"Vergeet niet dat je stof bent en tot stof zult terugkeren."
Het opleggen van as herinnert ons eraan dat ons leven op aarde vergankelijk is en dat ons laatste leven in de hemel is.
De Vastentijd is een tijd van veertig dagen, die begint met Aswoensdag y eindigt op Witte Donderdag, voor de mis in coena Domini (het Avondmaal) waarmee het Paastriduum begint. Dit is een tijd van gebed, boete en vasten. Veertig dagen die de kerk markeert voor de bekering van het hart.
Dit christelijke feest heeft de bijzonderheid dat het elk jaar van datum verandert, het wordt bepaald door Pasen en Verrijzenis van de Heer, het feest dat de hele liturgische kalender markeert.. Het kan plaatsvinden tussen 4 februari en 10 maart. Het wordt altijd op een woensdag gevierd.
Het ontvangen van de as is bedoeld om ons te herinneren aan onze oorsprong, "Vergeet niet dat je stof bent en tot stof zult terugkeren...". Met een symbolisch gevoel van dood, verval, nederigheid en boetedoening, as helpt ons om in onszelf te kijken.
Dit kijken naar zijn innerlijk, het erkennen van zijn fouten en deze willen herstellen, maakt deel uit van de dynamiek van de twee sleutelwoorden van de vastentijd. Door onze zonden te erkennen, we betreuren het en ze willen veranderen, worden we.
Het is een dag van licht in het leven van een christen die ons in staat stelt te erkennen dat we zwak zijn en dat we het lijden, de dood en de opstanding van Jezus nodig hebben om samen met Hem in het Koninkrijk der hemelen te kunnen leven.
In de Kerk bestaat deze traditie al sinds de 9e eeuw en herinnert ons eraan dat aan het einde van ons leven.., nemen we alleen mee wat we voor God en andere mensen hebben gedaan..
Op Aswoensdag tekent de priester het kruisteken met as op ons voorhoofd om boete en berouw te symboliseren, terwijl hij de woorden van het opleggen van as herhaalt, die geïnspireerd zijn door de Heilige Schrift:
Deze woorden dienen om ons eraan te herinneren dat onze laatste plaats in de hemel is. Ze zijn bedoeld om ons dieper onder te dompelen in het paasmysterie van Jezus, in zijn dood en verrijzenis, door deelname aan de Eucharistie en aan het leven van de naastenliefde.
De as zijn de resten van wat is verbruikt van de boeketten die op de Passiezondag van het voorgaande jaar zijn gezegend. Een teken dat ons herinnert aan onze nabijheid van de zonde.
Men kan ook naar zichzelf kijken in het vuur dat die as heeft voortgebracht. Dat vuur is goddelijke liefde en de Vastentijdontstaat, zoals dat vuur dat brandt onder de as: is dit een herinnering aan Gods aanwezigheid in ons leven.is het besef dat God door Christus zichzelf arm maakt om door zijn armoede ons leven te verrijken.
Comienza un tiempo de preparación y de purificación del corazón. Un camino para alcanzar la meta de estar repletos del amor de Dios.
El papa Francisco cuando era Cardenal de Buenos Aires, Argentina en Febrero de 2013. Celebrando la Santa Misa de Miércoles de Ceniza en la Catedral Metropolitana. (door Filippo Fiorini, Pangea News)
AswoensdagHet is een feest van berouw, van boete, maar vooral van bekering. Het is de begin van de vastenreis, om Jezus te vergezellen van zijn woestijn tot de dag van zijn triomf op Paaszondag..
Het zou een tijd moeten zijn om na te denken over ons leven, om te begrijpen waar we naartoe gaan, om te analyseren hoe we ons gedragen met onze familie en in het algemeen met alle wezens om ons heen.
In deze tijd, waarin wij ons bezinnen op ons leven, moeten wij ons leven voortaan omvormen tot een navolging van Jezus en ons verdiepen in zijn boodschap van liefde en het Sacrament van Verzoening benaderen in deze vastentijd.
Deze verzoening met God bestaat uit berouw, belijdenis van onze zonden, boete en tenslotte bekering:
Ter herinnering aan de dag waarop Jezus Christus stierf aan het Heilige Kruis, "moet elke vrijdag, tenzij hij samenvalt met een plechtigheid, onthouding van vlees of ander voedsel, zoals bepaald door de Bisschoppelijke Conferentie, in acht worden genomen; vasten en onthouding moeten in acht worden genomen op Aswoensdag en Goede Vrijdag". Wetboek van Canoniek Recht, canon 1251
Om deze tijd zo goed mogelijk te beleven, stelt de Kerk drie kernactiviteiten voor, gericht op het bevorderen van geestelijke groei en innerlijke versterving: gebed, onthouding en vasten. Deze drie vormen van boetedoening geven blijk van een voornemen tot verzoening met God, zichzelf en anderen.
Aswoensdag en Goede Vrijdag zijn dagen van vasten en onthouding:
Dit is een manier om Gods vergeving te vragen voor het feit dat we Hem beledigd hebben en Hem te vertellen dat we ons leven willen veranderen om Hem altijd te behagen.
Wiens betekenis is "dingen heilig maken"We moeten doe ze met plezierWant het is uit liefde voor God. Als we dat niet doen, zullen we medelijden en medelijden veroorzaken en het eeuwige geluk verliezen. God is degene die ons offer ziet vanuit de hemel en is degene die ons zal belonen..
"Wanneer gij vast, kijkt dan niet bedroefd, zoals de huichelaars doen, die hun gezicht vermommen, opdat de mensen zien dat zij vasten; voorwaar, ik zeg u, zij hebben hun loon ontvangen. Wanneer gij vast, zalft uw hoofd en wast uw aangezicht, opdat de mensen niet zien dat gij vast, maar uw Vader die in het verborgene is; en uw Vader die in het verborgene ziet, zal u belonen. " Mt 6,6"
Anderzijds is er het vasten, dat tot doel heeft meester te worden over onze instincten om ons hart te bevrijden.
Zoals Jezus zei: "De mens leeft niet bij brood alleen, maar bij elk woord dat uit de mond van God komt. Leren om dat wat we willen eten of drinken opzij te zetten, om ruimte te maken voor God in ons leven, is een andere uitstekende manier om de vastentijd te beleven". Catechismus van de Katholieke Kerk 2043
La Iglesia propone en esta época, otra práctica de generosidad y desapego, la limosna. Het is het vrijwillig afstand doen van verschillende wereldse bevredigingen. met de bedoeling God te behagen en met naastenliefde. Als we weten hoe we onze naaste boven materiële zaken kunnen stellen, herstelt dat de natuurlijke orde in ons.
De bidden met een open hart is de beste voorbereiding op Pasen. Gebed opent ons hart voor de aanwezigheid van de Vader. Het stelt ons in staat de kleinheid van ons wezen te erkennen en de behoefte aan God in ons eigen bestaan te begrijpen.
Constante dialoog met God, bewuste meditatie op zijn woord, is de persoonlijke relatie die elke christen zou moeten nastreven.... Het wordt sterker door de relatie die ontstaat door met Hem te praten.
La oración es la válvula que oxigena el alma. Es el encuentro con el amor incondicional que es Cristo.
Wij zijn de klei van de zonde, maar het stof van de as nodigt ons uit om ons te bekeren en te geloven in het Evangelie, door alles in de handen van de Heer te leggen en niet in onze eigen handen, want alleen Hij is het die ons verlost van de dood en het verderf van ons leven.
Met medewerking van:
Catholic.net
Opus Dei.org
Catechismus van de Katholieke Kerk
Vaticannews