De groei van de antikatholieke cultuur in Polen vraagt om een goede spirituele vorming en veel gebed van alle priesters, maar vooral van jonge mensen. Polen blijft een bastion van katholicisme in Europa, maar het vertoont ook tekenen van secularisatie, vooral onder jongeren. Adamski wijst erop dat in Polen ongeveer 90 % van de bevolking nog steeds verklaart katholiek te zijn, maar dat van dit percentage slechts 30 % de mis bijwoont op zondag, een hoger percentage dan in andere Europese landen.
Torun is de geboorteplaats van Nicolaus Copernicus, een kanunnik, wiskundige en astronoom die vooral bekend is als de auteur van de heliocentrische theorie die bewees dat de aarde om de zon draaide. Zijn leven en wetenschappelijke bijdragen zijn enkele van de duidelijkste demonstraties van de diepe band die door de geschiedenis heen heeft bestaan tussen wetenschap en geloof.
Uit dit Poolse bisdom komt precies Bartosz AdamskiD. in Theologie van de Universiteit van Navarra en momenteel ook professor aan de universiteit die de naam draagt van deze grote katholieke wetenschapper in Torún.
"Elk jaar merken we dat dit percentage daalt. Over het algemeen zijn jongeren niet geïnteresseerd in het geloof, dus de cultuur in Polen wordt elk jaar meer seculier en anti-katholiek", legt Bartosz uit. Hij vertelt een anekdote over deze situatie: "Een van mijn priestervrienden is Spanjaard en toen hij op vakantie in mijn land was, vertelde hij me dat Polen nu is zoals Spanje dertig jaar geleden. We kunnen dus verwachten dat de Kerk in Polen in de toekomst veel minder gelovigen zal hebben. Natuurlijk proberen wij als Poolse priesters deze trend tegen te gaan en daarvoor evangeliseren, catechiseren en vormen we mensen en onszelf".
Bartosz Adamski Na de middelbare school ging hij op negentienjarige leeftijd naar het seminarie van zijn bisdom. "Mijn familie, dat wil zeggen mijn ouders en grootouders, hebben een onmisbare rol gespeeld in de groei van mijn geloof. Ze gaven me de nodige fundamenten om christen te zijn, lieten me zien wat een eerlijk leven was en leerden me in ware liefde te leven," bekent deze priester.
Over zijn roeping geeft hij zelf toe dat het een echt mysterie is en dat "alleen God weet hoe het was". Hij geeft toe dat hij nooit misdienaar is geweest en nooit heeft deelgenomen aan parochiegroepen. Hij ging gewoon naar de mis op zondag en soms doordeweeks. Daarom gelooft hij dat zijn roeping werd gesmeed, zowel in zijn hart als in zijn geest, vanaf het moment dat hij het vormselsacrament ontving. "Van jongs af aan hield ik van filosofie en zocht ik een antwoord op de vraag: hoe is de wereld geordend, en vervolgens op een andere vraag: wie ordent haar? Mijn zoektocht leidde me naar het grootseminarie".
Eenmaal gewijd, werd Adamski door zijn bisschop naar Pamplona gestuurd om een doctoraat in Dogmatische Theologie aan de Universiteit van Navarra. Over deze periode in zijn leven, die duurde van 2018 tot 2022 en de hele coronavirus pandemie omvatte, zegt deze priester dat deze studietijd heel belangrijk was voor zijn priesterleven. "Ik heb mijn theologische kennis verdiept en veel ervaring opgedaan met het kerkelijk leven in een zeer internationale omgeving," zegt Bartosz.
Wat hem het meest opviel was de universiteit zelf: "De orde, de rijke bibliotheek, de goed voorbereide professoren en de academische sfeer. Dit alles nodigt uit tot studie". Een andere les die Pater Adamski leerde van zijn tijd in Spanje is dat je om een goede theoloog te zijn veel moet lezen, hard moet werken en de juiste methodologie moet leren.
Hij noemt in het bijzonder de wereldwijde pandemie van het coronavirus die hij in Pamplona moest doormaken. Het was een gecompliceerde periode, maar hij vond ook een manier om ermee om te gaan: "Ik herinner me dat de bijeenkomsten bij de koffie in onze residentie ons erg hielpen, zodat ik met de fraters kon praten en de tijd van opsluiting kon overleven".
Tot slot heeft deze Pool een speciale boodschap voor de weldoeners van CARF: "Dank u voor uw gebeden en giften! Dankzij u kunnen priesters in vele landen een goede vorming krijgen, niet alleen theologisch, om de Kerk beter te dienen.
Geconfronteerd met de uitdagingen voor de priesters van vandaag, vooral de jongere, is Bartosz Adamski er duidelijk over dat "het belangrijkste de persoonlijke relatie van de priester met Jezus Christus is". Daarom benadrukt hij dat "gebed en spirituele vorming zijn de sleutel". En hij benadrukt dit laatste punt omdat hij gelooft dat studie fundamenteel is voor een priester om te weten hoe God is en om te kunnen reageren op de eisen van de wereld van vandaag. Dit alles helpt volgens hem bij het verkrijgen van een priesterlijke identiteit. "De priester mag niet vergeten wie hij is", zegt hij.
