To papież św. Grzegorz Wielki (590-604), wraz z Janem Kasjanem lub Cassianusem, ustanowił siedem grzechów śmiertelnych, które później zostały nazwane przez Katechizm Kościoła Katolickiego.
Pochodzą one ze skłonności do grzechu, która jest skłonnością natury ludzkiej do grzechu, wynikającą z grzechu pierworodnego.
Na ich określenie używa się terminu "kapitał", ponieważ te grzechy rodzą wiele innych. Generują one inne grzechy i inne wady.
Bóg daje nam wszystkie łaski i więcej niż potrzebujemy, aby pokonać pokusę.
Św. Tomasz (I-II:84:4) wymienia siedem grzechów śmiertelnych:
Polega na nadmiernej samoocenie, czyli miłości własnej, która szuka uwagi i zaszczytów i stawia siebie w antagonizmie do Boga. Katechizm Kościoła Katolickiego 1866 r.
Niepożądana skłonność lub pragnienie przyjemności lub posiadania. Tego grzechu kardynalnego zabraniają dziewiąte i dziesiąte przykazanie. (Katechizm Kościoła Katolickiego 2514, 2534)
Zaburzone pragnienie przyjemności seksualnej. Grzech przeciwko szóstemu przykazaniu. Jest to wykroczenie przeciwko cnocie czystości.
Jest to eksplozja miłości do samego siebie. Czujemy się skrzywdzeni, zmarginalizowani, bezsilni i uciekamy się do przemocy, aby bronić swoich rzekomych praw. Uczucie złości wzbudzone przez rzeczywistą lub postrzeganą krzywdę.
Wada, której jesteśmy bardziej pobłażliwi. Chociaż bardziej niż kiedykolwiek zdajemy sobie sprawę ze spustoszenia, jakie wywołuje w naszym organizmie nadmiar zarówno jedzenia, jak i spożywania alkoholu.
Uraza lub smutek z powodu czyjegoś szczęścia, połączona z nadmierną chęcią posiadania go. Jest to jeden z siedmiu grzechów śmiertelnych. Jest to sprzeczne z dziesiątym przykazaniem. (Katechizm Kościoła Katolickiego 2539)
Winny brak wysiłku fizycznego lub duchowego; acedia, bezczynność. Jest to jeden z grzechów śmiertelnych. (Katechizm Kościoła Katolickiego 1866, 2094, 2733)
Pamiętaj o grzechach głównych i cnotach przeciwnych
Siedem cnót przeciwnych wymienionych w katechizmie to elementy, dzięki którym można wiedzieć, jak radzić sobie z pokusą popełnienia jednego z siedmiu grzechów śmiertelnych.
Oprócz tych cnót, które są przeciwstawne grzechom śmiertelnym. Każdy chrześcijanin ma również trzy cnoty teologiczne, takie jak wiara, nadzieja i miłość. Wraz z nimi możemy również wymienić roztropność, męstwo, sprawiedliwość i wstrzemięźliwość; nawyki, które usposabiają rozum i wolę do działania zgodnie z osądem rozumu oświeconego darami Ducha Świętego.
Wszystko, co mamy, jest darem od Boga. Człowiek pokorny nie dąży do osobistej wielkości, którą podziwia świat, ponieważ odkrył, że bycie dzieckiem Boga jest wartością o wiele wyższą. Idzie po inne skarby. Widzi siebie i swojego bliźniego przed Bogiem. W ten sposób jest wolny od szacunku i poświęca się miłości i służbie.
Dawać chętnie z siebie ubogim i potrzebującym. Paweł nazywa to bałwochwalstwem i oświadcza, że chciwi nie wejdą do Królestwa Niebieskiego. Chciwość sprawia, że jesteśmy surowi dla ubogich, obojętni na dobra niebieskie, a czasem nawet skłania nas do zawłaszczania cudzych dóbr.
W dawnych czasach kościół nazywał to dziesięcinaDziś nazywamy to po prostu hojnością. Kiedy uczymy się dzielić z innymi tym, co mamy, nawet jeśli robimy to z ludźmi, których nie znamy i nigdy nie poznamy, czujemy się bliżej Boga i samych siebie. Ponieważ pomoc potrzebującym może dać Państwu o wiele więcej, niż dajecie.
Jest to cnota, która kieruje i łagodzi pragnienie przyjemności seksualnej zgodnie z zasadami wiary i rozumu.
Poprzez czystość człowiek zdobywa panowanie nad swoją seksualnością i jest w stanie zintegrować ją ze zdrową osobowością, w której króluje miłość do Boga.
"Jeśli szukają Państwo przykładu cierpliwości, to najlepszy z nich znajdą Państwo w krzyżu. Miarą cierpliwości są dwie rzeczy: cierpliwe znoszenie wielkiego zła lub znoszenie, bez uciekania się do niego, zła, którego można by uniknąć. Teraz Chrystus na krzyżu cierpiał wielkie zło i znosił je cierpliwie, ponieważ w swojej męce "nie wypowiedział żadnej groźby; jak baranek prowadzony na rzeź, milczał i nie otwierał ust swoich". (Dzieje 8:32). Św. Tomasz z Akwinu. Ekspozycja na Credo.
Umiarkowanie w jedzeniu i piciu. Jest to jedna z cnót przeciwnych, która przezwycięża grzech główny, jakim jest łakomstwo.
Prowadzi do unikania wszelkiego rodzaju nadmiaru, nadużywania jedzenia, alkoholu, tytoniu i leków.
Trzecia i główna z cnót teologicznych. Miłość to miłość Boża mieszkająca w sercu.
Jednym ze sposobów działania charytatywnego jest pamiętanie o uczynkach miłosierdzia, które są działaniami charytatywnymi, poprzez które pomagamy naszym bliźnim w ich potrzebach cielesnych i duchowych.
Gotowość umysłu do czynienia dobra. Pomaga nam przeciwstawić się nadmiernemu upodobaniu do odpoczynku, które zaniedbuje nasze obowiązki. Pomaga nam z wysiłkiem dochodzić do siebie.
W Biblii grzechy śmiertelne nie występują jako takie. Ale są różne odniesienia do nich.
Grzech oddziela nas od Boga i uniemożliwia realizację Jego celów w nas. Wszyscy zmagamy się z grzechem. Niezależnie od tego, czy jest to jeden z siedmiu grzechów śmiertelnych, czy jakikolwiek inny, powoduje, że walczymy z naszą grzeszną naturą. Ale Bóg dał nam narzędzia do jej przezwyciężenia. Możemy zbliżyć się do Boga w modlitwie, pokorze i pokucie. Musimy zrobić dobry rachunek sumienia i przyjąć sakramenty. Bóg nigdy nie odrzuca serca, które uznaje, że zawiodło. Obecność masa i spotkać się z Nim ponownie.
Ponieważ kiedy pokornie stajemy przed Bogiem, On nas przyjmuje, przebacza nam i przywraca nas. Napełnia nas Swoim Duchem Świętym i pomaga nam żyć w świętości, okazując Swoją miłość.
Przy współpracy z:
Opurdei.org
Katolicyzm Kościoła katolickiego
Biblia.net