Jestem César Arturo Sánchez Lara, seminarzysta z Archidiecezji Monterrey w północnym Meksyku. Jestem drugim z trójki dzieci z małżeństwa Arturo Sánchez-Barajas i María de la Luz Lara Rodríguez.

Po ośmiu latach aktywnego życia w apostolstwie w mojej parafii, z zaskoczeniem odkryłam, że mogę bardziej pójść za Panem i dzięki opiece księdza z centrum powołaniowego archidiecezji, złożyłam podanie o przyjęcie do seminarium. 8 sierpnia 2015 r. rozpocząłem swoją formację do kapłaństwa z radością i oczekiwaniem: radością, że odpowiedziałem na wezwanie Pana i oczekiwaniem tego, co ta odpowiedź oznacza, ponieważ nigdy nie kończymy poznawać Boga, ponieważ On zawsze czyni wszystko nowe.

Miałem łaskę podjąć studia zawodowe na Universidad Autónoma de Nuevo León, uzyskując tytuł magistra pedagogiki, i daleki od poczucia, że odpowiedź powołaniowa ograniczy rozwój mojego zawodu, odkryłem, że chociaż zadanie kapłańskie znacznie przewyższa pracę, którą mógłbym wykonywać w nauczaniu, to jedno nie przekreśla drugiego, lecz raczej się uzupełniają.

W seminarium w Monterrey ukończyłam roczny dyplom z nauk humanistycznych, kolejny rok kursu propedeutycznego i trzy lata studiów filozoficznych, w ramach których napisałam rozprawę, aby uzyskać cywilny stopień naukowy z filozofii. W następnym roku akademickim odbyłam roczną pracę duszpasterską w Domu Episkopalnym jako asystentka naszego szanownego arcybiskupa Rogelio Cabrera Lópeza. 28 lipca 2021 roku przybyłem do Pampeluny do Międzynarodowego Kolegium Kościelnego w Bidasoa, aby kontynuować moją formację do kapłaństwa. Wiem, że integralna formacja seminarzysty obejmuje różne wymiary, które muszą być zmaksymalizowane, a to oznacza posiadanie najlepszych zasobów ludzkich i materialnych.

Jestem wdzięczny za wysiłki, które podejmują, aby to umożliwić, ponieważ podczas mojego pobytu w Bidasoa i w UNAV odkryłem, że jako kleryk znajduję się w miejscu, w którym sprzyja się integralnemu środowisku formacyjnemu, aby formować kapłanów zgodnie z potrzebami duszpasterskimi dnia dzisiejszego.

Nie mam wątpliwości, że to Duch Święty porusza Państwa serca, aby wykonywać tę chwalebną pracę polegającą na pomaganiu w formacji kapłanów, którzy będą towarzyszyć świętemu ludowi Bożemu, ale uznaję, że godne pochwały jest sekundowanie tym natchnieniom, co Państwo rzeczywiście czynią. Bóg, który widzi tajemnicę, nagrodzi Pana. Łączę się z Państwem w modlitwie, składając przed naszym dobrym Bogiem Państwa intencje, aby zostały wysłuchane, oraz Państwa potrzeby, aby zostały zaspokojone.

Nie przedłużając, ponownie wyrażam moją głęboką wdzięczność i polecam Państwa Panu naszemu Jezusowi Chrystusowi za wstawiennictwem Matki Boskiej Dębowej, patronki Archidiecezji Monterrey.