Είμαι ο πατέρας Marwan Akoury, Λιβανέζος ιερέας από τη μητρόπολη των Μαρωνιτών της Βηρυτού. Είμαι ο μεγαλύτερος γιος σε μια πενταμελή οικογένεια: ο πατέρας μου, η μητέρα μου και οι δύο αδελφές μου.
Από την παιδική μου ηλικία αγαπούσα τον Κύριο και γνώριζα ότι Εκείνος με αγαπούσε. Επειδή η οικογένειά μου με δίδαξε αυτή την αγάπη, συνέβαλε στην ανάπτυξη της κλίσης μου και στην επιθυμία μου να αφιερώσω τη ζωή μου στον Κύριο. Ιδιαίτερα από τη βοήθειά μου στην ενορία της Αγίας Θέκλας, όπου ζούσα.
Γεννήθηκα στις 29 Σεπτεμβρίου 1980, την εποχή του πολέμου στο Λίβανο, ο οποίος ξεκίνησε το 1975 και διήρκεσε πάνω από 30 χρόνια. Και παρά τη μεγάλη καταστροφή του πολέμου, γεννήθηκα στις 29 Σεπτεμβρίου 1980. πόλεμοςΗ χριστιανική ζωή στον Λίβανο και η συμμετοχή της Εκκλησίας στην κοινωνία του Λιβάνου παρέμειναν ένα χαρακτηριστικό γνώρισμα της χώρας μου. Αλλά τα σημάδια του πολέμου εξακολουθούν να υπάρχουν ακόμη και σήμερα.
Σε αυτό πρέπει να προστεθεί ο σεχταρισμός και η απόρριψη όλων όσων είναι διαφορετικά και δεν ανήκουν στην κοινότητά μου, ιδίως των μουσουλμάνων. Μέσα σε όλα αυτά, συνειδητοποίησα ότι ο Ιησούς με κάλεσε να μαρτυρήσω τη σωτηρία του και την αγάπη του για όλο τον κόσμο, προκειμένου να καταστρέψω τα εμπόδια του μίσους και των διακρίσεων.
Η δέσμευση στη ζωή της Εκκλησίας στην ενορία, με τα κινήματα νεολαίας, δεν ήταν αρκετή για μένα, έτσι έψαξα αλλού για τρόπους να ηρεμήσω την καυτή επιθυμία μου για ιεραποστολή. Μετά από ένα μακρύ ταξίδι, το οποίο προηγήθηκε των πανεπιστημιακών μου χρόνων και διήρκεσε μέχρι το τέλος της επαγγελματικής μου σταδιοδρομίας στο σχολείο όπου δίδασκα μέχρι τα 27 μου χρόνια, ήρθε η στιγμή που αποφάσισα να αφήσω τα πάντα για να υπηρετήσω τον Κύριο στην ιερατική ζωή.
Δεν ήταν εύκολο να πάρω μια τέτοια απόφαση, ειδικά επειδή είμαι ο μεγαλύτερος γιος και υπολόγιζαν σε μένα να μεγαλώσω την οικογένεια. Αλλά το κάλεσμα του Θεού ξεπερνά όλα τα εμπόδια και στηρίζει τις αποφάσεις μας, ώστε να εκπληρωθεί το θέλημά Του.
Στο επισκοπικό ιεροδιδασκαλείο της Βηρυτού "Άγιος Αυγουστίνος", ολοκλήρωσα την εκπαίδευσή μου και προετοιμάστηκα για τη χειροτονία μου στην ιερωσύνη, η οποία πραγματοποιήθηκε στις 19 Μαΐου 2013, την Κυριακή της Πεντηκοστής.
Όπως ο Κύριος έστειλε τους μαθητές του να διδάξουν και να βαφτίσουν, έτσι και εμένα με έστειλε σε αποστολή με όλες τις διαφορές που υπάρχουν μέσα στην Εκκλησία της Βηρυτού, δηλαδή στην ενορία του Αγίου Μιχαήλ και επίσης στο Collège de la Sagesse, όπου ήμουν διευθυντής του λυκείου.
"Κατά τη διάρκεια αυτών των τριών ετών, έμαθα για την ιεροσύνη, έμαθα ότι ένας ιερέας, προκειμένου να εκπληρώσει τη διακονία του, πρέπει να βρίσκεται πάντα σε κοινωνία με τον Κύριό του και να ακούει πάντα τον Λόγο του".
Η σπορά του πνεύματος του Χριστού και η οικοδόμηση γεφυρών ειρήνης και διαλόγου είναι κάτι που απαιτεί καλή επικοινωνία, ιδίως σε μια χώρα που αποτελεί έμπρακτο παράδειγμα ποικιλομορφίας και συνύπαρξης με τους άλλους, είτε χριστιανούς είτε μουσουλμάνους. Και για άλλη μια φορά, ήταν το κάλεσμα του Κυρίου, μέσω του επισκόπου μου, του σεβασμιότατου Paul Matar, ο οποίος μου πρότεινε να σπουδάσω επικοινωνία στη Ρώμη, για να ανταποκριθώ στις ανάγκες της Εκκλησίας του Λιβάνου.
Έτσι, βρίσκομαι εδώ, στη Ρώμη, από το 2016, στο Ποντιφικό Πανεπιστήμιο του Τιμίου Σταυρού, συνεχίζοντας τις σπουδές μου στη Θεσμική Κοινωνική Επικοινωνία.
Εδώ ανακάλυψα αυτό που έψαχνα και ζω με χαρά και ενθουσιασμό τη νέα μου αποστολή στην καρδιά της Εκκλησίας, με τον Χριστό, στον οποίο έχω δώσει όλη μου τη ζωή, το παρελθόν, το παρόν και το μέλλον μου.
Πατέρας Marwan Akoury
