El monte Bessillon pertenece al término municipal de Cotignac, en la Provenza. Allí tuvo lugar el 7 de junio de 1660 la única aparición de san José, que está reconocida por la Iglesia. No se asemeja a otras apariciones en la que se transmiten detallados mensajes a un vidente. De hecho, no hay mensaje que transmitir.
De patriarch, alleen is een dorstige jonge herdersjongen te hulp gekomen...op een dag dicht bij de zomer.
Jozef verschijnt als een man van aanzienlijke gestalte die de herder op een enorme rots wijst en zegt: "Ik ben Jozef, til hem op en je zult drinken". Gaspard werpt hem een blik van ongeloof toe, omdat hij het niet kan optillen. Maar Sint Jozef herhaalt zijn bevel en de herder tilt het zonder al te veel moeite op.
Hij ontdekt beneden een bron met vers water en drinkt gulzig, maar als hij omhoog kijkt, beseft hij dat hij alleen is. San José, el padre de Jesús, apenas ha roto el silencio que le atribuyen los Evangelios. Gaspard is degene die zijn mond niet houdt en het nieuws rondstrooit, zodat zieke mensen van heinde en verre naar de bron komen om te worden genezen en ontlast. Al snel werd er een tijdelijk oratorium gebouwd en in 1663 werd de huidige kapel ingewijd.
El actual santuario de san José fue consagrado en 1663. En la fiesta de san José, desde 1661 en adelante acudían verdaderas muchedumbres al santuario del santo.
Sindsdien heeft de kapel de tand des tijds doorstaan, ook die van de Franse Revolutie, ook al moest ze enkele jaren worden verlaten. De kapel raakte in de 19e eeuw en een groot deel van de 20e eeuw enigszins in de vergetelheid. elke 19 maart een pelgrimstocht die de mensen uit de omgeving verzamelen.
Uiteindelijk vestigden de benedictijnen van het Medea-klooster in Algerije zich er in 1975 en bouwde architect Fernand Pouillon een nieuw klooster naast de resten van de 17e-eeuwse gebouwen. Het werk verenigt het oude met het moderne.
Rond dezelfde tijd als deze bijzondere verschijning van de heilige Jozef, werd Frankrijk door Lodewijk XIV, in opdracht van zijn moeder, Anne van Oostenrijk, gewijd aan de heilige patriarch. Dit waren de tijden waarin het Franse Hof stopte om te luisteren naar de heilige oratie van Jacques-Bénigne Bossuet, een van de meest invloedrijke persoonlijkheden in de Kerk van die tijd.
Men heeft Bossuet soms gezien als een schrijver van een verhandeling die een politieke theorie over de Franse monarchie opbouwde, en zijn diepe spiritualiteit en zijn grote kennis van de Heilige Schrift en de Kerkvaders zijn vergeten..
De woorden van Bossuet waren, net als die van andere paleispredikers, een kolfje naar de hand van gesprekspartners die te zeer gericht leken op de eisen van macht en uiterlijk aanzien. Maar het is niet aan de prediker om de vruchten te plukken; het is God die de oogst op zijn tijd binnenhaalt.
Bossuet maakte voor Anne van Oostenrijk twee lofredes op St Joseph, beide op 19 maart, die van 1659 en 1661. In de eerste wordt de heilige Jozef voorgesteld als de hoeder van Maria en Jezus, en tegelijkertijd wordt benadrukt dat hij het geheim wist te bewaren dat God hem zijn hele leven had toevertrouwd. In de tweede gaat Bossuet uit van het bijbelse citaat dat de Heer een man naar zijn hart heeft gezocht. een vaderhart (1 Sam 13, 13). Hij verwijst naar David, Jozefs voorvader, en de prediker prijst de eenvoud, onbevangenheid en nederigheid van de aartsvader. Hij bevestigt dat zijn geloof dat van Abraham, het model van het volmaakte geloof, overtreft, omdat hij moest waken over een God die in zwakheid is geboren en gegroeid. José lijkt op de kneedbare klei waaraan de pottenbakker de uiteindelijke contouren geeft.
Prominent Frans predikant en intellectueel. Jacques-Bénigne Lignel Bossuet (Dijon, 27 september 1627 - Parijs, 12 april 1704)
Toen deze woorden werden gesproken, was Jozef aanwezig in een dorp in de Provence. Hij verscheen niet met macht en majesteit, hij wilde niet uitdrukken dat hij te veel vergeten was in 17 eeuwen kerkgeschiedenis.
Integendeel, la manifestación de san José ha estado marcada por la discreción y por el servicio. Hij heeft voor een jonge herder gezorgd, zoals hij jarenlang voor Jezus en Maria heeft gezorgd.. Hij is weer vader geworden. Daarbij herinnert hij ons eraan dat de vaderschap está siempre ligada al servicio. Esa es la paternidad que infunde confianza, la que fundamenta la autoridad en custodiar y servir, y no la del padre «señor de vidas y haciendas» del pasado, que tanto ha contribuido al actual descrédito de la figura paterna.
Maar als de vader in twijfel wordt getrokken of wordt ontkend, wordt broederschap onmogelijk. Dit is wat er gebeurt in de huidige maatschappij, waar het zaad van het individualisme is gegroeid. Sint Jozef herinnert ons eraan dat de wereld vaders nodig heeft, zodat wij allen broeders worden.
Met medewerking van:
Antonio R. Rubio Plo
Afgestudeerd in geschiedenis en rechten. Schrijver en internationaal analist @blogculturayfe / @arubioplo
