De 108 eucharistische wonderen van Carlo Acutis

Het levensproject van de Gezegende Carlo Acutis was om met Jezus te leven, voor Jezus en in verbondenheid met Jezus. Hij wilde zijn leven niet wijden aan ijdele dingen, maar het aan God geven en al zijn projecten in Zijn handen leggen.

Het leven en de erfenis van deze jonge Italiaanse Zaligmaker, laat als resultaat een werk over de eucharistische wonderen voor alle christenen.. Door het internet te gebruiken om Jezus naar de hele wereld te brengen. Zo leveren ze een belangrijke bijdrage aan het evangelisatiewerk van de Kerk. Kerk.

De zalige Carlo Acutis is een ware getuige dat het Evangelie ten volle kan worden beleefd door een adolescent. Zijn korte bestaan, bestemd voor het doel om Jezus te ontmoeten, is een voorbeeld voor de christelijke jeugd..

De tentoonstelling over eucharistische wonderen door Carlo Acutis

De zalige Carlo Acutis is bekend als Patroonheilige van het internet omdat hij de nieuwe communicatietechnieken wist te gebruiken om het evangelie door te geven en christelijke waarden uit te dragen.

Bovendien verrichtte zij onderzoek, compilatie en ontwerpwerkzaamheden die resulteerden in de creatie van 163 panelen waar foto's en historische beschrijvingen van eucharistische wonderen worden getoond. in verschillende jaren over de hele wereld.

Op deze manier ontstond de tentoonstelling over eucharistische wonderen van Carlo Acutis, die al in vele landen van de wereld te zien was.. Bezocht meer dan 500 parochies in Italië en meer dan 10.000 parochies in andere landen. Wordt vertaald in verschillende talen.

Met een een verscheidenheid aan foto's en historische beschrijvingen, presenteert de tentoonstelling een deel van de Eucharistische Wonderen. die zich door de eeuwen heen in verschillende landen hebben voorgedaan en die de belangrijkste oorzaken zijn geweest van erkend door de katholieke kerk. Door middel van de panelen slaagt de zalige Carlo Acutis erin ons virtueel de plaatsen te laten bezoeken waar deze wonderen plaatsvonden.

Carlo Acutis heeft een boodschap voor de jongeren van vandaag: het leven in Christus is mooi en moet ten volle worden geleefd.... De eeuwige werkelijkheid is echt en we zijn er meer in ondergedompeld dan we beseffen.

"Iedereen wordt geboren als origineel, maar velen sterven als fotokopie." Om niet te sterven als een fotokopie, drinkt Carlo Acutis uit de bron van de Sacramenten, die voor hem het krachtigste middel zijn om te groeien in christelijke deugden. 

Tijdens de liturgie van de Eucharistie is het belangrijkste moment het Katholieke MisWij presenteren het brood en de wijn die het lichaam en bloed van Christus zullen worden.

Deze wonderbaarlijke verandering wordt transsubstantiatie genoemd, d.w.z. de verandering van de ene substantie in de andere, die helemaal niet door de zintuigen kan worden ervaren; alleen het geloof verzekert ons van deze wonderbaarlijke verandering. De eucharistische wonderen beogen dit geloof te bevestigen, dat gebaseerd is op de woorden van Jezus: wat op brood lijkt is geen brood en wat op wijn lijkt is geen wijn.

In de eucharistische wonderen worden inderdaad vlees en bloed gezien, of het ene zonder het andere, afhankelijk van het wonder. Het doel van deze wonderen is te laten zien dat we niet moeten kijken naar de uiterlijke verschijningsvorm (brood en wijn), maar naar de substantie, de ware werkelijkheid van de dingen, namelijk vlees en bloed.

Korte biografie van de zalige Carlo Acutis

Deze jonge zalige stierf in oktober 2006, slechts 15 jaar oud, aan fulminante leukemie, en laat in de herinnering van degenen die zijn leven kennen een diepe bewondering achter voor zijn getuigenis van christelijk leven.

Van jongs af aan toonde Carlo een grote aantrekkingskracht voor de EucharistieHij was een normale jongen. Hij deed verschillende apostolische werken. Hij speelde saxofoon, voetbalde en vermaakte zich met videospelletjes. Maar hij deed het allemaal met een absoluut bijzondere harmonie, dankzij zijn grote vriendschap met Jezus.

Hij was een groot kenner van de computerwereld. Zijn kennis varieerde van computerprogrammering tot filmbewerking, het maken van websites en digitale kranten, en hij gebruikte het voor zijn apostolaat.

Zijn devotie groeit dagelijks dankzij de Communie, hij neemt vurig deel aan de Heilige Mis, bidt voor het Heilig Sacrament. Carlo's liefde voor de Eucharistie en voor de Maagd Maria waren de pijlers van zijn leven. De Maagd Maria was zijn vertrouwelinge en hij hield nooit op haar te vereren, de Heilige Rozenkrans te bidden en zijn offers aan haar op te dragen in de vorm van verzaking.

Dit is hoe Carlo Acutis leefde, in intieme vriendschap met Jezus, en in zijn voortdurende aanwezigheid, begreep hij dat een authentiek geestelijk leven noodzakelijk was voor effectieve missionaire actie. Toen bij hem leukemie werd vastgesteld, bood hij zijn lijden aan "voor de Heer, de paus en de Kerk".

Sinds 6 april 2019 rust het stoffelijk overschot van Carlo in het Heiligdom van de Afscheiding van Assisi. Paus Franciscus heeft hem op 10 oktober 2020 zalig verklaard.

Gebed van Carlo Acutis

Dit is het officiële gebed om de voorspraak van de Gezegende te vragen, evenals zijn spoedige heiligverklaring:

O Vader,
dat je ons het brandende getuigenis hebt gegeven,
van de jonge Eerwaarde Carlo Acutis,
die de Eucharistie tot het middelpunt van zijn leven maakte...
en de kracht van hun dagelijkse toewijding
zodat anderen U ook boven alles zouden liefhebben,
maken het voor mij mogelijk om
om deel uit te maken van de Gezegende en de Heiligen van uw Kerk.

Het bevestigt mijn geloof,
voedt mijn hoop,
mijn liefdadigheid versterken,
et beeld van de jonge Carlo,
dat, groeiend in deze deugden,
nu leeft U.

Geef me de genade die ik zo hard nodig heb....
Ik vertrouw op U, Vader,
en in uw meest geliefde zoon Jezus,
in de Maagd Maria, onze liefste Moeder,
en op voorspraak van Uw Eerwaarde Carlo Acutis.

Onze Vader, Weesgegroet en Glorie zij u.

Het evangelisch getuigenis van de zalige Carlo Acutis is niet alleen een aanmoediging voor de adolescenten van vandaag, maar provoceert ook parochiepriesters. priesters en opvoeders om zich af te vragen of de vorming die zij in parochies aan jongeren geven, wel geldig is. En wat er moet veranderen om deze vorming diepgaand en duurzaam te maken.