In de Allerheiligen we verheugen ons en behandelen hen die in Gods genade zijn gestorven en al in de hemel zijn.
Op Allerzielen bidden we voor hen die nog in het vagevuur zitten, zodat ze, zo snel mogelijk gezuiverd, kunnen genieten van de hemelse glorie.
Beide vieringen nodigen ons uit om na te denken over het mysterie van de dood dat Jezus zelf op zich wilde nemen zodat wij het konden overwinnen.
Het zou ons ook moeten doen nadenken over de uiteindelijke bestemming van ons leven: het ultieme geluk bereiken waarvoor u ons gemaakt hebt (de hemel)De echte mislukking van de hel, of de 'terugbetaling' van het vagevuur als je eenmaal naar behoren gezuiverd bent. Er is geen plaats voor heksen of consumentistische vieringen zoals Halloween geïmporteerd uit de Verenigde Staten. We vieren het leven, niet de dood.
En de kern van deze viering is het geloof in de gemeenschap van heiligen dat we belijden aan het einde van het Credo.
"Omdat alle gelovigen één lichaam vormen, wordt het goede van de een doorgegeven aan de ander.... Daarom is het noodzakelijk om te geloven dat er een gemeenschap van goederen in de Kerk is.. Maar het belangrijkste lid is Christus, want Hij is het hoofd....
Zo wordt het goede van Christus aan alle leden meegedeeld, en deze mededeling gebeurt door de sacramenten van de Kerk" (St. Thomas, symb. 10) (Catechismus, 947).
We zijn nooit alleen, Jezus Christus en al onze geloofsbroeders en -zusters begeleiden en steunen ons.
In de vroege gemeenschap van Jeruzalem volhardden de discipelen in het onderwijs van de apostelen, de gemeenschapHet breken van het brood en de gebeden (Handelingen 2, 42).
Geloofsgemeenschap: Het geloof van de gelovigen is het geloof van de Kerk, ontvangen van de apostelen, een schat van leven die verrijkt wordt als het gedeeld wordt (Catechismus, 949).
De menigte van hen die geloofden was één van hart en ziel, en niemand beschouwde wat hij bezat als het zijne, maar zij deelden alles (Handelingen 4:32).
Gemeenschap van liefdadigheidIn de "gemeenschap der heiligen" : In de "gemeenschap der heiligen". Niemand van ons leeft voor zichzelf, net zo min als iemand van ons sterft voor zichzelf. (Rom 14:7).
Als één lid lijdt, lijden alle anderen met hem mee. Als één lid geëerd wordt, delen alle anderen in zijn vreugde. Gij nu zijt het lichaam van Christus, en de leden daarvan een ieder afzonderlijk (1Ko 12:26-27).
De minste van onze daden die we doen uit naastenliefde komt iedereen ten goede, in deze solidariteit tussen alle mensen, levend of dood, die gebaseerd is op de gemeenschap van heiligen.
"Er is een levensgemeenschap onder ons die in Christus geloven en in Hem zijn opgenomen door het doopsel. De relatie tussen Jezus en de Vader is het model van dit vuur van liefde.
En de "gemeenschap der heiligen" is één grote familie. We zijn allemaal familie, een gezin waarin we elkaar proberen te helpen en te steunen. Catechese van paus Franciscus.
Laten we ook rekenen op de voorspraak van de heiligen. "Omdat zij die in de hemel zijn nauwer verenigd zijn met Christus, consolideren zij de hele Kerk steviger in heiligheid... zij houden niet op voor ons te bemiddelen bij de Vader.
Zij presenteren, door de ene Middelaar tussen God en mens, Christus Jezus, de verdiensten die zij op aarde hebben verworven... Hun broederlijke bezorgdheid is daarom een grote hulp voor onze zwakheid" (Vaticanum II, Lumen gentium 49).
Sommige heiligen waren zich vlak voor hun dood bewust van het grote goed dat ze vanuit de hemel konden blijven doen: "Ween niet, na mijn dood zal ik nuttiger voor jullie zijn en zal ik jullie doeltreffender helpen dan tijdens mijn leven" (Dominicus van Guzman, stervend, aan zijn broeders, vgl. Jordan van Saksen, lib 43).
"Ik zal mijn hemel besteden aan het goede doen op aarde" (St. Theresia van het Kind Jezus, verba) (cf. Catechismus 956).
Laten we in het bijzonder Maria aanroepen, Moeder van de Heer en spiegel van alle heiligheid. Moge zij, de allerheiligste, ons maken tot trouwe discipelen van haar zoon Jezus Christus, en moge zij de doden in het vagevuur zo snel mogelijk naar de hemel brengen. Amen.
Waar is er plaats voor een viering van de dood en niet van het leven, van heksen? Zeker in ons leven heeft Halloween, of hoe je het ook wilt noemen, weinig zin. Wij zijn van de heiligen en van het bidden voor onze doden.
De heer Francisco Varo Pineda
Directeur Onderzoek aan de Universiteit van Navarra.
Faculteit Godgeleerdheid. Hoogleraar Heilige Schrift.
