Obecnie ten gwatemalski kapłan jest proboszczem parafii El Señor de Esquipulas, a także wikariuszem biskupim w kościele św. Południowo-wschodni wikariat Matki Bożej z Guadalupe w archidiecezji Santiago de Guatemala. W latach 2005-2007 jego biskup wysłał go do Rzymu, aby studiował historię Kościoła na Uniwersytecie w Rzymie. Papieski Uniwersytet Świętego Krzyża Pomogło mu to lepiej zrozumieć swoją wiarę, a także lepiej przekazywać ją tysiącom wiernych w tych latach. Podczas pobytu w Rzymie mieszkał w Kolegium Kapłańskim Tiberino, w którym mógł nasiąkać i karmić się powszechnością Kościoła.
W dzieciństwie don Luis Enrique Ortiz otrzymał ziarno wiary w domu, w rodzina wypełniona miłością Boga. Od najmłodszych lat uczyła się, że każde błogosławieństwo jest darem od Boga. Nawet podczas rodzinnych prób, niechęć nigdy nie wchodziła w grę. Zawsze powtarzała sobie: "Bóg jest dobry".
Wśród jego najbardziej żywych wspomnień jest Pierwsza Komunia Święta, sakrament, który zmienił jego życie. Od chwili, gdy dowiedziała się o zapisaniu na katechezę przygotowawczą, tęsknota za przyjęciem Jezusa w Najświętszym Sakramencie stała się jej znakiem rozpoznawczym. Nadszedł ten dzień i poczuła coś nieporównywalnego. Wtedy przypomniała sobie zdanie swojej rodziny: "Bóg jest dobry".
Wezwanie do kapłaństwo nie rozbrzmiał jak nagły grzmot, ale jak delikatny szmer, który nasilał się przez lata. Wpływ rodziny był pierwszym echem, gdzie miłość Boża była przeżywana codziennie. Na uniwersytecie ziarno kiełkowało dalej podczas wolontariatu w marginalnych regionach Gwatemali. Gdziekolwiek się udał, ludzie mówili mu: "Byłby pan wspaniałym ksiądz"To było stwierdzenie, które zdziwiło młodego Luisa Enrique.
Był zdumiony za każdym razem, gdy to słyszał, ponieważ był to bardzo intymny pomysł, o którym nikomu nie mówił. Wkrótce jednak zrozumiał, że to Bóg, posługując się głosami otaczających go osób, wzywa go do służby w Jego żniwach. Życie sakramentalne i odczuwanie całej miłości Boga doprowadziło go do podjęcia ostatecznego kroku. Bez żalu potwierdził, że Bóg był dobry, zaskakując go nawet wtedy, gdy sam czuł, że na to nie zasługuje.
W latach 2005-2007 jego biskup zlecił mu wyjazd do Rzymu w celu uzupełnienia formacji kapłańskiej poprzez studiowanie historii Kościoła na Papieskim Uniwersytecie Świętego Krzyża. Ten rozdział jego życia w wiecznym mieście stał się darem od Boga dla jego posługi. Mieszkał w Tyberiadzkim Kolegium Kapłańskim, chłonął uniwersalność Kościoła i zgłębiał głębię swojej wiary.
Uniwersytet Świętego Krzyża nie tylko dał mu wiedzę historyczną, ale otworzył mu oczy na Boże dzieło w całej historii ludzkości. Historia Kościoła stała się namacalnym świadectwem ręki Boga. Odkrył, jak pisma wielu świętych i papieży, którym nadano tytuł Doktorów Kościoła, do dziś mają swoją wagę. Jak ta mądrość, emanująca od Boga przez Ducha Świętego, jest ukryta i bardzo świeża.
"Mój pobyt w Rzymie był bardzo pomocny dla mnie jako księdza, ponieważ otrzymałem narzędzia, aby móc uczyć świeckich, że nasza wiara nie jest fantazją, ale ma mocne podstawy, które sprawiają, że wierzący jest zaangażowany w studiowanie Boga. Zarówno duchowo, jak i osobiście, czyni to naszą posługę znaczącą, ponieważ historia pokazuje nam, że Bóg nigdy nie pozostawił swojego ludu samemu sobie, ale zawsze jest obecny w naszym życiu, a nawet bardziej, poprzez bycie innym. Alter Christus"..Luis Enrique Ortiz, ksiądz z Gwatemali.
Prawie 25 lat kapłańskiego życia Luisa Enrique Ortiza zaprowadziło go na niezliczone ścieżki. Wśród najgłębszych doświadczeń, jakie miał jako ksiądz, podkreśla wizyty u chorych jako momenty, w których materializuje się Boże miłosierdzie. Spotkania te są nie tylko aktami służby, ale także okazją do dotknięcia boskości w ludzkiej słabości.
W obliczu wyzwań i niebezpieczeństw stojących przed księżmi w dzisiejszym społeczeństwie, ojciec Ortiz podkreśla potrzebę zarówno przygotowania akademickiego, jak i duchowego. W nieustannie zmieniającym się świecie, w którym wiara stoi w obliczu wyzwań, kapłan musi być latarnią, która oświetla podstawowe przesłanie: Miłość Boga.
Historia ojca Luisa Enrique Ortiza to żywa opowieść o wierze, powołaniu i służbie. Jego duszpasterska droga w archidiecezji Santiago de Guatemala jest nie tylko osobistym świadectwem, ale także źródłem inspiracji dla tych, którzy szukają światła w ciemności. Jego życie, utkane z boskich i ludzkich nici, nadal tworzy dziedzictwo miłości, służby i poświęcenia w drodze Kościoła.
