Op zondag 20 maart vieren we Pasen en beginnen we het Paasseizoen te beleven, dat begint met Paaszondag en eindigt op Pinksterzondag. Na het lijden en de dood van de Heer aan het kruis, komt de heerlijkheid.
De heilige Josemaría legt in zijn homilie uit Christus aanwezig in christenenDe paastijd is een tijd van vreugde, een vreugde die niet beperkt is tot deze tijd van het liturgische jaar, maar altijd aanwezig is in het hart van de christen. Omdat Christus leeft: Christus is geen figuur die is heengegaan, die eens bestond en die is heengegaan, ons een prachtige herinnering en voorbeeld nalatend".
Het Heilig Graf in Jeruzalem is de plaats waar Jezus Christus volgens de christelijke traditie werd begraven en herrees. Deze heilige plek, die al sinds de eerste eeuwen van het christendom wordt vereerd, wordt beschouwd als het hart van het christelijk geloof, omdat Christus' overwinning op de dood hier werd voltooid.
Voor gelovigen is het Heilig Graf niet alleen een bedevaartsoord, maar ook een symbool van hoop en eeuwig leven. Het bezoeken ervan is een manier om het centrale mysterie van Pasen te ontmoeten: de Verrijzenis, het fundament van het christelijke leven. "Als Christus niet is opgewekt, is ons geloof tevergeefs", voegt Paulus toe in de Eerste Brief aan de Korintiërs (1 Korintiërs 15:14).
Ze zagen dat de steen was weggerold en toen ze binnenkwamen, vonden ze het lichaam van de Heer niet. Hun eerste reactie was angst, ze keken niet op van de grond.
"Te vaak kijken we naar het leven en de realiteit zonder onze ogen van de grond te halen.We richten ons alleen op het heden dat voorbijgaat, we voelen ons gedesillusioneerd over de toekomst en we sluiten ons op in onze behoeften, we nestelen ons in de gevangenis van apathie, terwijl we blijven klagen en denken dat de dingen nooit zullen veranderen. Zo merkte hij op op Paus in de Paasnacht gehouden in 2022. Dat overkomt ons.
In gedachten houdend dat de Heer "er niet is". Misschien zoeken we hem "in onze woorden, in onze formules en in onze gewoonten", maar we vergeten het te zoeken in de donkerste hoeken van het leven...waar iemand is die huilt, die worstelt, lijdt en hoopt". We moeten omhoog kijken en ons openstellen voor hoop..
Laten we luisteren: "Waarom zoek je de levenden tussen de doden?"We moeten God niet zoeken, interpreteert Franciscus, tussen dode dingen: in ons gebrek aan moed om ons door God te laten vergeven, om te veranderen en een einde te maken aan de werken van het kwaad, om te kiezen voor Jezus en zijn liefde; in het reduceren van geloof tot een amulet.
"Van God een mooie herinnering maken uit vervlogen tijden, in plaats van Hem te ontdekken als de levende God die ons en de wereld vandaag wil veranderen"; in "een christianismo die de Heer zoekt tussen de overblijfselen van het verleden en hem opsluit in het graf van de gewoonte", zegt Franciscus.
Ze de vreugde van de opstanding aankondigenHet licht van de Verrijzenis wil vrouwen niet in de extase van een persoonlijke vreugde houden, het duldt geen sedentaire houding, maar brengt missionaire leerlingen voort die 'terugkeren uit het graf' en het evangelie van de Verrezene aan iedereen brengen.
Nadat ze gezien en gehoord hadden, renden de vrouwen weg om de vreugde van de opstanding aan de discipelen bekend te maken, ook al wisten ze dat ze voor dwazen zouden worden aangezien. Maar zij waren niet bezorgd over hun reputatie of het verdedigen van hun imago; zij maten hun gevoelens niet en berekenden hun woorden niet.
Ze hadden alleen het vuur in hun hart om het nieuws te brengen, de aankondiging: "De Heer is opgestaan!
Wij ook, zegt de opvolger van Petrus, we worden uitgenodigd om zonder angst of opportunisme over de wegen van de wereld te rennen om de vreugde te delen van de ontmoeting met de Heer.Voorbij bepaalde formaliteiten waar we het vaak ingesloten hebben, voorbij comfort en welzijn.
Deze is de paasboodschap van de pausDe EU "staat aan het einde van een vastentijd die niet lijkt te willen eindigen", te midden van pandemieën en oorlogen.
"Laten we het in het gewone leven brengen: met gebaren van vrede in deze keer getekend door de verschrikkingen van de oorlogmet werken van verzoening in verbroken relaties en compassie voor mensen in nood; met daden van gerechtigheid te midden van ongelijkheden en waarheid te midden van leugens. En bovenal met werken van liefde en broederschap".
Jezus brengt ons vrede door "onze wonden" te dragen. De onze omdat wij ze Hem hebben toegebracht en omdat Hij ze voor ons draagt.
"De wonden op het lichaam van de verrezen Jezus zijn het teken van de strijd die Hij voor ons heeft gestreden en gewonnen, met de wapens van de liefde, opdat wij vrede hebben, in vrede zijn, in vrede leven" (Zegen urbi et orbi, Verrijzeniszondag, 17 april 2022).
Met de overwinning van Christus en met zijn vrede, zal Franciscus op Paasmaandag zeggen, zullen we in staat zijn "uit de graven van onze angsten te komen" (de angst voor de dood, voor het wegkwijnen, voor het verlies van onze geliefden, voor het ziek worden, voor het niet verder kunnen...) (Regina Caeli, 18-IV-2022).
Ook hebben wij, net als de discipelen op Paasmorgen, elke dag voldoende reden om te geloven...Jezus zegt tegen jullie: "Ik heb de dood voor jullie geproefd, ik heb jullie kwaad gedragen. Nu ben ik opgestaan om jullie te zeggen: Ik ben hier, bij jullie, voor altijd. Wees niet bang! Wees niet bang" (ibid.).
Ramiro Pellitero IglesiasProfessor Pastorale Theologie aan de Faculteit Theologie van de Universiteit van Navarra.
