De Pauselijke Universiteit van het Heilige Kruis viert 40 jaar ten dienste van de Kerk en heeft meer dan 15.000 studenten van over de hele wereld opgeleid. De nieuwe rector, Don Fernando Puig, belicht de resultaten, de uitdagingen en de sleutelrol in de evangelisatie.
- Wat zijn de doelstellingen die deze universiteit in deze periode heeft bereikt in dienst van de Kerk en de Heilige Vader?
Allereerst wil ik de CARF Foundation bedanken - iedereen die in en met de Foundation werkt - voor deze 40 jaar van steun, gebeden en aanmoediging. Het lijkt misschien een eenvoudige beleefdheid, maar dat is het niet. La Santa Croce bestaat omdat er mensen zijn die het laten bestaan, van degenen die het zijn begonnen met een visie op de toekomst en een groot geloof, tot de seminarist of de priester die de behoefte voelt aan vorming, om zijn roeping te leven en zich te geven aan de missie in gemeenschap met zijn bisschop.
Ook steeds meer leken vragen ons om vorming omdat ze die nodig hebben voor hun roeping als transformatoren van de wereld. Als dit zo is, is het een volbracht doel dat duizenden mensen willen dat Santa Croce bestaat. Degenen onder ons die er werken stapelen schuld op schuld.
De getallen zijn kil en altijd onvolledig, maar het feit dat we in de loop der jaren 15.000 studenten uit 1.300 verschillende bisdommen hebben mogen verwelkomen of het feit dat onze professoren 1.800 boeken hebben gepubliceerd, is niet iets dat geïmproviseerd kan worden. In ieder geval zullen we pas aan het einde van het leven van een student, docent of medewerker van Santa Croce zien wat de evangeliserende impact van hun werk is.
- Wat zijn je uitdagingen en doelen voor de komende vier jaar?
Ze liggen niet vast, zijn niet van tevoren bepaald. We hebben onze ogen wijd open voor de behoeften van evangelisatie. Wat we doen - helpen vormen, onderwijzen denken, aanmoedigen om het geloof door te geven - ontvouwt zich ongehaast, rustig en met een breed perspectief.
We denken heel sterk aan het voorbeeld van onze voorgangers (van wie sommigen heiligen zijn, misschien wel die "naast ons" over wie de paus spreekt) en een fundamenteel motto dat hen onderscheidde: werk, werk, werk. Maar natuurlijk zo eensgezind mogelijk en proberen ervoor te zorgen dat wij allemaal, één voor één, in Santa Croce, professioneel en persoonlijk groeien.
- Heeft de paus u om iets concreets gevraagd aan het hoofd van de PUSC?
Ik was niet in staat om de paus te begroeten na de benoeming, maar ik stel me hem graag voor terwijl hij ons zijn andaat avanti ("ga je gang") die met zoveel mensen communiceert. Deze woorden vertalen zich voor mij in de Duc in altum! ("de diepte in") die Jezus de zijnen toeschreeuwde. Ik denk dat ze ook nuttig zijn voor het werk in een universiteit als de onze.
- Zoals ik al zei in een interview Luis Navarro, voormalig rector, de PUSC wordt gekenmerkt door haar openheid naar de wereld. Hoe kan deze boodschap worden versterkt, zodat de dienst die deze universiteit uitvoert voor de universele Kerk echt bekend wordt?
Don Luis zei altijd dat onze beste ambassadeurs onze oud-studenten zijn (de alumni). Bewijs hiervan zijn de vele priesters, seminaristen, religieuzen en leken, uit verschillende delen van de wereld en van verschillende charisma's en congregaties, die aan Santa Croce studeren. Dit is zo omdat ze in hun echte, genereuze en belangeloze dienstbaarheid iets van de universiteit met zich meebrengen.
Dit doet niets af aan het feit dat we er professioneel aan werken om onze activiteiten bekend te maken, zoals elke onderwijsinstelling dat doet. In elk geval wordt de boodschap versterkt door er doorheen te lopen: werk, werk, werk.
- De conferentie van rectoren, verenigd in CRUIPRO, is een orgaan voor de coördinatie en bevordering van de gemeenschappelijke activiteiten van de Pauselijke Universitaire Instellingen van Rome. Wat is de bijdrage van het PUSC aan dit orgaan en wat kan Santa Croce leren van de andere universiteiten?
Drie van mijn voorgangers in het rectoraat van Santa Croce waren met toewijding en gedrevenheid voorzitter van CRUIPRO. Het is onze wens om loyaal bij te dragen aan een gemeenschappelijke inspanning, niet concurrerend. In feite kunnen wij rectoren goed met elkaar opschieten, delen we ervaringen en steunen we elkaar.
- U bent hoogleraar kerkorganisatie en staatsrecht aan de universiteit. Met de apostolische grondwet Evangelium loven Hoe kan de rector van Santa Croce ons dit uitleggen in "headlines" en in kernboodschappen voor katholieken in het algemeen?
De Romeinse Curie is een complexe instelling met een duizenden jaren lange geschiedenis. Ik zeg vaak gekscherend dat er een "monster" is gecreëerd tussen enkele unieke stijlkwesties die het zeker bezit en andere die eraan worden toegeschreven, vooral in films. Dit is niet waar: de paus helpen is moeilijk; omgaan met de veranderende dynamiek van de afgelopen decennia stelt alle instellingen op de proef.
Ik betwijfel of het echt zo belangrijk is om de Romeinse Curie te begrijpen: de Kerk leeft in elke gemeenschap en in het hart van elke gelovige en dit komt overeen met de werkzaamheid van de sacramentele actie van de Kerk op elke plaats.
Elke plaats (in feite elke eucharistieviering) is even centraal of centraler dan de Romeinse Curie. Maar het ambt van de paus van zichtbare eenheid is onvervangbaar en de voorwaarde voor de mogelijkheid van de naastenliefde van Christus: de Romeinse Curie wordt gerechtvaardigd door deze zending. Velen werken er met ernst en abnegatie.
- Naast andere veranderingen wordt misschien niet helemaal begrepen dat de paus een vrouwelijke religieuze heeft benoemd tot eerste prefect van een dicastie en nu een vrouwelijke religieuze heeft aangekondigd als president van het gouvernement van Vaticaanstad. Kunt u ons dit uitleggen?
Zoals ik al zei, zijn er elementen van de Romeinse Curie die gespecialiseerde studie vereisen. De paus heeft erop aangedrongen dat er bij gelijke bevoegdheden geen onderscheid mag worden gemaakt tussen mannen en vrouwen bij de uitoefening van regeringsfuncties. Het is normaal dat dit in de praktijk gebeurt.
Er zijn technische vragen over het bekleden van het ambt door niet-gewijde personen (vrouwen of mannen) die een fijne juridische aanpassing verdienen, maar het is voldoende om deze uit te werken, als we de dienstopdracht van de Curie willen vervullen.
- Zoals ik het begrijp, en ik wacht op uw correctie als ik het mis heb, heeft paus Franciscus het belang benadrukt van een canoniek recht dat meer pastoraal, toegankelijk en barmhartig is. Recente hervormingen weerspiegelen deze visie - welke kwesties worden aangepast, en komen de veranderingen in de bescherming van minderjarigen en de nietigheid van het huwelijk de gelovigen ten goede?
De twee kwesties waarnaar u verwijst zijn belangrijk en er worden goede stappen ondernomen. We moeten niet uit het oog verliezen dat de dienst van het canonieke recht bescheiden is ten gunste van zulke grote goederen als het gezin en de verdediging van de zwakkeren, vooral als hen iets is aangedaan.
Er is veel gezinsapostolaat nodig, veel vorming van mensen en betrokkenheid van iedereen, zodat er zo min mogelijk toevlucht wordt genomen tot sanctieprocessen en nietigheidsprocessen. Uiteindelijk komt het allemaal neer op een engagement om te beantwoorden aan de universele oproep tot heiligheid, die geen slogan is maar een goddelijk ontwerp dat ook canonisten uitdaagt.
Marta SantínJournalist gespecialiseerd in religieuze informatie.
