Mathias Msonganzila jest młodym seminarzystą z archidiecezji Mwanza w Tanzanii. Urodził się w 1999 roku w Nyamangana, nad brzegiem Jeziora Wiktorii, drugiego co do wielkości słodkowodnego jeziora na Ziemi, położonego między Ugandą, Tanzanią i Kenią. W wieku 23 lat ten młody człowiek opuścił swój kraj, aby studiować na Papieskim Uniwersytecie Świętego Krzyża - dzięki stypendium Fundacji CARF, Centro Academico Romano - która wspiera go w nauce. Obecnie studiuje filozofię, a następnie zapisuje się na studia licencjackie z teologii. Jest bardzo pracowitym młodym człowiekiem, zawsze z uśmiechem na twarzy, bardzo uprzejmym, a jednocześnie uważnym na wymagania administracyjne, duchowe i akademickie, z którymi musi liczyć się każdy seminarzysta i student. Opowiada swoją historię w lipcu, który z temperaturą ponad 40 stopni Celsjusza był najgorętszym w historii Rzymu.
"To wielka radość móc podzielić się czymś z siebie z tymi, którzy pomagają mi w tym pięknym i jednocześnie trudnym procesie porzucania życia, które znałam, aby przyjechać na drugi koniec świata i otworzyć swój umysł na nową wiedzę i nowe doświadczenia.
Urodziłam się 23 września 1999 roku w dzielnicy Nyamagana, która znajduje się w mieście Mwanza. W mojej rodzinie było nas sześcioro, a ja byłam trzecia. Jednak mój najmłodszy brat zmarł, gdy miał dwa lata w 2007 roku, więc na ziemi jest nas w sumie pięcioro, dwóch braci i trzy siostry, ale jeden z nas, szósty, jest już w niebie. Dzieciństwo spędziłam w wiosce Lwanhima z moimi rodzicami: matką, Letisią Msonganzila, i ojcem, Faustine Luswetula, który zmarł w 2018 roku″.
"Zostałam ochrzczona w 2000 roku w parafii Nyegezi, a pierwszą komunię i sakrament bierzmowania przyjęłam w 2009 roku w parafii Mkolani. Pochodzę z bardzo katolickiej rodziny, ponieważ moi rodzice zawsze byli bardzo religijni i wychowali nas w wierze i doktrynie Kościoła katolickiego.
Grzegorza Wielkiego w Sayusayu w 2013 roku, a następnie wstąpiłem do niższego seminarium i tam ukończyłem szkołę średnią na poziomie rozszerzonym, specjalizując się w studiach z zakresu fizyki, biologii i chemii. Zawsze kochałem naukę, ale pragnienie bycia księdzem było we mnie od dzieciństwa, co popychało mnie do bycia bliżej Kościoła i jako dziecko byłem ministrantem w naszej kaplicy w Lwanhimie.
To Bóg mnie zachęcił i doprowadził do tego, że wstąpiłem do niższego seminarium na studia, gdzie mogłem pragnienie zostania księdzem zostało spotęgowane przez obserwację niektórych bardzo uważnych księży i wielbicieli, którzy dołożyli wszelkich starań, aby zaoferować swoją służbę pomimo niedostatku środków w naszej biednej rzeczywistości i trudnej sytuacji ogólnej".
"Alojzego Gonzagi, które było nowym seminarium, z wieloma rzeczami do wykończenia i tylko dwoma księżmi, którzy z odwagą stawiali czoła temu ciężkiemu zadaniu. Ten przykład był przełomem w moim powołaniu, ponieważ uświadomił mi i poczułem potrzebę pracy również w winnicy Pańskiej, ponieważ jest tak wiele potrzeb.
Dlatego po ukończeniu szkoły średniej, w lipcu 2020 roku, dwa miesiące później, poinformowałem mamę o mojej decyzji wstąpienia do seminarium, aby zostać księdzem, a ona dała mi na to zgodę. Pomogło mi to w podjęciu decyzji i podzieleniu się nią z dyrektorem ds. powołań, po czym złożyłam formalną prośbę o przyjęcie do domu formacyjnego Archidiecezji Mwanza w Kawekamo, gdzie przebywałam przez prawie rok.
Mathias Msonganzila jest młodym seminarzystą z archidiecezji Mwanza w Tanzanii. Ma 23 lata i jest trzecim z sześciorga rodzeństwa. Najmłodszy zmarł w wieku dwóch lat i jest teraz w niebie. Pochodzi z rodziny katolickiej, której rodzice wychowali ich w wartościach religijnych i wierze. "Pragnienie zostania księdzem wynikało z obserwacji niektórych bardzo uważnych i oddanych księży, którzy starali się jak najlepiej wykonywać swoją posługę mimo niedostatku środków w naszej biednej rzeczywistości i ogólnie trudnej sytuacji" - opowiada.
"W maju 2021 roku zostałam poinformowana przez biskupa o możliwości podjęcia studiów w Rzymie i natychmiast zaczęłam przygotowywać wszystko, co niezbędne, aby wyjechać w lipcu. Wyjechałam z Tanzanii 30 lipca, a do Rzymu dotarłam cała i zdrowa dzięki łasce Bożej 31 lipca i tego samego dnia w Międzynarodowym Kolegium Sedes Sapientiae. W tym międzynarodowym seminarium przez dwa miesiące uczęszczałam na kurs języka włoskiego, a następnie w październiku rozpoczęłam studia. student pierwszego roku filozofii na Papieskim Uniwersytecie Świętego Krzyża w Rzymie".
"W mojej diecezji, która znajduje się w mieście Manza, obserwuje się znaczny wzrost liczby ludności, któremu towarzyszy z drugiej strony wysoki stopień upadku wartości moralnych wraz z innymi problemami społecznymi, takimi jak narkomania. Jednak Kościół, a szczególnie w mojej diecezji, stara się przezwyciężyć te trudności, otwierając więcej parafii, aby usługi religijne były dostępne dla ludzi w różnych miejscach. Kościół angażuje się również w wykłady i zachęcanie do spotkań dla młodych ludzi aby nauczyć ich, jak mają się zachowywać w różnych zadaniach swojego życia i aby nie angażowali się w rzeczy, które prowadzą do pogorszenia moralnego postępowania naszego społeczeństwa. Chodzi o naukę o religii, a także o to, aby wiara była żywa w każdym człowieku".
"Dzięki mojemu dobroczyńcy CARF - Fundacja Centro Academico Romano. Czasami może to być normalne, że młody Europejczyk ma możliwość studiowania na tak prestiżowej uczelni jak Papieski Uniwersytet Świętego Krzyża, ale zapewniam Pana, że nie dotyczy to ludzi z mojego kraju: Jego pomoc dała mi możliwość studiowania w Rzymie i dzielenia mojego życia i mojej wiary z innymi młodymi seminarzystami z całego świata. Więc naprawdę, moim życzeniem jest, aby Bóg błogosławił Pana w codziennej pracy i zachował w Panu to wspaniałe serce.
Gerardo Ferrara
Absolwentka historii i nauk politycznych, specjalizująca się w tematyce bliskowschodniej.
Odpowiedzialny za studentów na Uniwersytecie Świętego Krzyża w Rzymie.
