Po co chrzcić małe dzieci? Czy nie lepiej poczekać, aż same zdecydują?

Chrzest, fakt socjologiczny

Jest wiele decyzji, które rodzice podejmują, nie czekając na konsultacje z dziećmi w sprawach, które będą miały decydujący wpływ na ich życie.

Zapewniają im jedzenie, ubranie, ciepło i uczucie, zanim jeszcze posiądą rozum, bez ich dobrowolnej prośby, ale jest to niezbędne do utrzymania ich przy życiu. Ale oprócz zaspokajania podstawowych potrzeb życiowych robią też rzeczy, które będą miały decydujący wpływ na podstawowe podejście do życia.

Pomyślmy, na przykład, o mówieniu do nich w określonym języku. Przyswojenie języka ojczystego jest decyzją rodziców, która ukształtuje sposób wyrażania się dzieci, ich najgłębsze korzenie kulturowe, a nawet bardzo specyficzną perspektywę podejścia do rzeczywistości. Żaden rozsądny rodzic nie podejmie decyzji, aby nie mówić nic do swojego dziecka, dopóki nie dorośnie, nie posłucha kilku języków i sam nie zdecyduje, którego się nauczyć. Język jest bardzo ważnym elementem kulturowym w rozwoju życia człowieka i opóźnienie jego nabycia do wieku dojrzałego byłoby bardzo poważną szkodą dla rozwoju intelektualnego nowego człowieka.

Ale czy decyzja o chrzcie i rozpoczęciu formacji wiary przypomina mówienie do dzieci w ich własnym języku?

Osoba, która nie ma wiary i nie wie, co oznacza istnienie Boga, jego dobroć, jego sposób działania w świecie i w ludziach, i która nie zna głębszej rzeczywistości chrztu, pomyśli, że nie ma z tym nic wspólnego, że język jest niezbędny, a wiara nie. Ale to nie znaczy, że jego ocena jest rozsądna, lecz że wynika z jego braków kulturowych, a nawet z jego uprzedzeń, które uniemożliwiają mu rozumowanie na podstawie wszystkich rzeczywistych faktów.

Dlatego, aby racjonalnie podejść do wszystkich czynników związanych z tym zagadnieniem, należy Trzeba najpierw wiedzieć, co to znaczy być ochrzczonym, a potem ocenić sytuację.

Co oznacza chrzest

Bóg zaprojektował dla każdego człowieka historię miłości, która ujawnia się stopniowo w ciągu życia. W takim stopniu, w jakim mamy z Nim bliską relację, ta historia zostanie ujawniona i nabierze kształtu. A pierwszym krokiem do urzeczywistnienia tej bliskości jest chrzest.

Wiara chrześcijańska uważa, że Chrzest jako podstawowy sakrament, ponieważ jest warunkiem wstępnym przyjęcia każdego innego sakramentu. Jednoczy nas z Jezusem Chrystusem, konfigurując nas z Nim w Jego triumfie nad grzechem i śmiercią.
W czasach starożytnych podawano ją przez zanurzenie. Osoba, która ma być ochrzczona, zostaje całkowicie zanurzona w wodzie. Tak jak Jezus Chrystus umarł, został pogrzebany i zmartwychwstał, tak samo nowy chrześcijanin został symbolicznie zanurzony w grobie z wodą, aby wyzbyć się grzechu i jego konsekwencji oraz odrodzić się do nowego życia.

Chrzest jest w rzeczywistości sakramentem, który jednoczy nas z Jezusem Chrystusem, wprowadza nas w Jego zbawczą śmierć na krzyżu, a zatem uwalnia nas od mocy grzechu pierworodnego i wszystkich grzechów osobistych.i pozwala nam wznieść się wraz z Nim do życia bez końca. Od momentu przyjęcia uczestniczymy w boskim życiu dzięki łasce, która pomaga nam wzrastać w duchowej dojrzałości.

W chrzcie stajemy się członkami Ciała Chrystusa, braćmi i siostrami naszego Zbawiciela oraz dziećmi Boga.

Zostaliśmy uwolnieni od grzechu, wyrwani z wiecznej śmierci i od tego momentu przeznaczeni do życia w radości odkupionych. "Przez chrzest każde dziecko zostaje przyjęte do kręgu przyjaciół, którzy nigdy go nie opuszczą, ani w życiu, ani w śmierci. Ten krąg przyjaciół, ta rodzina Boża, do której dziecko zostaje włączone od tego momentu, towarzyszy mu nieustannie, nawet w dniach smutku, w ciemnych nocach życia; da mu pociechę, spokój i światło" (Benedykt XVI, 8 stycznia 2006 r.).

Dlaczego Kościół utrzymuje praktykę chrztu niemowląt

Praktyka ta sięga niepamiętnych czasów. Kiedy pierwsi chrześcijanie otrzymali wiarę i byli świadomi wielkiego daru Bożego, którym zostali obdarzeni, nie chcieli pozbawiać swoich dzieci tych korzyści.

Kościół nadal utrzymuje praktykę chrztu niemowląt z zasadniczego powodu: zanim my wybierzemy Boga, on już wybrał za nas. On nas stworzył i powołał, abyśmy byli szczęśliwi. Chrzest nie jest ciężarem, wręcz przeciwnie, jest łaską, niezasłużonym darem, który otrzymujemy od Boga.

Chrześcijańscy rodzice od najwcześniejszych wieków stosowali zdrowy rozsądek. Tak jak matka nie zastanawiała się długo, czy karmić piersią swoje nowo narodzone dziecko, ale karmiła je, gdy tego potrzebowało, tak jak myła je, gdy było zabrudzone, ubierała je i owijała w ciepłe ubranie, aby chronić je przed rygorami zimna, tak jak rozmawiała z nim i obdarzała je uczuciem. 

W ten sposób zapewnili mu również najlepszą pomoc, jakiej potrzebuje każde ludzkie stworzenie, aby w pełni rozwinąć życie: oczyszczenie duszy, łaskę Bożą, dużą nadprzyrodzoną rodzinę i otwartość na język Boży, aby gdy obudzi się jego wrażliwość i inteligencja, mógł kontemplować świat światłem wiary, które pozwala mu poznać rzeczywistość taką, jaka jest.