De geschiedenis van Heilige Teresa Benedicta van het Kruiswiens naam was Edith Steinis een lichtgevend getuigenis van hoe de oprechte zoektocht naar waarheid uiteindelijk leidt tot een ontmoeting met Christus. Haar leven, gekenmerkt door intelligentie, toewijding en martelaarschap, blijft vandaag de dag een uitdaging voor veel vrouwen die de roeping voelen om zich naar lichaam en ziel aan God toe te wijden.
Vanuit de Stichting CARF, die ook de vorming van religieuze vrouwen ondersteunt, gedenken we haar voorbeeld als een model van trouw, spirituele diepgang en onvoorwaardelijke liefde.
Edith Stein werd op 12 oktober 1891 geboren in Wroclaw, een stad die toen deel uitmaakte van het Duitse Rijk. Ze was de jongste van elf kinderen in een joods gezin. Haar moeder, een vrouw met een sterk geloof en een sterk karakter, was voor haar een voorbeeld van kracht en verantwoordelijkheid. Als tiener stopte Edith echter met bidden en verklaarde ze zichzelf atheĆÆst. Ze was een jonge vrouw met een briljante intelligentie, ontevreden over gemakkelijke antwoorden en vastbesloten om zelf de waarheid te vinden.
Ze verhuisde naar Gƶttingen om filosofie te studeren, waar ze een leerling en medewerker werd van de beroemde filosoof Edmund Husserl, de grondlegger van de fenomenologie. Haar filosofisch onderzoek was niet alleen een academische activiteit: ze probeerde de diepe structuur van de mens, zijn waardigheid, zijn vrijheid en zijn relatie tot de wereld te begrijpen. Edith was ook geĆÆnteresseerd in lijden, compassie en de innerlijke ervaring van mensen.
Intellectuele eerlijkheid bracht haar ertoe zich open te stellen voor het getuigenis van het christelijk geloof. Het voorbeeld van gelovige vrienden, haar contact met het Thomistische gedachtegoed en vooral het lezen van het leven van de heiligen begonnen haar hart te beroeren. In het bijzonder werd ze diep getroffen door de sereniteit waarmee een christelijke vriendin de dood van haar man tegemoet trad, wat haar ertoe bracht zich af te vragen waar deze vaste hoop vandaan kwam.
Het keerpunt kwam in de zomer van 1921, tijdens een verblijf bij vrienden. Hij pakte een willekeurig boek van de boekenplank: het was de autobiografie van Heilige Teresa van Jezus. Ze las het 's nachts in Ć©Ć©n keer en toen ze klaar was zei ze: "Dit is de waarheid". Deze ontmoeting met de Spaanse karmelietes was een innerlijke openbaring voor Edith. Ze ontdekte niet alleen de waarheid van het christendom, maar ook een spiritueel pad dat haar dorst naar betekenis en vervulling vervulde.
Kort na die beslissende lezing vroeg Edith Stein om gedoopt te worden. Ze ontving het sacrament op 1 januari 1922, op 30-jarige leeftijd, in de Dominicanenkerk in Speyer. Vanaf dat moment leefde ze een diep, sereen en samenhangend geloof. Hij veranderde zijn manier van leven radicaal: hij begon elke dag de mis bij te wonen, intens te bidden en zijn kennis in dienst te stellen van de waarheid die in Christus geopenbaard was. Er werd een nieuwe Edith in haar geboren: een vrije vrouw, dankbaar en verliefd op God.
In de jaren die volgden combineerde ze haar spirituele leven met haar intellectuele roeping. Ze werkte als lerares op een katholieke school, vertaalde de werken van Thomas van Aquino in het Duits en schreef filosofische essays met een christelijke blik. Wat ze eerder alleen met de rede had gezocht, begreep ze nu met geloof. Voor haar waren filosofie en theologie complementaire wegen naar de volle waarheid.
In haar intieme relatie met Christus begon ze te voelen dat het niet genoeg was om van buitenaf "voor Hem" te leven: ze voelde dat de Heer haar vroeg om een totale toewijding, een gewijd leven. Jaren eerder had ze het verlangen geuit om karmelietes te worden, maar haar gezins- en beroepsverplichtingen hadden haar tegengehouden. Maar met de komst van het naziregime en de toenemende Jodenvervolging realiseerde ze zich dat haar plaats bij de gekruisigde Christus was, als voorspraak voor allen.
In oktober 1933 trad ze in in het karmelietenklooster in Keulen. Daar nam ze de naam Teresa Benedicta van het Kruis aan. Het was een radicale stap, maar een zeer gewenste. Ze had haar definitieve plaats gevonden: stilte, gebed en opoffering waren nu het centrum van haar leven. Wat de wereld haar niet kon bieden, vond ze in Gods liefde. Hij had zijn roeping volledig beantwoord.
Jarenlang voelde Edith het verlangen in zich groeien om haar leven volledig aan God te geven. Hoewel ze aanvankelijk haar activiteiten als lerares, schrijfster en docent voortzette, zette ze uiteindelijk de stap die ze in gebed had gerijpt: in 1933 trad ze in in het karmelietenklooster in Keulen, waar ze de naam Teresa Benedicta van het Kruis aannam.
Daar leefde hij in stilte, gebed en boetedoening, zijn vereniging met Christus versterkend en zijn leven opofferend voor het heil van de zielen. Hij was zich bewust van het gevaar dat hij liep als Jood te midden van de nazivervolging, maar hij trok zich niet terug. Hij wist dat zijn plaats aan de voet van het kruis was.
In haar karmelietessencel schreef Teresa Benedicta enkele van haar meest diepgaande werken. Daarin sprak ze over het kruis als een school van liefde, als een plaats waar de ziel verenigd wordt met Christus in zijn verlossende zelfgave. Het kruis aanvaarden", schreef ze, "betekent Christus erin vinden".
Zijn roeping was geen vlucht uit de wereld, maar een radicale onderdompeling in het mysterie van het menselijk lijden, gebaseerd op liefde. Op de Karmel bad hij voor zijn volk, voor de Kerk, voor de hele wereld. Zijn toewijding was geen afzondering, maar voorbede.
In 1942 werd ze samen met haar zus Rosa, ook een bekeerling, gearresteerd. Op 9 augustus werden ze allebei vermoord in Auschwitz. Ze had haar wens vervuld: haar leven offeren, als een offer van liefde, voor Christus en voor de mensheid.
Het leven van de heilige Teresa Benedicta van het Kruis is vandaag de dag een bron van inspiratie voor veel vrouwen die zich geroepen voelen tot het religieuze leven. Zij leert dat roeping niets anders is dan een liefdevol antwoord op een Liefde die als eerste roept. En dat het de moeite waard is om alles achter te laten als de schat Christus is.
Edith Stein was geen heilige van een gemakkelijk leven of van onmiddellijke antwoorden. Ze zocht, twijfelde, leed, werd gevormd, werkte, dacht na... en te midden van dat alles hoorde ze een stem die tegen haar zei: "Kom en volg mij". En hij verliet alles voor Hem.
Hun getuigenis is een aanmoediging voor veel jonge vrouwen die zich vanuit verschillende hoeken van de wereld afvragen of God hen roept om zich toe te wijden, om Hem te dienen in een gemeenschap, om te leven in gebed, om zich helemaal te geven. Dit zijn vrouwen die vandaag deel uitmaken van religieuze congregaties en die de Stichting CARF helpt te vormen, zodat ze vrijgevig en voorbereid kunnen reageren op deze goddelijke oproep.
In 1998 heilig verklaard door Johannes Paulus IIen het jaar daarop uitgeroepen tot medepatrones van Europa, is de heilige Teresa Benedicta van het Kruis een zeer eigentijdse heilige. Een vrouw die de rede niet verloochende, maar in dienst stelde van het geloof. Een martelares die niet haatte, maar vergaf. Een non die zich niet verborg, maar zichzelf aanbood.
Zijn leven is een lofzang op waarheid, liefde en zelfgave. En ze blijft ons eraan herinneren, zelfs vandaag de dag, dat God blijft roepen. Dat er dappere vrouwen zijn die alles voor Hem achterlaten. En dat het de moeite waard is om hen te steunen.
Bij de CARF Foundation steunen we met vreugde en hoop roepingen van vrouwen zoals die van de heilige Teresa Benedicta. We weten dat hun toewijding de wereld verandert, ook al doen ze dat in stilte. Dat hun gebed de Kerk ondersteunt. Dat hun toewijding vruchtbaar is.
Daarom willen we dat veel meer vrouwen de weg kunnen volgen die Edith Stein ging. Mogen ze luisteren naar die stem die roept. Mogen ze reageren. En mogen ze, net als zij, volheid vinden in de totale gave van zichzelf.
