Όταν ήρθε η ημέρα της Πεντηκοστής, ήταν όλοι μαζί σε ένα μέρος. Και ξαφνικά ακούστηκε ένας ήχος από τον ουρανό, σαν να έτρεχε ένας δυνατός άνεμος, και γέμισε όλο το σπίτι όπου κάθονταν. Τότε εμφανίστηκαν σ' αυτούς γλώσσες σαν από φωτιά, οι οποίες χωρίστηκαν και ήρθαν να αναπαυθούν πάνω στον καθένα τους. Όλοι γέμισαν από το Άγιο Πνεύμα και άρχισαν να μιλούν σε άλλες γλώσσες, όπως τους έκανε το Πνεύμα να μιλούν.
Πράξεις 2,1-4
Για τους Εβραίους ήταν μία από τις τρεις μεγάλες γιορτές. Αρχικά, ευχαριστίες για τη συγκομιδή των σιτηρών (πρώτοι καρποί), αλλά σε αυτές προστέθηκε η γιορτή για την παράδοση της Τορά, η "εγχειρίδιο οδηγιών". του κόσμου και του ανθρώπου, που χάρισε σοφία στον Ισραήλ. Η Πεντηκοστή ήταν η γιορτή της διαθήκης για να ζούμε πάντοτε σύμφωνα με το θέλημα του Θεού, όπως αυτό εκδηλώνεται στο νόμο του.
Οι εικόνες που χρησιμοποιεί ο Άγιος Λουκάς για να δείξει την εισβολή του Άγιο Πνεύμα στην Πεντηκοστή - ο άνεμος και η φωτιά - παραπέμπουν στο Σινά, όπου ο Θεός είχε αποκαλυφθεί στο λαό του Ισραήλ και του είχε δώσει τη διαθήκη του (βλ. Εξ 19:3 και εξής). Η γιορτή του Σινά, την οποία γιόρταζε ο Ισραήλ πενήντα ημέρες μετά το Πάσχα, ήταν η γιορτή της διαθήκης. Μιλώντας για γλώσσες φωτιάς (Πρβλ. Πράξεις 2, 3), ο Λουκάς θέλει να παρουσιάσει το Άνω Δωμάτιο ως ένα νέο Σινά, ως τη γιορτή της Διαθήκης που κάνει ο Θεός με την Εκκλησία του, την οποία δεν θα εγκαταλείψει ποτέ.
Ο Άγιος Πατέρας ζητά από όλους τους ποιμένες και τους πιστούς της Καθολικής Εκκλησίας να συμμετάσχουν στην προσευχή αυτή την Πεντηκοστή του 2023, μαζί με τους Καθολικούς ιερείς των Αγίων Τόπων, για να επικαλεστούν το Άγιο Πνεύμα, "ώστε οι Ισραηλινοί και οι Παλαιστίνιοι να βρουν το δρόμο του διαλόγου και της συγχώρεσης".
Με τη δύναμη του Αγίου Πνεύματος κατά την Πεντηκοστή γίνονται κατανοητοί από όλους, ανεξάρτητα από την καταγωγή και τη νοοτροπία τους: Η ημέρα της Πεντηκοστής Εβραίοι, ευσεβείς άνθρωποι από κάθε έθνος κάτω από τον ουρανό, ζούσαν στην Ιερουσαλήμ. Όταν έγινε ο θόρυβος, το πλήθος συγκεντρώθηκε και σάστισε, γιατί ο καθένας τους άκουγε να μιλούν στη δική του γλώσσα.
Εκείνοι εξεπλάγησαν και αναρωτήθηκαν, λέγοντας: "Όλοι αυτοί που μιλούν δεν είναι Γαλιλαίοι; Πώς γίνεται, λοιπόν, να τους ακούμε ο καθένας στη μητρική του γλώσσα; Πάρθοι, Μήδοι, Ελαμίτες, κάτοικοι της Μεσοποταμίας, της Ιουδαίας και της Καππαδοκίας, του Πόντου και της Ασίας, της Φρυγίας και της Παμφυλίας, της Αιγύπτου και του τμήματος της Λιβύης κοντά στην Κυρήνη, Ρωμαίοι ξένοι, καθώς και Ιουδαίοι και προσήλυτοι, Κρήτες και Άραβες, τους ακούμε να μιλούν στις γλώσσες μας τα μεγάλα πράγματα του Θεού" (Πράξεις 2:5-11).
Δώστε ένα πρόσωπο στη δωρεά σας. Βοηθήστε μας να διαμορφώσουμε επισκοπικούς και θρησκευτικούς ιερείς.
Αυτό που συμβαίνει εκείνη την ημέρα, με τη δράση του Άγιο Πνεύμα Η εξιστόρηση της Αγίας Γραφής για την προέλευση της ανθρωπότητας κατά την Πεντηκοστή είναι το αντίθετο της εξιστόρησης της Αγίας Γραφής για την προέλευση της ανθρωπότητας: Εκείνη την εποχή ολόκληρη η γη μιλούσε την ίδια γλώσσα και τα ίδια λόγια. Καθώς μετακινούνταν από την ανατολή, βρήκαν μια πεδιάδα στη γη του Σινάρ και εγκαταστάθηκαν εκεί.
Τότε είπαν ο ένας στον άλλον: -Ας φτιάξουμε τούβλα και ας τα ψήσουμε στη φωτιά! Με αυτόν τον τρόπο, τα τούβλα λειτουργούσαν ως πέτρες και η άσφαλτος ως κονίαμα. Τότε είπαν: -Ας χτίσουμε μια πόλη και έναν πύργο που η κορυφή του θα φτάνει στον ουρανό! Τότε θα γίνουμε διάσημοι, ώστε να μη διασκορπιστούμε σε όλη τη γη. Και ο Κύριος κατέβηκε για να δει την πόλη και τον πύργο που έχτιζαν οι γιοι των ανθρώπων, και ο Κύριος είπε: "Είναι ένας λαός, με μία γλώσσα για όλους, και αυτό είναι μόνο η αρχή του έργου τους- τώρα τίποτα από όσα προσπαθούν να κάνουν δεν θα τους είναι αδύνατο.
Ας κατέβουμε κάτω και ας μπερδέψουμε τη γλώσσα τους εκεί, ώστε να μην καταλαβαίνουν πια ο ένας τον άλλον! Έτσι, από εκεί ο Κύριος τους σκόρπισε στο πρόσωπο ολόκληρης της γης, και σταμάτησαν να χτίζουν την πόλη. Γι' αυτό ονομάστηκε Βαβέλ, επειδή εκεί ο Κύριος μπέρδεψε τη γλώσσα όλης της γης, και από εκεί ο Κύριος τους σκόρπισε σε όλη τη γη (Γέν. 11:1-9).
Ο Φραγκίσκος είπε κατά τη διάρκεια του εορτασμού της Πεντηκοστής 2021 στη Ρώμη ότι το Άγιο Πνεύμα παρηγορεί "ιδιαίτερα σε δύσκολες στιγμές όπως αυτή που περνάμε", και με πολύ προσωπικό τρόπο, διότι "μόνο αυτός που μας κάνει να αισθανόμαστε ότι μας αγαπούν όπως είμαστε δίνει ειρήνη στην καρδιά". Στην πραγματικότητα, "είναι η ίδια η τρυφερότητα του Θεού, που δεν μας αφήνει μόνους- γιατί το να είσαι με αυτούς που είναι μόνοι είναι ήδη παρηγοριά".
Όταν οι άνθρωποι της βιβλικής ιστορίας άρχισαν να εργάζονται σαν να μην υπήρχε Θεός, διαπίστωσαν ότι οι ίδιοι είχαν αποανθρωποποιηθεί, επειδή είχαν χάσει ένα θεμελιώδες στοιχείο των ανθρώπων, που είναι η ικανότητα να συμφωνούν, να κατανοούν ο ένας τον άλλον και να ενεργούν από κοινού. Το κείμενο αυτό περιέχει μια αιώνια αλήθεια. Στη σημερινή κοινωνία της υψηλής τεχνολογίας, με τόσα πολλά μέσα επικοινωνίας και πληροφόρησης, μιλάμε όλο και λιγότερο και κατανοούμε ο ένας τον άλλον όλο και λιγότερο, και χάνουμε την πραγματική ικανότητα να επικοινωνούμε με έναν ανοιχτό και ειλικρινή διάλογο. Χρειαζόμαστε κάτι που θα μας βοηθήσει να ανακτήσουμε αυτή την ικανότητα να είμαστε ανοιχτοί στους άλλους.
Ό,τι έσπασε η ανθρώπινη υπερηφάνεια ξανασυναρμολογείται με τη δράση του Αγίου Πνεύματος την Πεντηκοστή. Και σήμερα, η υπακοή στο Άγιο Πνεύμα είναι αυτή που μας δίνει τη βοήθεια που χρειαζόμαστε για να οικοδομήσουμε έναν πιο ανθρώπινο κόσμο, όπου κανείς δεν θα αισθάνεται μόνος, στερούμενος την προσοχή και τη στοργή των άλλων. Ο Ιησούς το υποσχέθηκε αυτό στους αποστόλους και στον καθένα από εμάς: Θα προσευχηθώ στον Πατέρα και θα σας δώσει έναν άλλο Παράκλητο να είναι πάντα μαζί σας. (Ιωάννης 14,16). Χρησιμοποιήστε μια ελληνική λέξη para-kletós που σημαίνει "αυτός που μιλάει δίπλα του": είναι ο φίλος που μας συνοδεύει, μας ενθαρρύνει και μας καθοδηγεί στην πορεία.
Τώρα που μιλάμε με τον Θεό σε αυτή την ώρα της προσευχής, αναρωτιόμαστε με την παρουσία του: Προσπαθώ να χτίσω την επαγγελματική και οικογενειακή μου ζωή, τις φιλίες μου, την κοινωνία στην οποία ζω, ως έναν κόσμο που χτίστηκε με τις δικές μου προσπάθειες χωρίς το ενδιαφέρον του Θεού για μένα; Ή μήπως θέλω να ακούσω και να είμαι υπάκουος στη στοργική φωνή του Αγίου Πνεύματος, αυτού του αχώριστου συντρόφου που ο Ιησούς έχει βάλει στο πλευρό μου για να με καθοδηγεί και να με ενθαρρύνει;
Μπορούμε να να επικαλεστείτε το Άγιο Πνεύμα με μια αρχαία και όμορφη προσευχή της Εκκλησίας κατά την Πεντηκοστή: Έλα, Άγιο Πνεύμα, γέμισε τις καρδιές των πιστών σου και άναψε μέσα τους τη φωτιά της Αγάπης σου. Και ζητάμε από την Υπεραγία Θεοτόκο, Σύζυγο του Αγίου Πνεύματος, να της επιτρέψουμε, όπως εκείνη, να κάνει μεγάλα πράγματα στις ψυχές μας, ώστε να μάθουμε πώς να αγαπάμε τον Θεό και τους άλλους και να οικοδομήσουμε έναν καλύτερο κόσμο με τη βοήθειά της.
κ. Francisco Varo Pineda
Διευθυντής Έρευνας
Πανεπιστήμιο της Ναβάρα
Σχολή Θεολογίας
Καθηγητής της Αγίας Γραφής
