D. Robinson Alejandro Jiménez is priester van het bisdom Punto Fijo in Venezuela. Hij werd geboren in een zeer katholieke en grote familie.
"Mijn roeping begon toen ik 13 jaar oud was, toen ik de roeping van de Heer voelde om aan het altaar te dienen, als misdienaar.
Een van de oproepen waar ik voelde dat de Heer mij het meest intens riep was in de viering van het heilige Paastriduum, waar de Heer mij uitnodigde om gehoor te geven aan die grote oproep om zijn priester te zijn ten dienste van zijn volk.
Op 19-jarige leeftijd begon ik aan het grootseminarie San Juan Pablo II, waar ik filosofie studeerde; daarna stuurde mijn bisschop me naar het grootseminarie Nuestra Señora del Socorro in Valencia, in de staat Carabobo, Venezuela, om theologie te studeren.
Na twee jaar theologie besloot mijn bisschop een jaar pauze in te lassen in mijn vorming voor het priesterschap; deze beslissing was niet gemakkelijk voor mij, en hij besloot mij voor een jaar naar een parochie te sturen met enkele religieuze priesters die missionaris-dienaars van het Woord werden genoemd. Een pastoraal werk waarbij ik het in gehoorzaamheid uitvoerde. Het was een leerervaring om me voor te bereiden op het dienen van het volk van God, een nederige parochie in de periferie van het bisdom.
Na het afronden van mijn pastorale missie heb ik mijn theologiestudie afgerond aan het Jesús Buen Pastor seminarie in de staat Bolívar in Venezuela.
Op 21 februari 2015 werd ik diaken gewijd door Monseigneur Roberto, Aartsbisschop van Coro en Apostolisch Administrator van het Bisdom Punto Fijo. Na zes maanden werd ik tot priester gewijd in de kleine basiliek van de kathedraal van Santa Ana de Coro, op 15 augustus 2015, op de plechtigheid van Maria-Tenhemelopneming, door Monseigneur Roberto, in gezelschap van alle geestelijken van de staat Falcón. Het was een moment vol van de genade van de Heer waarin Hij mij tot priester van Hem maakte, tot priester van het Nieuwe Verbond; een van de meest vreugdevolle momenten van het leven ten dienste van de universele Kerk.
Mijn pastorale werk als priester begon als pastoor van de Immaculate Conception parochie. Het was een gebied van gehuchten waar we samen met de pastoor meer dan 40 gemeenschappen bedienden. Het was een zeer grote parochie; de ervaring was zeer aangenaam en winstgevend, waar ik het 4 maanden uithield en ik werd vanwege pastorale behoeften overgeplaatst naar een parochie genaamd Santo Cristo de las Piedras, benoemd tot pastoor in een van de perifere gebieden van het bisdom, waar ik de lijdende broeders en zusters van de allerarmsten moest dienen.
Een van de ervaringen die mij in deze parochie het meest heeft getekend, was de aanblik van kinderen die wachten op voedselafval om te kunnen eten. Deze indruk zette mij ertoe aan om het werk van de parochiële caritas te beginnen. Deze realiteit waar mijn Venezolaanse volk helaas onder lijdt, waar mensen elke dag niet genoeg te eten hebben. In dit werk versterkte ik mijn ambt als priester van Christus in de liefde voor de allerarmsten, zoals onze Meester dat deed en ons leerde in zijn openbaar ambt. In dienstbaarheid en barmhartige liefde voor mijn naaste.
Anderzijds, na vier en een half jaar werken in de parochie, besloot mijn bisschop mij over te plaatsen naar de stad van mijn bisdom naar de parochie van Onze Lieve Vrouw van Bethlehem als parochiebeheerder, waar ik drie maanden bleef.
De bisschop vroeg me mijn priesteropleiding voort te zetten om de leken van ons bisdom te vormen, en stuurde me naar Rome waar ik momenteel studeer aan de Pauselijke Universiteit van het Heilig Kruis, in de faculteit dogmatische theologie om elke dag te leren over ons geloof en het te verdedigen, en vooral om meer te leren van de meester om steeds meer zijn leerling te zijn en vele zielen dichter bij de Heer te brengen".
