"En hij ging de berg op en riep tot hem degenen die hij wilde, en zij kwamen tot hem. En Hij stelde er twaalf aan, opdat zij bij Hem zouden zijn en opdat Hij hen zou uitzenden om te prediken" (Marcus 3,13-14).
Met deze woorden uit het Evangelie kan ik samenvatten wat al vele jaren mijn ervaring is. Ik ben opgegroeid in een gezin met christelijke waarden en dus in een omgeving die bevorderlijk is voor het cultiveren van een roeping zoals de Heer die mij heeft gegeven.
In 2007, toen ik nadacht over mijn toekomst, welke carrière ik zou kiezen op de universiteit, voelde ik een rusteloosheid die niet te vermijden was. Het voorbeeld van enkele priesters die ik kende, en het feit dat ik actief betrokken was bij het parochieleven, was het middel dat God gebruikte om mij te roepen.
Zo kwam het dat ik in 2008, zonder er lang over na te denken, toetrad tot het seminarie van mijn bisdom.
Vanaf dat moment begon een groot avontuur.
Naarmate de opleidingsjaren verstreken, werd ik meer en meer verliefd op mijn roeping.
Toen mijn rector mij in januari 2010 voorstelde mijn vorming aan het Bidasoa International Seminary voort te zetten, was dat voor mij een duidelijk teken van God dat Hij mij riep. Van september 2010 tot juni 2015 waren echt prachtige jaren. De ervaring in Bidasoa en de academische vorming aan de Universiteit van Navarra hebben mijn leven diepgaand beïnvloed.
Op 18 april 2015 werd ik diaken gewijd in Pamplona.
Aan het eind van de cursus keerde ik blij terug naar mijn bisdom.
Op 19 december van hetzelfde jaar werd ik tot priester gewijd. Dat was bijna vijf jaar geleden".
"Het enige woord dat uit mijn hart komt is dank u!
Dank U, Heer, dat U mij geroepen hebt. En dank! aan hen die met hun inzet en verzaking de vorming van vele priesters mogelijk maken".
