Jonathas Camargo (1998) poczuł Boże wezwanie podczas pandemii Covid-19, choć nie zawsze tak było. Jedną z rzeczy, które powstrzymywały go przed podjęciem tego kroku, był strach przed otwarciem się na prawdziwe spotkanie z Panem. Jonathas szkoli się teraz w Pampelunie, aby zostać księdzem. Pochodzi z diecezji Leopoldina w Brazylii.
Jonathas przybył do Pampeluny w 2023 roku, gdzie studiuje teologię na wydziałach kościelnych Uniwersytetu Nawarry. Od najmłodszych lat uczestniczył w katechezach w swojej rodzinnej parafii.
Bóg zawsze był obecny w rodzinie Jonathasa. Od najmłodszych lat matka zabierała go i jego trzy siostry do parafii na lekcje katechizmu. Ale w okresie dojrzewania, w okresie buntu i kryzysu, odszedł od wiary, ponieważ wszystko, co robił, to uczęszczanie na Mszę Świętą tylko dla przykazania. "Nieopuszczanie niedzielnej Mszy świętej, nawet jeśli jest to tylko wypełnienie normy kościelnej, nawet jeśli nie ma się na to ochoty, nadaje nieskończoną wartość, która zawsze jest wynagradzana przez Boga".
Do tej niechęci dołączyła pokusa: "to zawsze powstrzymywało mnie przed większym oddaniem się Bogu; to był mój strach przed otwarciem się na prawdziwe spotkanie z Panem", wyznaje.
Jednakże sakrament bierzmowania było niezbędne, aby bardziej zaangażować się w życie Kościoła. Przyjęcie tego sakramentu jest łaską Bożą, sakramentem, który, jak sama nazwa wskazuje, pomaga chrześcijaninowi zaangażować się w bycie świadkiem Jezusa Chrystusa: osoba ochrzczona zostaje wzmocniona darem Ducha Świętego, staje się głębiej zakorzeniona w boskim synostwie i jest bardziej zjednoczona z Kościołem.
Dzięki tej determinacji Jonathas zaczął uczestniczyć w innych uroczystościach w swojej parafii, takich jak koronacje Najświętszego Serca Pana Jezusa.
"Ponadto moje zaangażowanie w służbę Kościołowi wzrosło, gdy pomagałem tworzyć i koordynować grupę młodzieżową, również w mojej parafii. Ta misja bardzo zbliżyła mnie do Boga"mówi.
Ten młody brazylijski seminarzysta przypomina nam, że bycie blisko młodych ludzi oznacza przede wszystkim słuchanie ich, aby towarzyszyć im na drodze wiary i prawdziwej miłości do Pana.
W ten sposób wzrastało jego zjednoczenie z Bogiem, owoc jego woli, dobrych ludzi wokół niego, takich jak proboszcz, i jego własnej wolności.
Jonathas opowiada o momencie, w którym poczuł w swoim sercu uderzającą obecność Pana: "W 2016 roku, w wieku osiemnastu lat, zostałem zaproszony do bycia nadzwyczajnym szafarzem Komunii Świętej, a dzięki tej służbie dla Pana poczułem w sercu obowiązek przeżywania mojej wiary w bardziej odpowiedzialny sposób"..
Później, wraz z nadejściem pandemii, nastąpił punkt zwrotny dla Jonathasa: "Studiowałem w innym mieście, kiedy rozpoczęła się pandemia, a wraz z nią wszystkie nałożone na nas ograniczenia.
Wróciłem więc do mojego rodzinnego miasta i poświęciłem się pomaganiu mojemu proboszczowi we wszystkim, co konieczne, aby wierni mogli śledzić uroczystości przez Internet. Będąc świadkiem wszystkich trudności, z jakimi musieliśmy się zmierzyć, i mogąc poczuć pragnienie i wyraz wiary ludzi, poczułem Boże wezwanie jak płomień płonący w moim sercu, gdy uczestniczyłem w adoracji eucharystycznej.
Po tym wspaniałym doświadczeniu w 2021 r. rozpoczął proces rozeznawania powołania, a w 2022 r. wstąpił do seminarium przygotowawczego swojej diecezji. W lipcu 2023 r. jego biskup wysłał go na studia na Uniwersytecie Nawarry., w odniesieniu do strona internetowa Państwa diecezjiWylądował w Bidasoa w towarzystwie rektora seminarium Matki Bożej Objawionej w Leopoldinie, ojca Alessandro Alvesa Tavaresa.
Jego doświadczenie w Międzynarodowe seminarium Bidasoa odkrywa przed nim wielkie piękno Kościoła powszechnego: "Mój pobyt w Bidasoa był bardzo korzystny dla mojego powołania. Tutaj mogłem jeszcze bardziej wzrastać w moim życiu modlitewnym, a także w życiu akademickim. Dzielenie życia z księżmi i seminarzystami z najdalszych zakątków świata uczy mnie, że Kościół jest powszechny i że Pan może dotrzeć do wszystkich serc, a w tym celu chce, abyśmy byli przygotowani do ewangelizacji wszystkich narodów.".
Kiedy ukończy studia teologiczne na Uniwersytecie Nawarry, powróci do swojej diecezji, gdzie zostanie wyświęcony na kapłana. Jonathas jest świadomy, że wszystkie miasta i kraje mają swoje osobliwości i trudności w ewangelizacji, ale bez modlitwy niewiele można osiągnąć.
"Wierzę, że zarówno w mojej diecezji, jak i w całym Kościele, Musimy nadal modlić się o wiele świętych powołań, które się pojawią. na żniwo Pana", mówi Jonathas.
Myśl bardzo zgodna z inicjatywą zaproponowaną przez Kościół na 19 marca, Dzień Seminarium. Pierwszą rzeczą, o którą prosi Kościół, jest modlitwa o powołania. Następnie, w miarę możliwości, o pomoc finansową na rzecz wspierania powołań.
Pozostawia swoją przyszłość w rękach Boga, ale prosi go, aby kontynuował to pragnienie służenia Kościołowi wszędzie tam, gdzie jest to konieczne i "nieść prawdę Ewangelii do wszystkich zakątków i nigdy nie zapominać o wierności temu, o co Pan prosi nas za pośrednictwem naszego biskupa".
Marta Santíndziennikarz specjalizujący się w tematyce religijnej.
