Po rocznym przesunięciu z powodu pandemii, ŚDM odbędą się w dwóch terminach: najpierw w uroczystość Chrystusa Króla, 20 listopada tego roku, z uroczystościami w Kościołach partykularnych na całym świecie, a następnie na szczeblu międzynarodowym w Lizbonie od 1 do 6 sierpnia 2023 r. Obie uroczystości mają ten sam motyw przewodni:
To cytat biblijny wybrany przez papieża Franciszka jako motto Światowych Dni Młodzieży 2023. W przyszłym roku po raz pierwszy odbędzie się w Lizbonie. Temat ten kończy cykl trzech przesłań towarzyszących młodym ludziom w drodze między ŚDM Panama 2019 a Lizboną 2023, wszystkie skupiają się na czasowniku levantarse.
Wybrany cytat pochodzi z Ewangelii Łukasza, otwiera relację z odwiedzin Maryi u jej kuzynki Elżbiety. W W tegorocznym przesłaniu Ojciec Święty zaprasza młodzież do wspólnego rozważania biblijnej sceny, w której po zwiastowaniu młoda Dziewica Maryja wstaje i wychodzi na spotkanie swojej kuzynki Elżbiety, niosąc w sobie Chrystusa.
Dziewica Maryja z Nazaretu jest wielką postacią drogi chrześcijańskiej. Jego przykład uczy nas, aby powiedzieć Bogu "tak". Był on bohaterem ostatniej edycji ŚDM w Panamie i będzie nim również w Lizbonie. Odejście bez zwłoki podsumowuje postawę, do której zachęca papież Franciszek w swoich wskazówkach na ŚDM Lizbona 2023: "Niech ewangelizacja młodych ludzi będzie aktywna i misyjna, niech rozpoznają i świadczą o obecności żywego Chrystusa".
Zwracając się w szczególności do młodych ludzi, wzywając ich do bycia odważnymi misjonarzami, Papież pisze w Adhortacji Apostolskiej Christus Vivit: "Gdzie Jezus nas wysyła? Nie ma granic, nie ma ograniczeń: wysyła nas do wszystkich. Ewangelia nie jest dla niektórych, ale dla wszystkich" (CV 177).
"Maria wstała i wyruszyła w drogę, ponieważ była pewna, że plany Boga są najlepszym możliwym planem dla jej życia. Maryja stała się świątynią Boga, obrazem Kościoła w drodze, Kościoła, który wychodzi i oddaje się na służbę, Kościoła, który niesie Dobrą Nowinę.
Historie zmartwychwstanie często używa się dwóch czasowników: obudzić się i powstać. Wraz z nimi Pan wzywa nas, abyśmy wyszli na światło, abyśmy dali się Jemu poprowadzić i przekroczyli próg wszystkich naszych zamkniętych drzwi. Jest to znaczący obraz dla Kościoła.
Matka Boża jest wzorem dla młodych ludzi w drodzeNie stała nieruchomo przed lustrem, kontemplując swój wizerunek, ani nie była "złapana" w sieci. Była całkowicie zorientowana na zewnątrz. Jest kobietą paschalną, w stałym stanie wyjścia, wyjścia z siebie ku wielkiemu Innemu, którym jest Bóg, i ku innym, braciom i siostrom, zwłaszcza tym najbardziej potrzebującym, jak jej kuzynka Elżbieta".
"Mam nadzieję i głęboko wierzę, że doświadczenie, które wielu z Was przeżyje w Lizbonie w sierpniu przyszłego roku, będzie stanowiło nowy początek dla Was, młodych ludzi, a wraz z Wami - dla całej ludzkości", Papież Franciszek.
A papież mówi nam: "Oczywiście, nie można rozwiązać wszystkich problemów świata. Ale może zacznie Pan od tych, którzy są najbliżej, od problemów w swoim otoczeniu. Matce Teresie powiedziano kiedyś: "To, co Pani robi, jest tylko kroplą w morzu". Odpowiedziała: "Ale gdybym tego nie zrobiła, ocean byłby o jedną kroplę mniejszy.
"Jak wielu ludzi na świecie czeka na wizytę kogoś, kto się o nich troszczy! Jak wielu starszych ludzi, jak wielu chorych, więźniów, uchodźców potrzebuje naszego współczującego spojrzenia, naszej wizyty, brata lub siostry, aby przełamać bariery obojętności!
Pośpiech jest 'dobry', mówi papież Franciszek". dobry pęd zawsze popycha nas w górę i ku innym". Wychodząc od refleksji na temat pośpiechu, która charakteryzuje Matkę Bożą z Nazaretu, Ojciec Święty zachęca młodych ludzi, aby zadali sobie pytanie, jakie postawy i motywacje przeżywają w obliczu wyzwań codziennego życia. Zachęca ich do rozeznania między "dobrym pośpiechem, który zawsze popycha nas w górę i ku innym", a "złym (...), który prowadzi nas do życia powierzchownego, do lekkiego traktowania wszystkiego, bez zaangażowania i uwagi, bez prawdziwego uczestnictwa w tym, co robimy".
"Wielu z nas zdarzyło się, że Jezus niespodziewanie wyszedł nam na spotkanie: po raz pierwszy doświadczyliśmy w Nim bliskości, szacunku, braku uprzedzeń i potępienia, spojrzenia miłosierdzia, którego nigdy nie spotkaliśmy u innych. Co więcej, poczuliśmy, że Jezusowi nie wystarczyło patrzeć na nas z daleka, ale że chciał być z nami, chciał dzielić z nami swoje życie".
"Radość tego doświadczenia obudziła w nas pilną potrzebę przyjęcia Go, pilną potrzebę bycia z Nim i lepszego poznania Go. Elżbieta i Zachariasz powitali Marię i Jezusa. Uczmy się od tych dwojga starszych znaczenia gościnności! Proszę zapytać swoich rodziców i dziadków, a także starszych członków Państwa społeczności, co dla nich oznacza bycie gościnnym wobec Boga i innych. Dobrze im zrobi wysłuchanie doświadczeń tych, którzy byli przed nimi."
"Drodzy młodzi ludzie, mam nadzieję, że podczas ŚDM po raz kolejny doświadczycie radości ze spotkania z Bogiem i waszymi braćmi i siostrami. Po długim okresie oddalenia i izolacji, w Lizbonie - z Bożą pomocą - będą Państwo mogli wspólnie odkryjemy na nowo radość z braterskiego uścisku między narodami i pokoleniami, uścisku pojednania. i pokójPrzyjęcie nowego braterstwa misyjnego! Niech Duch Święty rozpali w Państwa sercach pragnienie powstania i radość ze wspólnego, synodalnego podążania za fałszywymi granicami. Czas na powstanie jest teraz! Powstańmy bez zwłoki!".
Na pozostałym odcinku przed dotarciem do Lizbony przejdziemy obok Dziewicy z Nazaretu. która zaraz po zwiastowaniu "wstała i wyszła bez zwłoki" (Łk 1,39), aby pójść i pomóc swojej kuzynce Elżbiecie".
3. Na koniec Biskup Rzymu zwraca uwagę, że całość tych fragmentów budzi (lub powinna budzić) w nas "cud bycia Kościołem"; przynależności do tej rodziny, do tej wspólnoty wierzących, którzy tworzą jedno ciało z Chrystusem, od naszego chrztu. To właśnie tam otrzymaliśmy dwa korzenie cudowności, jak widzieliśmy: po pierwsze, aby być błogosławionym w Chrystusie, a po drugie, aby iść z Chrystusem na świat.
Franciszek wyjaśnia, że "to zdumienie, które nie maleje z wiekiem ani nie słabnie wraz z odpowiedzialnością. (można by powiedzieć: z zadaniami, darami, posługami i charyzmatami, które każdy z nas może otrzymać w Kościele, w służbie Kościołowi i światu).
W tym miejscu Franciszek przywołuje postać świętego papieża Pawła VI i jego programową encyklikę Ecclesiam suamnapisana podczas II Soboru Watykańskiego. Papież Montini mówi tam: "Jest to godzina, w której Kościół musi pogłębić swoją świadomość samego siebie, [...] własnego pochodzenia, [...] własnej misji".. I odwołując się właśnie do Listu do Efezjan, umieszcza tę misję w perspektywie planu zbawienia; "dyspensy od tajemnicy ukrytej od wieków w Bogu (...), aby się ujawniła (...) przez Kościół" (Ef 3:9-10).
Francisco Pawła VI jako wzoru, aby przedstawić profil tego, jaki powinien być minister w Kościele.Ten, kto umie zachwycić się Bożym planem i w tym duchu gorąco kocha Kościół, gotów służyć jego misji gdziekolwiek i jakkolwiek Duch Święty zechce". Takim był apostoł narodów przed św. Pawłem VI: z tym duchem, z tym zdolność do zadziwienia, pasji i służby. I to również powinno być miarą lub termometrem naszego życia duchowego.
Z tego powodu Papież na zakończenie jeszcze raz kieruje do kardynałów pytania, które są przydatne dla nas wszystkich, ponieważ my wszyscy - wierni i słudzy w Kościele - uczestniczymy, w bardzo różny i uzupełniający się sposób, w tej wielkiej i wyjątkowej "posłudze zbawienia", która jest misją Kościoła w świecie: "A może tak się Pan do tego przyzwyczaił, że to stracił? Czy jest Pan zdolny do ponownego zadziwienia?". Ostrzega, że nie jest to po prostu ludzka zdolność, ale przede wszystkim łaska od Boga, o którą musimy prosić i być za nią wdzięczni, strzec jej i czynić ją owocną, jak Maryja i za jej wstawiennictwem.
