Vieron la piedra corrida y cuando entraron no hallaron el cuerpo del Señor. Su primera reacción fue el miedo, no levantar la vista del suelo.
Algo así, observa στο Πάπαςο Πάπας, αυτό συμβαίνει και σε εμάς: "Πολύ συχνά, κοιτάζουμε τη ζωή και την πραγματικότητα χωρίς να σηκώνουμε τα μάτια μας από το έδαφος.Επικεντρωνόμαστε μόνο στο σήμερα που φεύγει, νιώθουμε απογοητευμένοι για το μέλλον και κλεινόμαστε στις ανάγκες μας, βολευόμαστε στη φυλακή της απάθειας, ενώ συνεχίζουμε να θρηνούμε και να σκεφτόμαστε ότι τα πράγματα δεν θα αλλάξουν ποτέ. Και έτσι θάβουμε τη χαρά της ζωής.
Έχοντας κατά νου ότι ο Κύριος "δεν είναι εδώ". Ίσως τον αναζητούμε "στα λόγια μας, στις φόρμουλες μας και στα έθιμά μας, αλλά ξεχνάμε να την αναζητήσουμε στις πιο σκοτεινές γωνιές της ζωής.όπου υπάρχει κάποιος που κλαίει, που αγωνίζεται, υποφέρει και ελπίζει". Πρέπει να κοιτάξουμε ψηλά και να ανοιχτούμε στην ελπίδα..
Ας ακούσουμε: "Γιατί αναζητάτε τους ζωντανούς ανάμεσα στους νεκρούς; No debemos buscar a Dios, interpreta Francisco, entre las cosas muertas: en nuestra falta de valentía para dejarnos perdonar por Dios, para cambiar y terminar con las obras del mal, para decidirnos por Jesús y por su amor; en el reducir la fe a un amuleto.
“Haciendo de Dios un hermoso recuerdo de tiempos pasados, en lugar de descubrirlo como el Dios vivo que hoy quiere transformarnos a nosotros y al mundo”; en “un Χριστιανισμός που αναζητά τον Κύριο ανάμεσα στα απομεινάρια του παρελθόντος και τον κλειδώνει στον τάφο των εθίμων".
Αυτοί αναγγέλλουν τη χαρά της ΑνάστασηςΤο φως της Ανάστασης δεν θέλει να κρατήσει τις γυναίκες στην έκσταση μιας προσωπικής χαράς, δεν ανέχεται καθιστικές συμπεριφορές, αλλά γεννά ιεραποστολικούς μαθητές που "επιστρέφουν από τον τάφο" και μεταφέρουν το Ευαγγέλιο του Αναστάντος σε όλους.
Αφού είδαν και άκουσαν, οι γυναίκες έτρεξαν να αναγγείλουν τη χαρά της Ανάστασης στους μαθητές, παρόλο που ήξεραν ότι θα τις περνούσαν για ανόητες. Αλλά δεν ανησυχούσαν για τη φήμη τους ή για την υπεράσπιση της εικόνας τους- δεν μετρούσαν τα συναισθήματά τους ούτε υπολόγιζαν τα λόγια τους. Είχαν μόνο τη φωτιά στις καρδιές τους για να φέρουν την είδηση, την ανακοίνωση: "Ο Κύριος ανέστη!
Mensaje Pascual del Papa Francisco
Το ίδιο και εμείς, λέει ο διάδοχος του Πέτρου, καλούμαστε να τρέξουμε στους δρόμους του κόσμου, χωρίς φόβο ή καιροσκοπισμό, για να μοιραστούμε τη χαρά της συνάντησης με τον Κύριο.Πέρα από ορισμένες τυπικότητες, όπου συχνά την έχουμε περιχαρακώσει, πέρα από την άνεση και την ευημερία.
Αυτό το είναι το πασχαλινό μήνυμα του Πάπαστο τέλος μιας Σαρακοστή που δεν φαίνεται να θέλει να τελειώσει", μεταξύ του τέλους της πανδημίας και του πολέμου (θα πει την επόμενη μέρα στην ευλογία urbi et orbi):
“Llevémoslo a la vida ordinaria: con gestos de paz en este tiempo marcado por los horrores de la guerra; con obras de reconciliación en las relaciones rotas y de compasión hacia los necesitados; con acciones de justicia en medio de las desigualdades y de verdad en medio de las mentiras. Y, sobre todo, con obras de amor y de fraternidad”.
Jesús nos trae la paz llevando “nuestras llagas”. Nuestras porque se las hemos causado nosotros y porque Él las lleva por nosotros.
“Las llagas en el Cuerpo de Jesús resucitado son el signo de la lucha que Él ha combatido y vencido por nosotros, con las armas del amor, para que nosotros podamos tener paz, estar en paz, vivir en paz” (Bendición urbi et orbi, Domingo de resurrección, 17-IV-2022).
Με τη νίκη του Χριστού και την ειρήνη του, θα πει ο Φραγκίσκος τη Δευτέρα του Πάσχα, θα μπορέσουμε να "βγούμε από τους τάφους των φόβων μας" (ο φόβος του θανάτου, του ξεθωριάσματος, της απώλειας των αγαπημένων μας προσώπων, της ασθένειας, της αδυναμίας να συνεχίσουμε...) (Regina Caeli, 18-IV-2022).
Επίσης εμείς, όπως οι μαθητές το πρωί του Πάσχα, έχουμε κάθε μέρα αρκετούς λόγους να πιστεύουμε: “Yo —te dice Jesús— he probado la muerte por ti, he cargado sobre mí tu mal. Ahora he resucitado para decírtelo: estoy aquí, contigo, para siempre. ¡No temas! No tengáis miedo” (Ib.).
κ. Ramiro Pellitero Iglesias
Καθηγητής Ποιμαντικής Θεολογίας στη Θεολογική Σχολή του Πανεπιστημίου της Ναβάρα.
Δημοσιεύθηκε στο "Εκκλησία και νέος ευαγγελισμός".
