Het koninkrijk waar de laatsten de eersten zijn

De heerschappij van deze lieve koningin is echter niet als alle andere.

De vorstin heeft namelijk als troon de harde rots van een grot die als stortplaats wordt gebruikt, en ondanks het feit dat zij over een majestueus kasteel beschikt dat zichtbaar is vanaf alle uiteinden van de vallei en vanaf de bergtoppen, brengt zij haar nachten het liefst door in de open lucht, tussen haar meest miserabele onderdanen.

Nog vreemder, de koningin heeft geen leger van elite soldaten, maar ongewapende maar goed geklede panderaars. Hun leider, een Quasimodo uit onze tijd, is kort en misvormd, uiterst nors maar goedaardig en bedient samen met zijn metgezellen een volk van gebochelden, kreupelen en zieken die spreken en zingen in een oneindige verscheidenheid van talen en dialecten. Maar ondanks de schijnbare verwarring lijken ze elkaar te begrijpen en hebben ze weinig moeite om elkaar te helpen.

In dit vreemde koninkrijk...

Er is geen enkele prins of prinses, want de vorstin is de moeder van al haar onderdanen en bijgevolg is elk van hen troonopvolger en van koninklijke afkomst.

Ze reizen namelijk allemaal in koetsen en rijtuigen die er, hoewel het geen pompoenen zijn die op magische wijze veranderen in de mooiste koets aller tijden, heel mooi uitzien. Voor de koningin en haar zoon worden prinsen en prinsessen triomfantelijk in processie gedragen, begeleid door pages, vaandeldragers, schildknapen en lakeien, voor een menigte die buigt als ze passeren.

Ze zijn niet mooi, prinsen en prinsessen: tenminste niet in de ogen van reizigers uit andere koninkrijken. Ikzelf, arme reiziger die de koningin kwam opzoeken na een vermoeiende reis door valleien, rivieren, bergen en weiden, verontwaardigd omdat ik niet de kans had gekregen het vliegend tapijt te gebruiken dat ieder van ons, op vleugels van de fantasie, naar fantastische en verre werelden brengt, stond versteld van wat er voor mij voorbij kwam: een menigte van oude, lelijke, kreupele, misvormde mensen, de overblijfselen van de mensheid en van onze uiterst selectieve en meritocratische wereld, werd gediend en vereerd, gevierd met volle eer, bijna evenveel als de koningin, bijna evenveel als de koning! Hoe kon dit alles mogelijk zijn, wat een schandaal!

Mijn depressieve, vermoeide en gedesillusioneerde hart vond pas troost toen ik, voor de vieze en vochtige troon van de koningin, mezelf weerspiegelend in het water van de rivier die vlakbij stroomde, mezelf identiek zag aan die menigte: oud en moe, vies en misvormd, lelijk en ziek. Toen verscheen er op magische wijze een kroon op mijn hoofd; toen voelde ik me ook een prins, de zoon van een koning.

Beste reizende vriend,

Als je dit vreemde en betoverende rijk wilt bereiken, weet dan dat je duizend inspanningen zult moeten doorstaan; weet dat je zult moeten huilen, je duizend angsten onder ogen zult moeten zien, je perfectionisme en je grootheidswaanzin en je gevoel van ontoereikendheid; je zult moeten aanvaarden dat je geliefd wordt om wat je bent en niet om wat je kunt, niet om de schoonheid van je lichaam, niet om de kracht van je ledematen, niet om de vitaliteit van je intellect.

Je zult jezelf naakt, arm en behoeftig vinden. Je zult willen ontsnappen, schreeuwen, in opstand komen, maar je kunt nergens heen, want dat land is ver weg van alles en de enige plek waar je kunt ontsnappen is de laatste plek die je wilt zien: jezelf. Dan zul je het begrijpen.

U zult weten dat u, om eruit te komen, uw nutteloze kroon van goud en kostbare parels, uw zijden jurken en accessoires die ondertekend zijn door iemand wiens naam vroeg of laat vergeten zal worden, zult moeten weggooien. Wees niet bang, heb vertrouwen en wees nederig! Trek de vodden aan die ze je zullen geven, aanvaard te worden zoals zij en, heb vertrouwen, je zult heersen! Ja, je zult voor altijd regeren!

Nog een laatste ding:

Voor het geval je het nog niet gemerkt hebt, dit koninkrijk heet niet Disneyland, Neverland, Fantasia... Het is geen uitvinding of een reconstructie van iets dat niet bestaat en nooit zal bestaan. Nee, dit koninkrijk is een echte plaats, met mensen die vlees en beenderen hebben, harten, beperkingen en zonden.

Vraag, ze kunnen je de weg wijzen: heet Lourdes en is de plaats waar de laatsten al de eersten zijn.