Ondanks zijn jeugdige leeftijd bestuurt deze priester al de parochie van Onze Lieve Vrouw van de Rozenkrans van Fatima in El Mene. Hier zijn de geestelijke en materiële noden dringend. Hij is ook notaris van de diocesane Curie van Cabimas. Zijn toewijding is fundamenteel om deze uitdagingen aan te gaan. De training Uitgebreid onderwijs en opleidingen zijn vandaag de dag van vitaal belang voor jongeren.
Humberto Alonso Salas op 27-jarige leeftijd staat al in de frontlinie van de katholieke kerk. Als priester draagt hij de leer van de Kerk uit waar de gelegenheid zich ook voordoet. Hij vervult zijn kinderdroom om missionaris te zijn, net als paus Leo XIV.
Hij hoeft zijn thuisland niet te verlaten om het evangelie te verkondigen onder een volk dat God niet kent of dat hem dringend nodig heeft. Zijn geestelijke en pastorale voorbereiding stelt hem in staat dit doel te vervullen. Dit weerspiegelt het belang van de vorming en onderwijs in het leven van een priester.
In dit interview met de CARF Foundation zegt de Venezolaanse priester dat, hoewel zijn land altijd overwegend katholiek is geweest, het aantal gelovigen de laatste decennia is gedaald. Volgens de laatste studies beschouwt 67 % van de Venezolanen zichzelf nog steeds als katholiek. De opkomst van sekten en evangelische groeperingen blijft echter zorgen voor een daling van het aantal gelovigen. Religieuze opvoeding van de bevolking is daarom cruciaal om deze trend te keren.
Godsdienstonderwijs is een fundamentele pijler die versterkt moet worden in Venezuela. Dit zal iedereen helpen die op zoek is naar geloof en hoop in moeilijke tijden. De voorbereiding van jonge mensen is essentieel voor een betere toekomst.
De gecompliceerde situatie in Venezuela heeft ook niet bijgedragen aan de groei van het aantal roepingen. Humberto vertelt over zijn ervaring: "De sociale en economische crisis in Venezuela is voelbaar in elke realiteit, ook in de kerkelijke. Toen ik in mijn eerste jaren in het seminarie zat, overwoog ik de optie om weg te gaan om te werken en mijn ouders te helpen".
Geloofsvorming is cruciaal in een land waar spiritualiteit wordt bedreigd. Er zijn meer jonge mensen nodig die zich inzetten voor religieuze en spirituele vorming. Ondanks deze kritieke situatie groeit de sociale hulp van de kerk aan de behoeftigen elk jaar. "Het is een thuis en een toevluchtsoord geweest voor veel mensen die zich eenzaam of veracht voelden. Het is een plaats van welkom geweest voor ouders die hun kinderen naar het buitenland hebben zien gaan op zoek naar betere kansen. Het is, zoals paus Franciscus zei, een veldhospitaal geweest", voegt deze jonge priester eraan toe.
Voordat hij naar het seminarie ging, Humberto begon een carrière als grafisch ontwerper. De politieke situatie in Venezuela dwong hem echter om om veiligheidsredenen naar huis terug te keren. Deze moeilijke gebeurtenis zorgde ervoor dat deze jongeman nog meer betrokken raakte bij zijn parochie en zijn geloof nog dieper beleefde. Zijn familie was zeer gelovig en veel priesters stonden dicht bij hen. Dit gaf hem een goed inzicht in wat het betekent om priester te zijn. De vorming die hij thuis kreeg en het contact met priesters in zijn omgeving waren essentieel voor zijn integrale ontwikkeling.
Dit was een belangrijk element in de theologische opvoeding van de priester. Dit is hoe hij het zich herinnert: "Het nauwere contact met hen thuis, het leren kennen van hun meer menselijke kant, met hen aan tafel zitten, naar hen luisteren en beseffen dat zij mensen zijn zoals ik, met zwakheden en sterktes, had een grote invloed op mij. Ik stelde mezelf de vraag: waarom ik niet? God beantwoordde die vraag. Op zeer jonge leeftijd ging hij naar het seminarie.
De eerste jaren van zijn voorbereiding bracht hij door in Venezuela, waar hij het belang van onderwijs in zijn leven inzag. In 2019 besloot zijn bisschop hem naar Pamplona te sturen om zijn opleiding voort te zetten in de Internationaal seminar Bidasoadankzij de studiebeurzen toegekend door de CARF Foundation.
"Ik denk dat het een van de grootste geschenken is die God me heeft gegeven. Toen de bisschop het me vertelde, was ik bang, want ik was 21 jaar oud en het was de eerste keer dat ik zo lang weg zou zijn van mijn familie. Maar ik zag het als een kans die God me gaf om me goed voor te bereiden, veel te leren en terug te keren om mijn kerk in Cabima te dienen", zegt de nu priester, dankbaar voor deze opleiding.
De vorming die hij in Pamplona kreeg, verrijkte en versterkte zijn begrip van het geloof. Dit stelde hem in staat om het met passie door te geven. Deze opleiding is een bewijs van hoe studie en toewijding hand in hand kunnen gaan. Daarnaast is de training in verschillende culturen en tradities van vitaal belang geweest voor zijn persoonlijke en spirituele ontwikkeling. Dit heeft hem geholpen om contact te maken met verschillende gemeenschappen in Venezuela. Het is essentieel dat jonge priesters zoals Humberto een voortdurende vorming krijgen. Zo kunnen zij zich aanpassen aan de veranderingen en uitdagingen van de wereld van vandaag en het geloof levend houden in hun gemeenschappen.
De voorbereiding en ondersteuning van weldoeners zijn cruciaal voor toekomstige priesters om hun missie te vervullen. Dit helpt hen om de gemeenschap te blijven helpen en voorziet hen van essentiële middelen voor hun opleiding. Aan het einde van het academische jaar staan de seminariestudenten stil bij het belang van onderwijs. Dit heeft hen in staat gesteld om te groeien in geloof en in hun toewijding aan de Kerk. De weldoeners die de seminaristen steunen, doen werk van onschatbare waarde. Ze helpen de vorming van toekomstige priesters te verbeteren en zorgen ervoor dat het geloof in Venezuela blijft bloeien.
Hij omschrijft zijn ervaring in Pamplona als "mijn grote school". Dit geldt zowel voor wat hij heeft meegemaakt op de Universiteit van Navarra als in Bidasoa. Hij vertelt een anekdote die hem liet zien welk geschenk hij had gekregen. "Toen ik in het seminarie in Venezuela zat, gebruikten we de boeken die door de Universiteit van Navarra werden uitgegeven. Toen ik in Pamplona aankwam, zag ik dat de auteurs van die boeken mijn professoren waren. Dit deed me beseffen wat een kans God me gaf: om mezelf goed te trainen, het beste uit die jaren te halen en mezelf te voeden met alles wat ik nodig heb om de Kerk in mijn land te dienen.".
Op een meer spiritueel niveau zegt Humberto dat het bezoeken van plaatsen waar veel heiligen leefden en hun leven gaven een grote hulp was bij het versterken van zijn leven van vroomheid. Eén plaats en één heilige raakten zijn hart in het bijzonder tijdens zijn verblijf in Spanje.
"Door deze jaren ben ik erg gehecht geraakt aan de Virgen del Pilar, het eerste heiligdom dat we bezochten toen we in Spanje aankwamen en het laatste waar ik naartoe ging voordat ik terugkeerde naar Venezuela. Ik was ook erg gesteld op de figuur van St. JosemariaIk kende hem nauwelijks toen ik aankwam, maar in die jaren heeft hij me als goede vriend geholpen om veel moeilijkheden het hoofd te bieden.
Ondanks zijn korte ervaring, want hij werd in december 2023 gewijd, is Humberto duidelijk dat de priester van vandaag vooral priester moet zijn, "Zichzelf nodig weten voor God en de ander".. Volgens hem "kunnen we in het priesterleven niet alleen gaan; we moeten begeleid worden door vrienden, broeders, een geestelijk leidsman. We moeten buiten onszelf treden en op anderen rekenen". Hij erkent ook het belang van een goede voortdurende vorming en de noodzaak om gevoed te worden door de ervaringen van anderen.
"Geen enkele uitdaging wordt moeilijk als je mensen hebt die je helpen om ze aan te gaan. Geen gevaar kan je schaden als je spirituele leven versterkt is," voegt hij eraan toe.
Tot slot heeft pater Humberto een speciale herinnering voor de weldoeners van de Stichting CARF. "Ik herinner me met vreugde de keren dat u ons vergezelde in de bedieningen die we kregen tijdens onze vorming. Ook al hadden we geen familie om ons heen, u vulde die lege plekken op met uw aanwezigheid. Bedankt dat u onze familie was!
De jonge priester benadrukt ook hoe het seminarie uitkeek naar het einde van het academiejaar. Het was een gelegenheid om wat tijd door te brengen met de weldoeners van de Stichting CARF en om iets terug te geven, al was het maar een beetje, van hoeveel ze voor ons doen. Deze jonge priester benadrukt ook hoe ze in het seminarie uitkeken naar het einde van het academiejaar. Het was een gelegenheid om wat tijd door te brengen met de weldoeners en om iets terug te geven, al was het maar een beetje, van hoeveel ze voor ons doen.
Pater Humberto Alonso Salas houdt de weldoeners in gedachten dankzij de rugzak van heilige vaten die hij kreeg van de Social Action Board van de CARF Foundation. Hij maakt er voortdurend gebruik van. "Wanneer ik de landelijke gemeenschappen van mijn parochie bezoek en de rugzak met heilige vaten meeneem die ze me gaven toen ik uit Pamplona kwam, kan ik niet anders dan ze in gedachten houden en hun intenties aanbevelen tijdens de mis. Moge God jullie levens overvloedig blijven zegenen en het werk dat jullie doen voor seminaristen en priesters over de hele wereld. Zonder jullie was dit niet mogelijk geweest", besluit hij.
