Eens per jaar zet de katholieke kerk haar gewone liturgische kalender even stil om de schijnwerpers te richten op iets buitengewoons: de werkelijke aanwezigheid van Jezus Christus in de Eucharistie. Dat is Corpus Christi - het Lichaam van Christus - een plechtigheid die niet alleen wordt herdacht, maar ook transformeert het leven van degene die zich met Hem verenigt en Hem aanbidt.
We worden uitgenodigd om ons geloof en onze toewijding aan dit sacrament te tonen, dat een sacrament van vroomheid is, een teken van eenheid, een band van naastenliefde, een paasbanket waarin Christus wordt gegeten, de ziel wordt vervuld met genade en we een voorbode krijgen van de komende heerlijkheid.
De Corpus Christi herdenkt het diepste en meest centrale mysterie van het katholieke geloof: dat Jezus is echt aanwezig -met zijn Lichaam, Bloed, Ziel en Goddelijkheid - in de Heilige Eucharistie. Het is geen symbool, het is geen metafoor, het is geen vrome herinnering. Het is Hijzelflevend en uit liefde gegeven.
Dit feest werd ingesteld in de 13e eeuw, dankzij de impuls van St. Julienne de Cornillon en het eucharistisch wonder van Bolsenadie paus Urbanus IV in beweging bracht. En sindsdien, elke tweede donderdag na PinksterenKatholieken over de hele wereld getuigen publiekelijk van hun geloof met plechtige missen, processies en vereringen.
Omdat in de Eucharistie God geeft zichzelf volledig aan ons. Niets is intiemer, transformerender en echter dan de gemeenschap met Christus. Corpus Christi herinnert ons daaraan:
Corpus Christi is niet zomaar een mooie datum op de kalender. Het is een een oproep tot eucharistie. Om Jezus, die voor ons breekt, ons te laten leren om voor anderen te breken. Brood breken voor de wereld, vooral voor hen die Christus niet kennen of in stilte lijden.
Het vieren van het feest van Corpus Christi is aanbid Jezus met heel je hartWe danken hem dat hij bij ons blijft in elk tabernakel van de wereld en dat we ons door zijn aanwezigheid laten transformeren. Voor wie in geloof de communie ontvangt, Hij leeft niet langer voor zichzelf, maar voor Degene die zichzelf dagelijks aan het altaar geeft. "Wie mijn vlees eet en mijn bloed drinkt, heeft eeuwig leven (Joh 6, 51-58).. Ik ben het levende brood dat uit de hemel is neergedaald. Als iemand dit brood eet, zal hij eeuwig leven; en het brood dat ik zal geven is mijn vlees voor het leven van de wereld.
De Joden begonnen onder elkaar te redetwisten: -Hoe kan deze man ons zijn vlees te eten geven?
Jezus zei tegen hen: "Waarlijk, waarlijk, Ik zeg u, tenzij gij het vlees van de Mensenzoon eet en zijn bloed drinkt, hebt gij geen leven in u. Wie mijn vlees eet en mijn bloed drinkt, heeft eeuwig leven, en ik zal hem opwekken op de laatste dag. Want mijn vlees is ware voeding en mijn bloed is ware drank.
Wie mijn vlees eet en mijn bloed drinkt, blijft in mij en ik in hem. Zoals de Vader die mij gezonden heeft leeft, en ik leef door de Vader, zo zal hij die mij eet leven door mij. Dit is het brood dat uit de hemel is neergedaald, niet zoals de vaderen aten en stierven: wie dit brood eet zal eeuwig leven.
Op het feest van Corpus Christi vieren we Christus' openbaring van het mysterie van de Eucharistie. Zijn woorden zijn zo sterk realistisch dat ze elke figuurlijke interpretatie uitsluiten. De hoorders begrijpen de juiste en directe betekenis van Jezus' woorden (v. 52), maar ze geloven niet dat zo'n uitspraak waar kan zijn.
Als het in figuurlijke of symbolische zin was opgevat, zou het hen niet zo'n grote verbazing hebben gewekt, noch zou de discussie hebben plaatsgevonden. Hieruit vloeit ook het geloof van de Kerk voort dat door de omzetting van het brood en de wijn in zijn Lichaam en Bloed, Christus in dit sacrament aanwezig wordt gemaakt..
"Het Concilie van Trente vat het katholieke geloof samen als het zegt: "Omdat Christus, onze Verlosser, heeft gezegd dat wat Hij in de vorm van brood offerde werkelijk Zijn Lichaam was, is deze overtuiging altijd in de Kerk gehandhaafd, wat het Heilige Concilie opnieuw verklaart: Door de consecratie van het brood en de wijn wordt de hele substantie van het brood veranderd in de substantie van het Lichaam van Christus onze Heer, en de hele substantie van de wijn in de substantie van zijn bloed; de Katholieke Kerk heeft deze verandering terecht en gepast transsubstantiatie genoemd" (DS 1642)".
In deze verhandeling vergelijkt Jezus het ware Brood des Levens, zijn eigen Lichaam, drie keer (vgl. vs. 31-32,49.58) met het manna, waarmee God de Hebreeƫn veertig jaar lang dagelijks had gevoed in de woestijn. Aldus, nodigt ons uit om onze zielen vaak te voeden met het voedsel van zijn lichaam.
"Uit de vergelijking van het Brood der Engelen met brood en met manna konden de discipelen gemakkelijk afleiden dat, zoals het lichaam dagelijks met brood wordt gevoed en de Hebreeƫn in de woestijn dagelijks met manna werden ververst, zo konden de discipelen gemakkelijk afleiden dat, zoals het lichaam dagelijks met brood wordt gevoed en de Hebreeƫn in de woestijn dagelijks met manna werden ververst, zo ook kon de Christelijke ziel dagelijks eten en zich tegoed doen aan het Brood van de Hemel.. Bovendien leren bijna alle Heilige Vaders van de Kerk dat onder het dagelijks brood, waar in het zondagsgebed om gevraagd moet worden, niet zozeer het stoffelijk brood verstaan moet worden, het voedsel van het lichaam, als wel het dagelijks ontvangen van het Eucharistisch Brood" S. Pius X, Sacra Tridentina Synodus, 20-XII-1905.
Op de zondag na Drievuldigheidszondag, le Kerk viert Corpus Christi, het Hoogfeest van het Allerheiligste Lichaam en Bloed van Christus.. Dat is de volledige titel, hoewel we meestal verwijzen naar de oude Latijnse naam, Corpus Christi. Het is interessant om te weten dat de vroegste titel Festum Eucharistiae.
Auteur: don Francisco Varo PinedaDirecteur Onderzoek aan de Universiteit van Navarra en hoogleraar Heilige Schrift aan de Faculteit Godgeleerdheid.
