοσταλγία για το σπίτι πέρασε με τον καιρό και η επιθυμία να γίνει ιερέας γινόταν όλο και πιο δυνατή.
Κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου, δοκιμάστηκε και η κλίση του. Οι εκπαιδευτές του σεμιναρίου του ζήτησαν να κάνει ένα διάλειμμα από τις σπουδές του για την ιεροσύνη. Καθώς ήταν μοναχοπαίδι και η μητέρα του ήταν χήρα, του συνέστησαν να επιστρέψει στην πατρίδα του για διακοπές, προκειμένου να διακρίνει με δύναμη την κλίση του στην ιερατική διακονία. Οι διακοπές αυτές μετατράπηκαν σε τρία χρόνια κοσμικών σπουδών. Ήταν μια επίπονη περίοδος που χρησίμευσε για να ενδυναμώσει την κλίση του.
Τελικά, έλαβε μια επιστολή που τον προσκαλούσε να ξαναμπεί στη σχολή. Μετά από δύο χρόνια σπουδών φιλοσοφίας στο Visakhapatnam, ο επίσκοπός του, Mgr Rayarala Vijay Kumar, του πρότεινε να συνεχίσει τις θεολογικές του σπουδές στη Ρώμη.
"Δεν μου είχε περάσει ποτέ από το μυαλό ότι θα μπορούσα να έρθω να σπουδάσω στη Ρώμη, την αιώνια πόλη. Αλλά ο Θεός ξέρει καλύτερα και τα κάνει όλα, έτσι ήρθα στην Ιταλία τον Αύγουστο του 2022".
Φτάνοντας στο Collegio Ecclesiastico Internazionale Sedes Sapientiae Παρακολούθησε δύο μήνες εντατικών μαθημάτων ιταλικής γλώσσας, τα οποία όμως δεν τον απάλλαξαν από τα προβλήματα με τη γλώσσα. Μια άλλη δυσκολία ήταν το φαγητό, δεν είναι εύκολο να προσαρμοστεί κανείς σε μια τόσο ριζική αλλαγή. Μετά από μερικούς μήνες, όλα γίνονταν καθημερινά πιο εύκολα.
"Όσον αφορά τις σπουδές μου, το πρώτο εξάμηνο ήταν μια μεγάλη προσπάθεια για μένα, γιατί δεν πρέπει μόνο να κατακτήσω τα ιταλικά στην καθημερινή ζωή, αλλά και κυρίως στις θεολογικές μου σπουδές! Αλλά αυτό το εξάμηνο είναι ήδη διαφορετικό και ελπίζω να δώσω τον καλύτερό μου εαυτό".
Gerardo Ferrara
Πτυχιούχος Ιστορίας και Πολιτικών Επιστημών, με ειδίκευση στη Μέση Ανατολή.
Υπεύθυνος για τους φοιτητές του Ποντιφικού Πανεπιστημίου του Τιμίου Σταυρού στη Ρώμη.
