Samuel Pitcaithly voegt zich bij de lijst van student-seminaristen uit Nieuw-Zeeland die zijn opgeleid in de 40 jaar van de Pauselijke Universiteit van het Heilige Kruis (PUSC) in Rome. Met deze seminarist zijn er nu negen jongens die de klaslokalen, bibliotheken en programma's voor integrale vorming en persoonlijke begeleiding van de universiteit hebben doorlopen.
Nieuw-Zeeland is een land dat vooral bekend is vanwege de verfilming van het boek geschreven door J. R. R. Tolkien, The Lord of the Rings, en verfilmd door de regisseur Peter Jackson, en door zijn hakaDe traditionele ceremoniƫle dans van de Maori, de inheemse bevolking van het land, die nu over de hele wereld beroemd is dankzij het nationale rugbyteam van Nieuw-Zeeland, de All Blacks. Niemand kent Tolkiens religieuze Nieuw-Zeelandse Midden-aarde echter om zijn religiositeit.
De Nieuw-Zeelandse samenleving is sterk geseculariseerd: een aanzienlijk deel van de bevolking verklaart geen religieuze overtuiging te hebben. Samuel Pitcaithly is de enige student uit zijn land in de PUSC.
Het verhaal van Samuel, die op 22 november 1995 in Christchurch, Nieuw-Zeeland, werd geboren en nu twee jaar filosofie studeert aan de Universiteit van Nieuw-Zeeland. Pauselijke Universiteit van het Heilige Kruisdankzij een studiebeurs van de CARF Foundation, is precies het verhaal van veel jongeren in zijn land, die soms ver van het geloof opgroeiden.
Maar zelfs in dat verre leven kan een vonk worden aangestoken die beetje bij beetje een vuur wordt. Vandaag is deze jonge student zelfs een religieus seminarist die behoort tot de Spaanse gemeenschap Siervos del Hogar de la Madre en hij vertelt ons zijn verhaal verlicht door de roep om priester te worden.
"Mijn naam is Samuel Pitcaithly en ik kom uit Nieuw-Zeeland, het land van The Lord of the Rings. Ik groeide op in een katholiek gezin, maar zoals bij veel jonge mensen vandaag de dag was het geloof gewoon een aspect van mijn leven, zonder veel belang.
Door Gods genade was er een jeugdgroep in onze parochie die ik vooral bezocht voor de lol met mijn vrienden. We kregen goede training en ik vond waardevolle metgezellen die me veel hielpen," vertelt Samuel.
Op 17-jarige leeftijd, tijdens een kamp voor jonge katholieke leiders, had Samuel een heel sterke ervaring met God. Op de laatste avond was er een verzoeningsliturgie. Ze kregen pen en papier en moesten al hun zonden opschrijven voordat ze gingen biechten.
"In het begin schreef ik het gebruikelijke: argumenten, klachten... maar al snel begon de Heer me te herinneren aan dingen die ik vergeten, verborgen of geminimaliseerd was. Ik vulde het hele papier in en was verbaasd over de hoeveelheid. Toen ik ging biechten en de absolutie ontving, voelde ik een enorm gewicht van mijn schouders vallen en ervoer ik de liefde van Jezus heel sterk. Ik begreep echt dat Hij voor mij gestorven was. En ik voelde dat ik als antwoord iets voor Hem moest doen.
Sindsdien begon hij op eigen initiatief te bidden en naar de mis te gaan. Hij hielp mee met de jeugdgroep en vervolgde zijn opleiding tot ingenieur aan de universiteit. Maar dat aanvankelijke vuur doofde na verloop van tijd.
In zijn laatste jaar besloot hij een retraite bij te wonen. Daar, in aanbidding voor het Heilig Sacrament, vroeg hij Jezus wat hij met zijn leven moest doen. Terwijl al zijn vrienden werk zochten, voelde Samuel een leegte.
"Ik vroeg Jezus me te helpen een baan te vinden. En toen voelde ik in mijn hart zijn duidelijke stem: 'Ik wil dat je me twee jaar geeft.
Ik was verrast. Dat had ik niet verwacht. Maar ik voelde dezelfde diepe vrede die ik jaren eerder had gevoeld. In die biecht wist ik dat Jezus me leidde," vertelt hij ontroerd.
Vrienden hadden hem verteld over NET (Nationale Evangelisatie TeamsSamuel was lid van de Nationale Evangelisatie Teams, een groep zendelingen die werken met jongeren in verschillende landen. Het leek Samuel perfect: hij kon de Heer dienen, met jonge mensen werken en de wereld zien. Hij meldde zich aan en werd uitgezonden naar een parochie in Dublin, Ierland.
"Daar organiseerden we jeugdgroepen, catechese, voorbereiding op het Vormsel en werkten we samen aan evenementen zoals NightfeverHet evenement vond plaats in het centrum van Dublin: een Expositie van het Heilig Sacrament, lofprijsmuziek, kaarsen en vrijwilligers die voorbijgangers uitnodigden om binnen te komen en een moment met Jezus door te brengen.
Velen, zelfs degenen die ver van het geloof staan, hebben daar zeer sterke ervaringen opgedaan," zegt hij.
"Tijdens een van die nachten van NightfeverIk zag een jonge priester in een soutane, jonglerend met vuur, omringd door vrolijke jonge mensen. Het waren de dienaressen van het Moederhuis. Ik was onder de indruk van hun vreugde, hun jeugdigheid, hun passie voor het geloof". Hij leerde hen kennen en werd verliefd op hun drie missies:
Aan het einde van die nacht zei hij tegen een metgezel: "Als God me roept tot het priesterschap, zal het bij hen zijn".
Datzelfde jaar ging hij met hen op pelgrimstocht naar Spanje. Toen ze in de kapel van het Moederhuis was, voelde ze zich thuis. Een jaar later, in 2020, trad hij toe tot de gemeenschap.
"Als ik nu terugkijk, zie ik duidelijk hoe God mij stap voor stap heeft geleid. Vandaag heb ik net mijn eerste studiejaar voor het priesterschap aan de Pauselijke Universiteit van het Heilig Kruis afgerond. Het is een zegen om gevormd te worden in het hart van de Kerk, omringd door seminaristen en professoren van over de hele wereld, allemaal op zoek naar heiligheid," vertelt hij.
Samuel wil graag de weldoeners van de Stichting CARF bedanken voor hun gebeden en steun: "Ik ben heel dankbaar voor alles wat u doet om deze reis, de mijne en die van zoveel medeseminaristen en priesters over de hele wereld, mogelijk te maken. Ik houd jullie in mijn gebeden en, als God het wil, zal ik op een dag de Heilige Mis voor jullie en jullie intenties kunnen opdragen.
Moge God en Onze Heilige Moeder jullie overvloedig zegenen".
Gerardo FerraraAfgestudeerd in geschiedenis en politieke wetenschappen, gespecialiseerd in het Midden-Oosten. Hoofd van het studentencorps aan de Pauselijke Universiteit van het Heilig Kruis in Rome.
