"Nazywam się Benedykt Fredrick PatrickMój ojciec nazywa się Fredrick Patrick Nyundo, a moja matka Edwina Evarist Muzi. Jestem drugim dzieckiem urodzonym wśród dziewięciorga dzieci w mojej rodzinie, z których siedmioro to chłopcy, a dwie dziewczynki. Urodziłam się 7 sierpnia 1998 r. w dzielnicy Kibondo, w regionie Kigoma w kraju Tanzania.

Moja diecezja to Kigoma, a mój biskup nazywa się Joseph Mlola. Józefa Iterambogo w diecezji Kigoma i wreszcie ukończyłam studia wyższe w seminarium św. Marii Nyegezi, które znajduje się w diecezji Mwanza w Tanzanii.

Od dzieciństwa lubiłem chodzić do kościoła, aby pomagać jako ministrant i rozmawiać z proboszczem. Po ukończeniu szkoły podstawowej miałem możliwość pójścia do seminarium, gdzie moje powołanie rosło w siłę.

Święte uroczystości, takie jak codzienne odprawianie Mszy Świętej, spowiedź, rekolekcje i przeżywanie wspólnoty z księżmi sprawiły, że moje powołanie jeszcze bardziej wzrosło i zapragnąłem pewnego dnia zostać księdzem.

Patrick Mahinja, który znając stan mojej rodziny i mój zamiar powołania, pozwolił mi ukończyć seminarium, chociaż bez uiszczenia wszystkich wymaganych opłat.

Po tym wszystkim światło mojego powołania nadal się paliło dzięki mojemu biskupowi Josephowi Mloli, który wraz z inną siostrą o imieniu Elimerinda wspierał mnie w kontynuowaniu nauki w seminarium na poziomie zaawansowanym.

Później wstąpiłem na rok do seminarium propedeutycznego w diecezjalnym domu formacji powołań kapłańskich, aby rozeznać swoje powołanie jako kapłana w służbie innym. Dzięki Bogu, w roku 2021 mój biskup wysłał mnie do Hiszpanii na Uniwersytet Nawarry na studia filozoficzne i teologiczne. Niech Bóg pomoże mi osiągnąć kapłaństwo.

Główne potrzeby apostolskie i społeczne w moim kraju, a zwłaszcza w mojej diecezji Kigoma, są następujące: istnieje wielka potrzeba wielu powołań kapłańskich i wielu młodych mężczyzn, którzy, tak jak ja, nie mają w swoich rodzinach wystarczających możliwości, aby pomóc im zdobyć lepsze wykształcenie w seminarium, gdzie mogliby znaleźć dobre środowisko do pielęgnowania swojego powołania.

Ale również w wielu miejscach brakuje księży, którzy mogliby świadczyć ludziom usługi duchowe, aby wzmocnić ich wiarę i zobaczyć Boga w ich życiu, co również miało duży wpływ na moje powołanie.

Bidasoa to bardzo dobre miejsce, aby żyć i widzieć Boga. Ludzie żyją bardziej w braterstwie, pomagają tym, którzy potrzebują pomocy, a ludzie są bardzo skromni. Jeśli chodzi o wychowawców, to wszyscy są bardzo dobrzy i zawsze pomagają nam wzrastać duchowo i fizycznie z dużą dozą dobroczynności. Lubię mieszkać w Bidasoa.

Chciałbym podziękować Bogu za ten dar powołania kapłańskiego. Chciałabym również podziękować mojemu biskupowi, moim wychowawcom tutaj w Bidasoa, a w szczególny sposób CARF i wszystkim innym dobroczyńcom za to, że byli naszymi sponsorami podczas studiów na Uniwersytecie Nawarry. Niech Bóg Was wszystkich błogosławi.