Iedere christen kan financieel bijdragen "wat hij in zijn hart besloten heeft en niet met tegenzin of met geweld, want God houdt van een blijmoedige gever".
2 Korintiërs 9:7
Het woord tiende komt van het Latijnse decimus en is gekoppeld aan een tiende, een tiende van iets. Het begrip werd gebruikt om het te betalen 10%-recht aan te duiden. aan een koning, heerser of leider. Degenen die moesten betalen gaven een tiende van hun inkomsten of inkomen aan de schuldeiser. Het was een gangbare praktijk in de oudheid bij de Babyloniërs, Perzen, Grieken en Romeinen en bij de Hebreeën.
De betekenis van tiende in de bijbel is het tiende deel van alle verworven vruchten, dat aan God moet worden gegeven als erkenning van zijn hoogste heerschappij. Vgl. Leviticus 27,30-33.. De tiende wordt aangeboden aan God, maar wordt overgedragen aan zijn dienaren. Vgl. Num 28:21.
De tiende en de offerande moeten vandaag worden opgevat in de christelijke geest van een hartelijk geven uit liefde om de Kerk en de minstbedeelden te helpen. in hun behoeften.
"De vrijgevigheid van kleine dingen vergroot het hart, pas op voor consumentisme.". In zijn homilie tijdens de ochtendmis in Casa Santa Marta op 26 november 2018 spoorde paus Franciscus ons aan om ons af te vragen hoe we guller kunnen zijn voor de armen, waarbij de huidige tiende zit in "de kleine dingen". En hij waarschuwde dat de vijand van vrijgevigheid is consumentisme, meer uitgeven dan nodig is....
Het Oude Testament spreekt over de bereidheid van het hart om tienden te betalenvolgens de zin "Ieder moet geven zoals hij in zijn hart heeft besloten, niet geven met verdriet maar met vreugde".. De betekenis van de tiende in de bijbel verschijnt voor het eerst wanneer Abram deze aan de priester Melchizedek geeft als teken van dankbaarheid (Genesis 14:18-20; Hebreeën 7:4.). Na verloop van tijd werd het geïnstrueerd voor alle Levitische priesters en zelfs vastgelegd als een verplichting of wet.
Jacob geeft dan de tiende van al zijn bezittingen aan de Heer. "En deze steen, die ik tot een teken heb opgericht, zal het huis van God zijn; en van alles wat gij mij zult geven, zal ik u een tiende geven." (Genesis 28:22)
Vervolgens legt de Bijbel uit hoe elk jaar, zetten de Israëlieten een tiende opzij van wat hun land opbracht. (Leviticus 27:30). Als zij besloten met geld te betalen, moesten zij 20 % bij de waarde ervan optellen (Leviticus 27:31). Ze moesten ook "tienden van het vee en de kudde" geven (Leviticus 27:32).
Om de tiende van hun vee te berekenen, kozen de Israëlieten elk tiende dier dat uit hun hok kwam. De wet zei dat ze niet mochten onderzoeken of het dier goed of slecht was, noch het ruilen voor een ander. Bovendien konden zij die tiende niet met geld betalen (Leviticus 27:32, 33).
Maar de tweede tiende, die voor de jaarlijkse feesten, kon met geld worden betaald. Dit was zeer praktisch voor de Israëlieten die van ver kwamen om de feesten bij te wonen (Deuteronomium 14:25, 26). De Israëlitische families gebruikten deze offers op hun speciale feesten. En er waren specifieke jaren waarin deze offers werden gebruikt om de allerarmsten te helpen. (Deuteronomium 14:28, 29; 26:12.)
De tiende betalen een morele verplichting was, stelde de Mozaïsche wet geen straf op niet-naleving.. De Israëlieten moesten voor God verklaren dat zij hadden voldaan en hem vervolgens vragen hen daarvoor te zegenen (Deuteronomium 26:12-15).
In Jezus' tijd werden er nog tienden betaald. Maar toen Hij stierf aan het kruis, was dit niet langer een vereiste. Jezus verwerpt het niet, maar onderwijst een nieuwe referentie: niet 10% geven, maar zich helemaal geven als meester.r, de kosten niet meegerekend. Zo veroordeelde hij de religieuze leiders omdat zij te streng waren bij het innen van de tienden en tegelijkertijd "de belangrijkste zaken van de wet verwaarloosden: rechtvaardigheid, barmhartigheid en trouw" (Mattheüs 23:23).
Jezus' dood maakte de Mozaïsche wet ongeldig, inclusief "het gebod om de tienden van het volk te innen" (Hebreeën 7:5, 18; Efeziërs 2:13-15; Kolossenzen 2:13, 14.). In geen van de vier keren dat de tiende in het Nieuwe Testament voorkomt, wordt ons geleerd ons door die maatstaf te laten leiden. Het beperkt zich niet langer tot de wet van 10% maar verwijst ons naar het voorbeeld van Jezus Christus die zich zonder voorbehoud gaf. Jesús vive una entrega radical y nos enseña que debemos hacer lo mismo. Por ello nos trasmitió el concepto y la importancia de las Obras de misericordia: espirituales y corporales.
Het Hart van Jezus is het model van totale zelfgave. Hij gaf zichzelf over aan de dood op Golgotha. Jezus geeft ons zijn genade om te weten hoe te geven en te geven zoals Hij zichzelf gaf.. Todo le pertenece a Dios y somos administradores de nuestros recursos según el Espíritu Santo que ilumina nuestra conciencia. San Pablo enseña y vive la misma entrega, “Pues conocéis la generosidad de nuestro Señor Jesucristo, el cual, siendo rico, por vosotros se hizo pobre a fin de que os enriquecierais con su pobreza.” (II Korintiërs 8,9)
El Papa da una catequesis sobre el jubileo, el diezmo y la condena de la usura. En la audiencia general del Miércoles de Ceniza del año 2016.
De Catechismus van de Katholieke Kerk maakt slechts eenmaal melding van tiende, en dat is in verband met de verantwoordelijkheid van de christen jegens de armen, die reeds in het Oude Testament is vastgelegd. Het vijfde gebod, "om de Kerk te helpen in haar behoeften", stelt dat de gelovigen verplicht zijn de materiële noden van de Kerk te helpen, ieder naar zijn vermogen. (cf. CCC can. 222).
Er bestaat onder de bevolking veel verwarring over de financieringsbronnen van de katholieke kerk in Spanje. De katholieke kerk ontvangt van de Spaanse staat 0,7% van de belastingen van degenen die het desbetreffende vakje op hun aangifte voor de inkomstenbelasting vrijwillig aankruisen. Dit is het geval sinds de wijziging van het belastingverdelingssysteem in december 2006 is ondertekend. En het kan worden beschouwd als een vorm van tiende of een offer aan de kerk van vandaag.
Naast de bijdrage van de staat via de inkomstenbelasting wordt de kerk ook op andere manieren ondersteund door de bijdragen en offers van haar gelovigen:
Marcar la casilla de la Iglesia en la declaración de la renta no supone coste alguno para el ciudadano. No le devolverán menos ni pagará más. Pero sí constituye una gran ayuda para miles de personas que lo necesitan. Un pequeño gesto para una gran obra. En las Jornadas de Reflexión CARF que organizamos con diferentes colaboradores vía online. Silvia Meseguer explica la financiación de la religión en España y también analizamos con expertos otros temas de interés actual que puedes volver a ver en el Archivo de Encuentros.
Met medewerking van:
Katholicisme van de Katholieke Kerk
infocatolica.com
Opusdei.org
