Vader Erick Vílchez is een Peruaan die persoonlijk de Paus Leo XIV. Als seminarist in opleiding tot priester woonde hij de bisschopswijding van Robert Francis Prevost bij als ceremoniemeester. Hij behoort tot de territoriale prelatuur van Chota, een suffragan van het aartsbisdom Piura.
"Ik ken Paus Leo XIV sinds hij Apostolisch Administrator was van het bisdom Chiclayo. Zoals degenen die hem kennen hebben gezegd, heb ik hem altijd gezien als een zeer toegankelijk persoon, met een groot vermogen tot dialoog, die weet hoe te luisteren, glimlachend en zeer gehoorzaam. Hij heeft veel kracht. Maar bovenal wil ik zijn diepe liefde voor de Kerk benadrukken".benadrukt don Erick.
Maar wat hem het meest dierbaar is, is de dag dat hij als ceremoniemeester deelnam aan de bisschopswijding van Leo XIV op 12 december 2014.
Ericks eerste ontmoeting met de Paus Leo XIV De eerste keer dat ik monseigneur Robert sprak, toen hij net in Chiclayo was aangekomen, stelde ik me voor en zei hem: "Monseigneur, wij hebben de leiding over de liturgie, wij zijn hier om te dienen". Ik herinner me dat hij me met zijn eenvoud en glimlach antwoordde: "Wel, voor het geval dat, ik ben zeer gehoorzaam. Dus laten we ons zo goed mogelijk voorbereiden". Daar zag ik die nabijheid, de eenvoud van die Monseigneur Robert, nu Heilige Vader", verklaarde Erick.
Don Erick werd opgeleid en studeerde aan het seminarie van Santo Toribio de Mogrovejo in Chiclayo (Peru) toen Monseigneur Robert Francis Prevost Martínez bisschop van het bisdom was. Hij werd in 2019 op 26-jarige leeftijd gewijd. Momenteel studeert hij voor een Licentiaat in de Dogmatische Theologie aan de Kerkelijke Faculteiten van de Universiteit van Navarra.
Het seminar heeft een overeenkomst met de Faculteit Theologie van de Universiteit van Navarra voor de aansluiting van het theologische vierjaarlijkse seminarie. Deze overeenkomst werd bekrachtigd door een decreet van de Congregatie voor Katholiek Onderwijs over seminaries en studie-instituten, dat elke vijf jaar wordt vernieuwd.
Op 8 mei vorig jaar slaagde het er bijvoorbeeld in om de Baccalaureaatsexamen van vier seminaristen in Santo Toribio met het bezoek van de Prof. Félix María Arocenavan de Universiteit van Navarra.
Erick herinnert zich ook dat hij bisschop Prevost ontmoette in een gevangenis in Chiclayo om gevangenen te helpen en de sacramenten in de gevangenis te vieren. "In sommige gesprekken die ik met hem had, drong hij er bij mij op aan dat we moeten worden gevormd met een missionaire mentaliteitDe missie is om waarde te geven aan het gevoel van missie, te beginnen bij onszelf, bij degenen die het dichtst bij ons staan," zegt hij.
Deze Peruaanse priester heeft goede hoop dat de nieuwe Paus Leo XIV, die zowel de Amerikaanse als de Peruaanse nationaliteit heeft, veel jonge Peruanen zal aanmoedigen om terug te keren naar de Katholieke Kerk en anderen om zich bij de Katholieke Kerk aan te sluiten. hun roeping verdiepenom priester te worden, voor religieuze wijding of als leek, celibatair of in een professionele huwelijksverbintenis.
"De paus is altijd de paus, maar we zijn erg blij om een Peruaanse paus te hebben, ik ben erg opgewonden," roept Erick uit.
Christian Munayco Peves is een andere Peruaanse priester, een inwoner van Cañete, die net zijn studie Canoniek Recht aan de Universiteit van Navarra heeft afgerond. Hij behoort tot het bisdom Ayacucho in de hooglanden van de Peruaanse Andes. Hij studeerde filosofie en theologie aan het grootseminarie San Martín de Porres in Lima en sloot zijn studie af aan het instituut voor theologische studies Juan XXIII.
Hij werd priester gewijd op het feest van de heilige Josemaría Escrivá, 26 juni 2021. Christian vertelt hoe hij Leo XIV ontmoetteMijn aartsbisschop werd twee keer gekozen tot voorzitter van de bisschoppenconferentie. Dit betekende dat ik voortdurend naar de bisschoppenconferentie kwam om te vergaderen en zaken te bespreken. Ik herinner me dat ik in de gangen van de conferentie de man ontmoette die nu de Heilige Vader is. We wisselden een hartelijke groet uit, maar verder dan dat ging het niet. Van die paar ervaringen, Ik kan zeggen dat hij een beminnelijk, vriendelijk persoon is, van weinig woorden, maar bovenal uiterst eenvoudig en benaderbaar".
Voor hem was Paus Leo XIV een herder in voortdurende gemeenschap en communicatie met zijn gelovigen, en zijn bezoek aan Peru is het bewijs dat God gevolgd en gediend kan worden buiten onze eigen landen, met een missionaire geest van dienstbaarheid, veronachtzaming en persoonlijke vergetelheid.
Hij zegt ook dat onder zijn Peruaanse collega's, wetende dat de paus zijn grondgebied goed kent, "we erg dankbaar zijn, haar houding van het altijd confronteren met de waarheid, realiteiten en omstandigheden die haar verdediging en luisterend oor eisten, over kwesties met betrekking tot sociale orde, liefdadigheid en rechtvaardigheid".
Voor deze priester, die uit een diep katholieke familie komt die hem begeleidde op het pad van zijn roeping, De verkiezing van een Peruaanse paus zal het geweten van de jongeren in Peru wakker schudden en hen aanzetten om na te denken over hun roeping: "Ongetwijfeld is deze verkiezing een levend en effectief getuigenis dat iemand gelukkig kan zijn midden in de wereld, dienend en werkend in Gods onderneming, zielen reddend.
De omgeving waarin paus Leo werkte, als Augustijner religieus en als bisschop- ging altijd te midden van jonge mensen, Dezelfde mensen die, sinds hun verkiezing, geroepen zijn om met meer interesse na te denken over hun verbondenheid met de Kerk en de parochie, om te heroverwegen dat men, naast het leven en het professionele werk dat ieder van hen verricht, een heilige kan zijn, met die gepatenteerde rusteloosheid van het weten dat God vaak om meer vraagt, omdat Hij meer weet, en omdat Hij meer wil van degenen die Hij liefheeft", bevestigt hij.
Voor hem waren de eerste woorden van de Heilige Vader over Zondag in de Regina Coeli aan jongeren: Wees niet bang, neem de uitnodiging van Christus aan! Ze verwijzen ons met bijzondere genegenheid naar de woorden van de heilige Johannes Paulus II, ook aan het begin van zijn pontificaat.
"Het is daarom een boodschap van hoop.We mogen niet bang zijn om een leven te ervaren dat, om puur menselijke redenen, vaak indruist tegen de ontwerpen en voorstellen van liefde en vergeving die Jezus schetst.
Geconfronteerd met deze dissonantie, God rekent erop dat wij medeverlossers zijnom het kruis van de menselijke logica met zich mee te dragen, die vaak probeert de waarde en geldigheid van zijn boodschap te verminderen. Daarom nodigt de boodschap van "niet bang zijn" ons uit om voor de waarheid te staan, zelfs als de verdediging ervan het offensief van lijden, uitsluiting of onrechtvaardigheid met zich meebrengt, maar daarachter opent zich een enorme deur naar de hemel," legt Christian uit.
Deze jonge priester gelooft dat vandaag de dag, om te zorgen voor roepingen in het algemeen en in Peru in het bijzonder, het antwoord is: met een waar getuigenis van priesterlijk leven. "Om deze reden kan ik niet nalaten de Spaanse missiepriesters te bedanken die, terwijl ze hun thuisland verlieten, priesterroepingen in mijn parochie bevorderden. Zij waren trouwe getuigen en geloofwaardige voorbeelden dat kiezen voor het priesterschap een beslissing was die tot geluk leidde.
Voor Don Christian was de pausverkiezing heel goed nieuws voor alle Peruanen.Het heeft niet alleen overvolle en dankbare emoties losgemaakt, maar heeft ons ook ons enthousiasme voor de dingen van God teruggegeven, en dat belangrijke geestelijke gevoel van identificatie en verbondenheid met onze plaatselijke kerk".
Hij is ook getroffen, met een diep gevoel van hoop, door het feit dat de paus heeft gesproken over eenheidMidden in een wereld die verdeeld is door haat, politieke berekeningen, wapenoorlogen, maar ook door oorlogen van geestelijke aard die de Kerk proberen te verdelen.
"We vertrouwen erop dat de Kerk, bijgestaan door de Heilige Geest en verenigd in onze gebeden, de juiste richting zal inslaan, omdat ze een goede herder heeft wiens doel het is om ervoor te zorgen dat elk van zijn schapen niet alleen in de juiste kudde loopt, maar vooral dat ze niet verdwalen. Ik wil graag van deze gelegenheid gebruik maken om de Stichting CARF te bedanken voor het feit dat zij vele priesters in staat stelt een opleiding te volgen om met betere academische middelen de mensen te dienen die God aan ons toevertrouwt", besluit Christian Munayco Peves.
Marta Santínjournalist gespecialiseerd in religie.
