Una vez al año, la Iglesia Católica detiene su calendario litúrgico ordinario para poner en el centro de la atención algo extraordinario: la presencia real de Jesucristo en la Eucaristía. Eso es Corpus Christi –el Cuerpo de Cristo–, una solemnidad que no solo se contempla, sino que transforma la vida de quien se une a Él y le adora.
Se nos invita a manifestar nuestra fe y devoción a este sacramento, que es un sacramento de piedad, signo de unidad, vinculo de caridad, banquete pascual en el cual se come a Cristo, el alma se llena de gracia y se nos da una prenda de la gloria venidera.
De Corpus Christi conmemora el misterio más profundo y central de la fe católica: que Jesús está verdaderamente presente –con su Cuerpo, Sangre, Alma y Divinidad– en la Sagrada Eucaristía. No es un símbolo, no es una metáfora, no es un recuerdo piadoso. Es Él mismo, vivo y entregado por amor.
Esta fiesta fue instituida en el siglo XIII, gracias al impulso de santa Juliana de Cornillon y al milagro eucarístico de Bolsena, que conmovió al papa Urbano IV. Y, desde entonces, cada segundo jueves después de Pentecostés, los católicos de todo el mundo dan testimonio público de su fe con Misas solemnes, procesiones y adoraciones.
Omdat en la Eucaristía Dios se nos da completamente. No hay nada más íntimo, más transformador ni más real que comulgar con Cristo. Corpus Christi nos recuerda que:
Corpus Christi no es solo una fecha hermosa en el calendario. Es una llamada a vivir eucarísticamente. A dejar que Jesús, que se parte por nosotros, nos enseñe a partirnos por los demás. A ser pan partido para el mundo, especialmente para quienes no conocen a Cristo o sufren en silencio.
Celebrar la fiesta del Corpus Christi es adorar a Jesús con todo el corazón, agradecerle por quedarse con nosotros en cada sagrario del mundo, y dejarnos transformar por su presencia. Porque quien comulga con fe, ya no vive para sí, sino para Aquel que se entrega cada día en el altar. «El que come mi carne y bebe mi sangre tiene vida eterna (Jn 6, 51-58). Yo soy el pan vivo que ha bajado del cielo. Si alguno come este pan vivirá eternamente; y el pan que yo daré es mi carne para la vida del mundo.
De Joden begonnen onder elkaar te redetwisten: -Hoe kan deze man ons zijn vlees te eten geven?
Jezus zei tegen hen: "Waarlijk, waarlijk, Ik zeg u, tenzij gij het vlees van de Mensenzoon eet en zijn bloed drinkt, hebt gij geen leven in u. Wie mijn vlees eet en mijn bloed drinkt, heeft eeuwig leven, en ik zal hem opwekken op de laatste dag. Want mijn vlees is ware voeding en mijn bloed is ware drank.
Wie mijn vlees eet en mijn bloed drinkt, blijft in mij en ik in hem. Zoals de Vader die mij gezonden heeft leeft, en ik leef door de Vader, zo zal hij die mij eet leven door mij. Dit is het brood dat uit de hemel is neergedaald, niet zoals de vaderen aten en stierven: wie dit brood eet zal eeuwig leven.
Op het feest van Corpus Christi vieren we Christus' openbaring van het mysterie van de Eucharistie. Zijn woorden zijn zo sterk realistisch dat ze elke figuurlijke interpretatie uitsluiten. De hoorders begrijpen de juiste en directe betekenis van Jezus' woorden (v. 52), maar ze geloven niet dat zo'n uitspraak waar kan zijn.
Als het in figuurlijke of symbolische zin was opgevat, zou het hen niet zo'n grote verbazing hebben gewekt, noch zou de discussie hebben plaatsgevonden. Hieruit vloeit ook het geloof van de Kerk voort dat door de omzetting van het brood en de wijn in zijn Lichaam en Bloed, Christus in dit sacrament aanwezig wordt gemaakt..
"Het Concilie van Trente vat het katholieke geloof samen als het zegt: "Omdat Christus, onze Verlosser, heeft gezegd dat wat Hij in de vorm van brood offerde werkelijk Zijn Lichaam was, is deze overtuiging altijd in de Kerk gehandhaafd, wat het Heilige Concilie opnieuw verklaart: Door de consecratie van het brood en de wijn wordt de hele substantie van het brood veranderd in de substantie van het Lichaam van Christus onze Heer, en de hele substantie van de wijn in de substantie van zijn bloed; de Katholieke Kerk heeft deze verandering terecht en gepast transsubstantiatie genoemd" (DS 1642)".
En este discurso Jesús compara tres veces (cfr vv. 31-32.49.58) el verdadero Pan de Vida, su propio Cuerpo, con el maná, con el que Dios había alimentado a los hebreos diariamente durante cuarenta años en el desierto. Así, nodigt ons uit om onze zielen vaak te voeden met het voedsel van zijn lichaam.
"Uit de vergelijking van het Brood der Engelen met brood en met manna konden de discipelen gemakkelijk afleiden dat, zoals het lichaam dagelijks met brood wordt gevoed en de Hebreeën in de woestijn dagelijks met manna werden ververst, zo konden de discipelen gemakkelijk afleiden dat, zoals het lichaam dagelijks met brood wordt gevoed en de Hebreeën in de woestijn dagelijks met manna werden ververst, zo ook kon de Christelijke ziel dagelijks eten en zich tegoed doen aan het Brood van de Hemel.. A más de que casi todos los Santos Padres de la Iglesia enseñan que el pan de cada día, que se manda pedir en la oración dominical, no tanto se ha de entender del pan material, alimento del cuerpo, cuanto de la recepción diaria del Pan Eucarístico» S. Pío X, Sacra Tridentina Synodus, 20-XII-1905.
Op de zondag na Drievuldigheidszondag, le Kerk viert Corpus Christi, het Hoogfeest van het Allerheiligste Lichaam en Bloed van Christus.. Ese es su título completo, aunque solemos referirnos a ella utilizando su anterior nombre latino, Corpus Christi. Es interesante saber que su título más antiguo fue Festum Eucharistiae.
Autor: don Francisco Varo Pineda, director de Investigación de la Universidad de Navarra y profesor de Sagrada Escritura en la Facultad de Teología.
