Γιατί να βαφτίζετε μικρά παιδιά; Δεν είναι καλύτερα να περιμένετε μέχρι να μπορούν να αποφασίσουν;

Το βάπτισμα, ένα κοινωνιολογικό γεγονός

Πολλές είναι οι αποφάσεις που λαμβάνουν οι γονείς χωρίς να περιμένουν να συμβουλευτούν τα παιδιά τους για θέματα που θα έχουν καθοριστικό αντίκτυπο στη ζωή τους.

Τους παρέχουν τροφή, ρουχισμό, ζεστασιά και στοργή πριν αποκτήσουν τη λογική, χωρίς να το ζητήσουν ελεύθερα, αλλά αυτό είναι απαραίτητο για να τα κρατήσουν στη ζωή. Αλλά κάνουν επίσης πράγματα, εκτός από την κάλυψη των βασικών αναγκών διαβίωσης, που θα έχουν καθοριστικό αντίκτυπο στις θεμελιώδεις προσεγγίσεις της ζωής.

Ας σκεφτούμε, για παράδειγμα, να τους μιλήσουμε σε μια συγκεκριμένη γλώσσα. Η απόκτηση της μητρικής γλώσσας είναι μια γονική απόφαση που θα διαμορφώσει τον τρόπο έκφρασης των παιδιών, τις βαθύτερες πολιτισμικές τους ρίζες και ακόμη και μια πολύ συγκεκριμένη προοπτική για την προσέγγισή τους στην πραγματικότητα. Κανένας λογικός γονέας δεν θα αποφάσιζε να μη μιλήσει τίποτα στο παιδί του μέχρι να μεγαλώσει, να ακούσει διάφορες γλώσσες και να αποφασίσει μόνος του ποια θα μάθει. Η γλώσσα είναι ένα πολύ σημαντικό πολιτιστικό στοιχείο στην ανάπτυξη της ανθρώπινης ζωής και η καθυστέρηση της απόκτησής της μέχρι την ηλικία της ενηλικίωσης θα ήταν πολύ σοβαρή ζημία για την πνευματική ανάπτυξη του νέου ανθρώπου.

Pero, ¿la decisión de bautizar y comenzar a formar en la fe tiene algún parecido con la de hablar a los niños en el propio idioma?

Ένας άνθρωπος που δεν έχει πίστη και δεν γνωρίζει τι σημαίνει η ύπαρξη του Θεού, η καλοσύνη του, ο τρόπος δράσης του στον κόσμο και στους ανθρώπους, και που δεν γνωρίζει τη βαθύτερη πραγματικότητα του βαπτίσματος, θα σκεφτεί ότι δεν έχει καμία σχέση με αυτό, ότι η γλώσσα είναι απαραίτητη και η πίστη όχι. Αυτό όμως δεν σημαίνει ότι η εκτίμησή του είναι λογική, αλλά μάλλον ότι οφείλεται στις πολιτισμικές του ελλείψεις ή ακόμη και στις προκαταλήψεις του, οι οποίες τον εμποδίζουν να σκεφτεί με βάση όλα τα πραγματικά γεγονότα.

Επομένως, για να αντιμετωπιστούν ορθολογικά όλοι οι παράγοντες που εμπλέκονται στο θέμα αυτό, είναι απαραίτητο να Είναι σημαντικό να γνωρίζουμε πρώτα τι σημαίνει να βαφτιστείς και στη συνέχεια να εκτιμήσουμε την κατάσταση.

Τι συνεπάγεται το βάπτισμα

Ο Θεός έχει σχεδιάσει μια ιστορία αγάπης για κάθε άνθρωπο, η οποία αποκαλύπτεται σιγά-σιγά στην πορεία της ζωής. Στο βαθμό που έχουμε στενή σχέση μαζί Του, αυτή η ιστορία θα αποκαλυφθεί και θα πάρει μορφή. Και το πρώτο βήμα για να γίνει αυτή η εγγύτητα αποτελεσματική είναι το βάπτισμα.

Η χριστιανική πίστη θεωρεί την Βάπτιση como el sacramento fundamental, ya que es condición previa para poder recibir cualquier otro sacramento. Nos une a Jesucristo, configurándonos con Él en su triunfo sobre el pecado y la muerte.
Στην αρχαιότητα γινόταν με εμβάπτιση. Ο βαπτιζόμενος βυθιζόταν πλήρως στο νερό. Ακριβώς όπως ο Ιησούς Χριστός πέθανε, θάφτηκε και αναστήθηκε, ο νέος Χριστιανός βυθίζεται συμβολικά σε έναν τάφο με νερό, για να απαλλαγεί από την αμαρτία και τις συνέπειές της και να αναγεννηθεί σε μια νέα ζωή.

Το βάπτισμα είναι, στην πραγματικότητα, το μυστήριο που μας ενώνει με τον Ιησού Χριστό, μας εισάγει στον σωτήριο θάνατό του πάνω στον σταυρό, και ως εκ τούτου μας ελευθερώνει από τη δύναμη του προπατορικού αμαρτήματος και όλων των προσωπικών αμαρτιών., y nos permite resucitar con él a una vida sin fin. Desde el momento de su recepción, se participa de la vida divina mediante la gracia, que va ayudando a crecer en madurez espiritual.

Με το βάπτισμα γινόμαστε μέλη του Σώματος του Χριστού, αδελφοί και αδελφές του Σωτήρα μας και παιδιά του Θεού.

Somos liberados del pecado, arrancados de la muerte eterna, y destinados desde ese instante a una vida en la alegría de los redimidos. "Mediante el bautismo cada niño es admitido en un círculo de amigos que nunca le abandonará, ni en la vida ni en la muerte. Ese círculo de amigos, esta familia de Dios en la que el niño se integra desde ese momento, le acompaña continuamente, también en los días de dolor, en las noches oscuras de la vida; le dará consuelo, tranquilidad y luz" (Benedicto XVI, 8 de enero de 2006).

Γιατί η Εκκλησία διατηρεί την πρακτική του νηπιοβαπτίσματος

Esta práctica es de tiempo inmemorial. Cuando los primeros cristianos recibían la fe, y eran conscientes del gran don de Dios de que habían sido objeto, no querían privar a sus hijos de esos beneficios.

Η Εκκλησία συνεχίζει να διατηρεί την πρακτική του νηπιοβαπτίσματος για έναν θεμελιώδη λόγο: πριν επιλέξουμε τον Θεό, αυτός έχει ήδη επιλέξει για μας. Μας δημιούργησε και μας κάλεσε να είμαστε ευτυχισμένοι. Το βάπτισμα δεν είναι βάρος, αντιθέτως, είναι χάρη, ένα δώρο που λαμβάνουμε από τον Θεό.

Οι χριστιανοί γονείς, από τους πρώτους αιώνες, εφάρμοζαν την κοινή λογική. Όπως η μητέρα δεν συζητούσε επί μακρόν για το αν έπρεπε να θηλάσει το νεογέννητο παιδί της, αλλά το τάιζε όταν το παιδί το απαιτούσε, όπως το έπλεναν όταν λερωνόταν, το έντυναν και το τύλιγαν με ζεστά ρούχα για να το προστατεύσουν από τις κακουχίες του κρύου, όπως του μιλούσαν και του έδιναν στοργή. 

También así, le proporcionaban la mejor ayuda que cualquiera criatura humana necesita para desarrollar la vida en plenitud: la limpieza del alma, la gracia de Dios, una gran familia sobrenatural, y una apertura al lenguaje de Dios, de modo que cuando vaya despertando su sensibilidad y su inteligencia contemplen el mundo con la luz de la fe, aquella que permite conocer la realidad tal y como es.