Binsar, 21 ετών από την Ινδονησία, ένας νεαρός ιεροσπουδαστής που έχει δώσει όλη του τη ζωή στον Θεό.
"Γεννήθηκα στο Surabaya - Ινδονησία στις 4 Ιανουαρίου 2001. Είμαι ο δεύτερος γιος δύο αδελφών. Ο πατέρας μου, Μπατάκ, είναι επικεφαλής του γραφείου μετανάστευσης της επαρχιακής κυβέρνησης της Ανατολικής Ιάβας. Η μητέρα μου είναι Κινέζα και αφού εργάστηκε ως λογίστρια σε μια εταιρεία, αποφάσισε να παραιτηθεί από τη δουλειά της για να σπουδάσει τα παιδιά της. και να είστε μαζί τους. Ο μεγαλύτερος αδελφός μου είναι νοσοκόμος σε ένα καθολικό νοσοκομείο στη Σουραμπάγια.
Οι γονείς μου με βάφτισαν όταν ήμουν μωρό και με μεγάλωσαν στην καθολική πίστη. Ήταν επίσης πολύ σημαντικό γι' αυτούς να φοιτήσω σε καθολικά σχολεία. Στο δημοτικό σχολείο, σημείωσα την υψηλότερη βαθμολογία στις εθνικές εξετάσεις του σχολείου μου. Ήταν στο γυμνάσιο που άρχισα να νιώθω κάποιο ενδιαφέρον για να γίνω ιερέας, και παραδόξως, αυτή η επιθυμία προέκυψε όταν άρχισα να βγαίνω με μια κοπέλα. Εκείνη την εποχή, ήθελα να κάνω και να θυσιάσω τα πάντα γι' αυτήν. Τότε, Μια μέρα μέσα στην καρδιά μου ρώτησα τον εαυτό μου: "Θα έκανα τα πάντα γι' αυτήν. Και τι στο όνομα του Θεού θα έκανα;
Από τότε που αυτή η ερώτηση εμφανίστηκε στην καρδιά μου, συνειδητοποίησα ότι η βάση των πάντων είναι η αγάπη. Έτσι, αποφάσισα να δείξω την αγάπη μου για τον Θεό κάνοντας και θυσιάζοντας τα πάντα, ακόμη και χωρίζοντας από τη φίλη μου για να ακολουθήσω τον Κύριο. Ήταν ο καλύτερος τρόπος που βρήκα για να μπορέσω να δώσω τη ζωή μου στον Θεό: δίνοντας τον εαυτό μου για να γίνω ιερέας.
Ωστόσο, δεν ήξερα πώς να το κάνω. Την ίδια περίπου εποχή στην ενορία μου υπήρχε ένας ιεροσπουδαστής, ο οποίος είναι τώρα ιερέας, ο οποίος βοηθούσε στην ποιμαντική εργασία. Όταν έμαθε ότι ήθελε να γίνει ιερέας, επισκέφθηκε τους γονείς μου και εμένα για να μου μιλήσει για την κλίση και τα βήματα που έπρεπε να ακολουθήσω στη σχολή.
Τέλος, αφού ολοκλήρωσα τις σπουδές μου στο γυμνάσιο, συνέχισα στο ανώτερο λύκειο στο ιεροδιδασκαλείο της επισκοπής μου, ένα οικοτροφείο που δημιουργήθηκε με συγκεκριμένο σκοπό να βοηθήσει τους εφήβους στη διάκριση προς την καθολική ιεροσύνη.
Όταν σπούδαζα στο Σεμινάριο της Ανώτερης Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης και στο Μικρό Σεμινάριο του Αγίου Βικεντίου του Παύλου στην πόλη Μπλίταρ, κέρδισα κάποια ακαδημαϊκά βραβεία: για παράδειγμα, ήμουν ένας από τους καλύτερους συγγραφείς της επιστημονικής εργασίας της χρονιάς και κατέλαβα την τρίτη θέση στην Εθνική Ολυμπιάδα Φυσικής, το θέμα της οποίας ήταν "Διαγωνισμός μη ηλεκτρονικών ταχύπλοων σκαφών - NESCO".
Όταν τελείωσα τις σπουδές μου στο ιεροδιδασκαλείο, μου δόθηκε η ευκαιρία να ασκήσω ποιμαντική εργασία σε ένα χωριό στα νότια του Μπλιτάρ για λογαριασμό των εκπαιδευτών του μικρού ιεροδιδασκαλείου του Αγίου Βικεντίου του Παύλου.
"Αυτή η φωτογραφία τραβήχτηκε ως παράδοση του προπαιδευτικού μας σεμιναρίου μετά την ολοκλήρωση του δεύτερου έτους εκπαίδευσης στην επισκοπή μου. Όλοι τους είναι συνάδελφοί μου ιεροσπουδαστές στην επισκοπή της Σουραμπάγια (Ινδονησία), η γενιά μου μαζί με τους εκπαιδευτές. Είμαστε 8 ιεροσπουδαστές και 2 εκπαιδευτές.
Η εκπαίδευση στο Σεμινάριο του Πνευματικού Έτους του Αγίου Ιωάννη Μαρία Βιαννέι ήταν διετής, διότι σύμφωνα με τον επίσκοπό μου, Mgr. Vincentius Sutikno, θεωρείται κατάλληλος χρόνος για τους σεμιναριανούς να χτίσουν μια σταθερή προσωπικότητα, ώστε να έχουν στη συνέχεια μια σταθερή πνευματική ζωή. Στη συνέχεια, όταν αρχίσουν τις σπουδές τους στη μεγάλη σχολή, η προσωπικότητά τους μπορεί να συμβάλει στην ακαδημαϊκή τους κατάρτιση και στις σπουδές τους.
Ένα πράγμα που επηρέασε την απόφασή μου να γίνω υποψήφιος για την ιεροσύνη της επισκοπής ήταν ότι έμαθα για την τη διαφορά μεταξύ ιεραποστολικού ιερέα και επισκοπικού ιερέα. Αν μου επιτρέπετε να το θέσω με μια αναλογία, ο ιεραπόστολος ιερέας είναι ένας σπορέας, ενώ ο ιερέας της επισκοπής είναι αυτός που φροντίζει και αναπτύσσει τον σπόρο που σπέρνει ο ιεραπόστολος ιερέας.
Αυτό που διδάχτηκα εκείνη την εποχή ήταν ότι ο ιεραπόστολος σπέρνει και στη συνέχεια πηγαίνει σε άλλη ιεραποστολή, ενώ ο ιερέας της επισκοπής αναλαμβάνει και είναι υπεύθυνος για ό,τι είχε κάνει ο ιεραπόστολος ιερέας. Εμμέσως μπορούμε να πούμε ότι το να είσαι ιερέας της επισκοπής είναι πιο δύσκολο από το να είσαι ιεραπόστολος.
Στη συνέχεια, επειδή υποσχέθηκα στον εαυτό μου να επιλέξω κάτι πιο δύσκολο για να κάνω τη ζωή μου πιο ουσιαστική, αποφάσισα να συνεχίσω την εκπαίδευσή μου ως υποψήφιος για την ιεροσύνη της επισκοπής στη Σουραμπάγια, εκπαιδεύοντας στο Σεμινάριο του Πνευματικού Έτους του Αγίου Ιωάννη Μαρία Βιάννεϊ. Το είδα επίσης στην προσευχή: ο Θεός μου ζητούσε.
Γιατί επέλεξα την Επισκοπή της Σουραμπάγια; Επειδή η ουσία του να είσαι επισκοπικός ιερέας είναι να χτίζεις ένα σπίτι και το σπίτι μου είναι στην επισκοπή της Σουραμπάγια, όπου έζησα και μεγάλωσα.
Αρχικά, η σεμιναριακή εκπαίδευση για το Πνευματικό Έτος του Αγίου Ιωάννη Μαρία Βιάννεϊ ήταν μόνο ενός έτους. Ωστόσο, ο Επίσκοπος Vincentius Sutikno (Επίσκοπος της Surabaya) το άλλαξε αυτό και τώρα οι υποψήφιοι κάνουν δύο χρόνια. Ο στόχος είναι ότι οι ιεροσπουδαστές οικοδομούν μια σταθερή προσωπικότητα να έχει μια σταθερή πνευματική ζωή μετά.
Έτσι, όταν αρχίσουν να σπουδάζουν στο Μεγάλο Σεμινάριο, η προσωπικότητά τους μπορεί να συμβάλει στην ακαδημαϊκή τους διαμόρφωση και στις σπουδές τους.
Στο σεμινάριο του Πνευματικού Έτους έμαθα πολλά μαθήματα. Ένα από αυτά αφορούσε τη σημασία της πνευματικής ζωής. Και σκέφτηκα ότι γι' αυτό ο Ιησούς είπε στον Πέτρο στη Γεθσημανή: "Να προσέχεις και να προσεύχεσαι για να μην μπεις σε πειρασμό - Μάρκος 14: 38α".
Επομένως, δεν έχει σημασία πόσο έξυπνοι και ταλαντούχοι μπορεί να είστε, γιατί όλα αυτά θα είναι άχρηστα χωρίς μια σταθερή πνευματική ζωή. Χωρίς αυτήν, δεν θα επιτύχω την αληθινή κοινωνία με τον Θεό στη γη και στη συνέχεια στον ουρανό.
"Ως ιεροσπουδαστής που γεννήθηκε στην εποχή των κινητών τηλεφώνων, των εφαρμογών και των μέσων κοινωνικής δικτύωσης, ενδιαφέρομαι πολύ για τον ψηφιακό κόσμο. Και πιστεύω ότι οι Καθολικοί πρέπει να κάνουν πράξη τον ψηφιακό ευαγγελισμό".
En estos años de seminarista también estoy aprendiendo que la Iglesia debe actualizar la forma de evangelizar. Como seminarista que ha nacido en la época del móvil, las aplicaciones y las redes sociales, tengo mucho interés en el mundo digital. Y creo que los católicos debemos poner en práctica la "evangelización digital".
Και θα εξηγήσω λίγο την ιδέα μου. Γνωρίζουμε από την επιστήμη ότι το σώμα μας παράγει ντοπαμίνη για διάφορους λόγους. Για παράδειγμα, τα αρνητικά θα μπορούσαν να είναι το αλκοόλ, ο καπνός ή τα ναρκωτικά, τα οποία είναι στοιχεία που κάνουν τον οργανισμό να παράγει περισσότερη ντοπαμίνη από το κανονικό όταν καταναλώνονται και γι' αυτό οι άνθρωποι θα εθιστούν σε αυτές τις ουσίες. Το αποτέλεσμα είναι ένας αρνητικός εθισμός.
Ας αντιστρέψουμε αυτή τη διαδικασία. Προσπαθήστε να διεγείρετε θετικές αιτίες που μπορούν να παράγουν ντοπαμίνη με θετικά αποτελέσματα. Μέσα κοινωνικής δικτύωσης όπως το Instagram, το YouTube, το Facebook και άλλα κοινωνικά δίκτυα μέσα κοινωνικής δικτύωσης παράγουν ντοπαμίνη στον άνθρωπο. Νιώθουμε ευτυχείς όταν έχουμε νέους οπαδούς ή λαμβάνουμε μηνύματα από ανθρώπους που ενδιαφέρονται για εμάς. Μερικοί άνθρωποι είναι εθισμένοι στα δίκτυα για το λόγο αυτό.
Γι' αυτό πιστεύω ότι πρέπει να συμβάλλουμε με θετικά μηνύματα στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης. Y, Ποια είναι αυτά τα θετικά μηνύματα; Διότι ο ευαγγελισμός είναι σίγουρα κάτι θετικό και για τον λόγο αυτό πρέπει να ανανεώσουμε τον τρόπο που ευαγγελίζουμε στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης και στο διαδίκτυο. Μηνύματα που προσεγγίζουν τους νέους και δεν είναι βαρετά, ώστε να ανακαλύψουν μια νέα ομορφιά του ευαγγελισμού στον ψηφιακό κόσμο.
Έτσι προσπαθώ να το κάνω στο δικό μου Λογαριασμός στο Instagram.
Είμαι πολύ ευγνώμων που σπουδάζω στην Μπιντασόα γιατί μπορώ να δω από πρώτο χέρι το πρόσωπο της Παγκόσμιας Εκκλησίας. Αυτό οφείλεται στο γεγονός ότι οι ιεροσπουδαστές της Bidasoa προέρχονται από περισσότερες από 15 χώρες. Ένα άλλο πράγμα που έμμεσα μας διδάσκουν στο Διεθνές Σεμινάριο της Μπιντασόα είναι να δίνουμε προσοχή στα μικρά πράγματα, ειδικά στην προετοιμασία των λειτουργικών εορτασμών.
Αυτό δεν γίνεται επειδή θέλουμε να είμαστε τελειομανείς, αλλά επειδή αγαπάμε τον Θεό και θέλουμε να προσπαθούμε να κάνουμε και να παρουσιάζουμε τον καλύτερο εαυτό μας στον Θεό μέσα από τα μικρά πράγματα.
Για όλα αυτά, θα ήθελα να ευχαριστήσω όλους εκείνους που με υποστηρίζουν σε αυτή την κλίση, ιδιαίτερα την CARF που με βοηθάει στις σπουδές μου στη Θεολογική Σχολή του Πανεπιστημίου της Ναβάρα και στην εκπαίδευσή μου στο Διεθνές Σεμινάριο Bidasoa. Ελπίζω ότι η εκπαίδευσή μου θα με κάνει έναν αληθινό χριστιανό και έναν καλό ιερέα.
Marta Santín
Δημοσιογράφος που ειδικεύεται στις θρησκευτικές πληροφορίες.
