Το ποντιφικό αξίωμα του Βενέδικτου ΙΣΤ΄ διήρκεσε μόνο λίγο. οκτώ χρόνιαΩστόσο, οι προβληματισμοί του για την πίστη και το δόγμα υπήρξαν υπερβατικοί στην ιστορία της Εκκλησίας. Πιστός στο σύνθημά του, "συνεργάτης της αλήθειας", η διανοητική ώθηση για διάλογο μεταξύ πίστης και λογικής και η καταπολέμηση των καταχρήσεων και της διαίρεσης στην Εκκλησία ήταν τα λάβαρα του ποντιφικού του. Έπαιρνε πάντοτε σαφή και αδελφική στάση απέναντι σε όλα τα πρόσωπα και τις θεολογικές θέσεις που παρέκκλιναν από τις αλήθειες της πίστης της Εκκλησίας.
Από την άλλη πλευρά, ο Βενέδικτος ΙΣΤ΄ θεώρησε ότι είναι απαραίτητο να ενεργούμε υπέρ μιας δίκαιης τάξης στην κοινωνία και ότι το κοινό καλό πρέπει να προωθείται μέσω της οικονομικής, κοινωνικής, νομοθετικής, διοικητικής και πολιτιστικής δράσης. Οι τρεις εγκυκλίους του αποτελούν το αποκορύφωμα του μεγάλου θεολογικού του έργου ως απάντηση στα προβλήματα του σημερινού κόσμου.
"Για μένα δεν λείπουν οι προσωπικές, αδελφικές και στοργικές συναντήσεις με τον επίτιμο Πάπα. Αλλά αυτή η ευκαιρία είναι σημαντική για να επαναβεβαιώσουμε ότι η συμβολή του θεολογικού του έργου και, γενικότερα, της σκέψης του συνεχίζει να είναι γόνιμη και ενεργή, όχι στραμμένη στο παρελθόν, αλλά γόνιμη για το μέλλον, για την εφαρμογή της Συνόδου και για τον διάλογο μεταξύ της Εκκλησίας και του κόσμου του σήμερα. Οι συμβολές αυτές μας προσφέρουν μια στέρεη θεολογική βάση για το ταξίδι της Εκκλησίας: μια "ζωντανή" Εκκλησία, την οποία μας δίδαξε να βλέπουμε και να ζούμε ως κοινωνία, και η οποία κινείται -σε "συνόδους"- καθοδηγούμενη από το Πνεύμα του Κυρίου, πάντα ανοιχτή στην αποστολή της διακήρυξης του Ευαγγελίου και της διακονίας του κόσμου στον οποίο ζει".
Ο Πάπας Φραγκίσκος, κατά την τελετή απονομής του Βραβείου Ράτσινγκερ 2022.
Η συμβολή του έργου και της θεολογικής σκέψης του Βενέδικτου ΙΣΤ' στον χριστιανισμό και την ανθρωπότητα είναι ήδη παραγωγική και αποτελεσματική σήμερα. Μια από τις ανησυχίες του ήταν να απαντήσει στα τρέχοντα προβλήματα μέσω του προβληματισμού και της ερμηνείας της Αγίας Γραφής.
Joseph Ratzinger trabajó muchos años estrechamente con san Juan Pablo II, quien lo nombró Νομάρχης της Συνόδου για τη Διδασκαλία της Πίστεως τον Νοέμβριο του 1981, όπου έγινε γνωστός ως θεολόγος, εμπνέοντας την Εκκλησία επί 31 χρόνια.
Υπήρξε άμεσος μάρτυρας της μετασυγκλητικής κρίσης, της αμφισβήτησης των βασικών αληθειών της πίστης και του πειραματισμού στον λειτουργικό τομέα. Ήδη από το 1966, ένα χρόνο μετά το τέλος του Δεύτερη Βατικανή Σύνοδος, είπε ότι είδε την προέλαση του "χριστιανισμού σε χαμηλές τιμές".
Έτσι, ο θεολόγος πάπας κατάφερε να εκφράσει με μεγάλη επιχειρηματολογική δύναμη και, ταυτόχρονα, με μεγάλη πνευματική αγαλλίαση αυτό που βρίσκεται στην καρδιά της χριστιανικής πίστης και της αποστολής της Εκκλησίας. Μπροστά στα εκκλησιαστικά σκάνδαλα, ο Βενέδικτος ΙΣΤ΄ κάλεσε σε μεταστροφή, μετάνοια και ταπεινότητα. Τον Σεπτέμβριο του 2011 κάλεσε την Εκκλησία να είναι λιγότερο κοσμική: "Τα ιστορικά παραδείγματα δείχνουν ότι η ιεραποστολική μαρτυρία της Εκκλησίας αποκομμένη από τον κόσμο είναι πιο σαφής. Απαλλαγμένη από υλικά και πολιτικά βάρη και προνόμια, η Εκκλησία μπορεί να αφιερωθεί καλύτερα και με πραγματικά χριστιανικό τρόπο σε ολόκληρο τον κόσμο- μπορεί να είναι πραγματικά ανοιχτή στον κόσμο...".
Η κληρονομιά του ως θεολόγου και ποιμένα, τα κύρια στοιχεία της οποίας είναι καλό να θυμηθούμε αυτή τη στιγμή και όπου συγκεντρώνεται το έργο μιας ολόκληρης ζωής, επικεντρώνεται στη μορφή του Χριστού.
Ο Ιησούς Χριστός είναι παρών στις γραφές και στη λειτουργία, και η σχέση του με την Εκκλησία και με τους Μαρίαείναι ο κεντρικός πυρήνας της θεολογίας του. Με τον Ιησού Χριστό, ο ίδιος ο Θεός έκανε τον εαυτό Του ορατό και έδειξε τη σωτήρια Αγάπη Του στην ανθρωπότητα. Επισημαίνει ότι αυτή η αποκάλυψη του Θεού δεν είναι ένα απλό γεγονός του παρελθόντος, αλλά μια θεία δύναμη του σήμερα και του μέλλοντος, προσιτή στην Εκκλησία των αγίων, που ενδυναμώνονται ως μάρτυρες της ανάστασης μέσω του Αγίου Πνεύματος.
Ανάμεσα στους θεολογικούς και οντολογικούς πυλώνες της σκέψης της είναι επίσης το πρόσωπο και η σημασία που έχουν γι' αυτήν η αγάπη, η αλήθεια, η ομορφιά και η ελπίδα, θέματα που αντικατοπτρίζονται στις εγκυκλίους της.
Για τη διακήρυξη του χριστιανικού μηνύματος, Ο Βενέδικτος ΙΣΤ επέμεινε τόσο στην πίστη όσο και στη λογική, και από τη σχέση μεταξύ των δύο μπορούμε να δούμε την αντίληψή του για τη θεολογία, την κατήχηση και το κήρυγμα. Τέλος, όσον αφορά την ιεραποστολή, οι δηλώσεις του για τη διακονία και το κήρυγμα είναι ενδιαφέρουσες. Ευχαριστία (με σημαντικές συνέπειες για την οικουμενική θεολογία), τη δημιουργία, τις θρησκείες και τη σχέση της Εκκλησίας.
Ο Βενέδικτος ΙΣΤ' ήταν ένας από τους μεγάλους θεολόγους του 20ού και 21ου αιώνα- ένας διανοούμενος που αναζήτησε σε όλη του τη ζωή, μέσω της μελέτης της θεολογίας, της έρευνας και της διδασκαλίας, το πρόσωπο του Θεού. Ταυτόχρονα, ήταν ένας απλός άνθρωπος, πολύ εγκάρδιος και ευγενικός, ακόμη και ντροπαλός, ο οποίος έθεσε τη ζωή του στην απόλυτη διάθεση και υπηρεσία της Εκκλησίας.
Όταν εξελέγη Πάπας το 2005 με το όνομα Βενέδικτος ΙΣΤ', σχολίασε σε συνέντευξή του ότι κατά τη διάρκεια του κονκλάβιου προσευχήθηκε "στον Κύριο να επιλέξει κάποιον ισχυρότερο από μένα, αλλά σε αυτή την προσευχή προφανώς δεν με άκουσε". Το όνομα δεν ήταν τυχαίο, το επέλεξε προς τιμήν του Βενέδικτου XV και του Βενέδικτου της Νουρσίας, του Πάπα της Ειρήνης και του πρωτεργάτη της μοναστικής ζωής στη Δύση, αντίστοιχα.
Μια από τις πιο εκπληκτικές και ταπεινές ενέργειες του Βενέδικτου ΙΣΤ', καθώς και μια απόδειξη του θάρρους του, ήταν το γεγονός της παραίτησής του από Πάπας. Ήταν ένα ιστορικό γεγονός στη ζωή της Εκκλησίας. Μόλις το 1294, επτακόσια χρόνια νωρίτερα, ο Σελεστίνος Ε΄ είχε παραιτηθεί από τον παπισμό. Το γεγονός είναι ότι μέχρι τότε κανείς δεν πίστευε ότι ο επίσκοπος της Ρώμης είχε όριο ηλικίας. Ο Πάπας Βενέδικτος ΙΣΤ' έσπασε μια μακραίωνη παράδοση και το έκανε με προσεκτικό και αιτιολογημένο τρόπο.
Για όλους αυτούς τους λόγους, η μορφή του Βενέδικτου ΙΣΤ', ως πάπα, θεολόγου, πρώην νομάρχη της Συνόδου για τη Διδασκαλία της Πίστεως, έχει και θα έχει ιδιαίτερη σημασία για την ιστορία της Εκκλησίας. Είχε σημαντική επιρροή στον Φραγκίσκο Α΄ και θα επηρεάσει και τους επόμενους παπικούς. Η ερμηνευτική συμβολή του στη Δεύτερη Βατικανή Σύνοδο καθόρισε ορισμένες από τις γραμμές της Καθολικής Εκκλησίας, όπως και τα δεκάδες έργα εξαιρετικής θεολογικής και μεταφυσικής αξίας που έγραψε. Η κληρονομιά του θα παραμείνει πέρα από αυτό και θα φτάσει σε ύψη που τώρα είναι δύσκολο να εκτιμηθούν στο πλήρες μέγεθός τους.
Βιβλιογραφία
- Joseph Ratzinger - Βενέδικτος ΙΣΤ'. Μια ζωή στη συνέχεια της σκέψης και της πίστης, Hansjürgen Verweyen.
- Ο θεολόγος Πάπας, Jean-Heiner Tück.
- Η θεολογία του Joseph Ratzinger, White P.