Saint John Mary Vianney (1786-1859), γνωστός σε όλο τον κόσμο ως ο στο Cura de Ars, είναι μια από τις πιο εντυπωσιακές και φωτεινές μορφές του καθολικού ιερατείου. Η ζωή του ήταν μια ολοκληρωτική αφοσίωση στον Θεό και στους πιστούς, μια κλίση που έζησε με ταπεινότητα, θυσία και φλογερή αγάπη για τις ψυχές.
Ανακηρύχθηκε προστάτης των ενοριακών ιερέων και όλων των ιερέων του κόσμου, όχι λόγω των διανοητικών του χαρισμάτων ή των μεγάλων ανθρώπινων κατορθωμάτων του, αλλά λόγω του βάθους της αγιότητάς του, του ποιμαντικού του ζήλου και της ηρωικής του πίστης στη διακονία του.
Στο Ίδρυμα CARF, το οποίο προωθεί τη διαμόρφωση μελλοντικών ιερέων σε όλο τον κόσμο, η μορφή του αποτελεί συνεχή πηγή έμπνευσης. Τι κάνει αυτόν τον απλό ιερέα του χωριού παγκόσμιο παράδειγμα; Σας το λέμε παρακάτω.
Ο Ιωάννης Μαρία Βιάννυ γεννήθηκε στις 8 Μαΐου 1786 στο Νταρντιγί, ένα μικρό χωριό της νότιας Γαλλίας, σε μια βαθιά χριστιανική αγροτική οικογένεια. Η παιδική του ηλικία σημαδεύτηκε από τη Γαλλική Επανάσταση.Αυτή ήταν μια περίοδος κατά την οποία η θρησκευτική πρακτική διώχθηκε και πολλοί ιερείς τελούσαν τη λειτουργία υπόγεια.
Από πολύ νεαρή ηλικία, ο Juan Maria έδειξε ιδιαίτερη αγάπη για την ΕυχαριστίαΉταν μεγάλος θαυμαστής των ιερέων που, με κίνδυνο της ζωής τους, συνέχιζαν να υπηρετούν τους φτωχούς. Παρακολουθούσε τη λειτουργία σε κρυφά μέρη, συνοδευόμενος από τη μητέρα του, και θαύμαζε βαθιά τους ιερείς που, με κίνδυνο της ζωής τους, συνέχιζαν να ασκούν τη διακονία τους. Αυτό το ιερατικό θάρρος έσπειρε μέσα του έναν σπόρο που θα βλαστήσει με τη μορφή της κλίσης.
Στην ηλικία των 20 ετών, ο Jean-Marie ένιωσε ξεκάθαρα την κλήση για την ιεροσύνη, αλλά ο δρόμος του δεν ήταν εύκολος. Η φτωχή προηγούμενη εκπαίδευσή του και οι δυσκολίες του με τα λατινικά έκαναν για πολλούς ανέφικτη την είσοδό του στην ιερατική σχολή. Ωστόσο, με τη βοήθεια του Abbé M. Balley, εφημέριου του Écully, κατάφερε να προετοιμαστεί και χειροτονήθηκε ιερέας το 1815, σε ηλικία 29 ετών, με καθαρή επιμονή και πίστη.
Δεν ήταν ποτέ λαμπρός στα ακαδημαϊκά, αλλά ήταν λαμπρός στην αρετή, την υπακοή και τον ποιμαντικό ζήλο. Στην τελική του εξέταση, ένας ανώτερος είπε γι' αυτόν: "Δεν ξέρει πολλά, αλλά είναι ευσεβής- τον αφήνουμε στα χέρια του Θεού". Αυτός ο "όχι πολύ έξυπνος" άνθρωπος θα γινόταν αργότερα φάρος μεταστροφής για χιλιάδες ανθρώπους.
Το 1818 στάλθηκε ως εφημέριος στο Ars, ένα μικρό, ξεχασμένο χωριό στη νότια Γαλλία. Είχε μόνο 230 κατοίκους, οι περισσότεροι από τους οποίους ήταν μακριά από τη θρησκευτική πρακτική. Πολλοί ιερείς θεωρούσαν αυτούς τους προορισμούς ως τιμωρία. Ο Ιωάννης Μαρία, ωστόσο, το είδε ως πεδίο ιεραποστολής.
Ξεκίνησε το ποιμαντικό του έργο με μια ζωή μετάνοιας και προσευχής. Νήστευε συχνά, περνούσε πολλές ώρες μπροστά στο Ευλογημένο Μυστήριο και αφιέρωνε όλο του τον χρόνο στους πιστούς. Η ταπεινότητα, η εγγύτητα και η αφοσίωσή του κέρδισαν σταδιακά τις καρδιές του λαού της Ars.
Το απλό αλλά βαθύ κήρυγμά του, η αγάπη του για τους φτωχούς και ο ζήλος του για τη σωτηρία των ψυχών άρχισαν να μεταμορφώνουν το χωριό. Αυτό που φαινόταν σαν μια ξεχασμένη γωνιά της Γαλλίας έγινε ένα πνευματικό κέντρο στο οποίο συνέρρεαν χιλιάδες άνθρωποι.
Αν υπάρχει ένα πράγμα που χαρακτηρίζει τον άγιο Curé της Ars, είναι η ακούραστη διακονία στο εξομολογητήριο. Περνούσε από 12 έως 18 ώρες την ημέρα ακούγοντας εξομολογήσεις, ιδίως τα τελευταία χρόνια της ζωής του. Προσκυνητές από όλη τη Γαλλία και άλλες χώρες έρχονταν στην Αρς, αναζητώντας συμφιλίωση με τον Θεό.
Εκτιμάται ότι, σε έτη αιχμής, περισσότεροι από 80.000 άτομα ετησίως ήρθε στην Ars. Ο λόγος ήταν απλός: ο John Mary Vianney είχε ένα ιδιαίτερο χάρισμα να διαβάζει τις καρδιές, να συμβουλεύει με τρυφερότητα και να δείχνει το έλεος του Θεού. Ήταν όργανο του Αγίου Πνεύματος για να θεραπεύει τις ψυχές.
Η εξομολόγηση δεν ήταν γι' αυτόν απλώς μια μυστηριακή πρακτική, αλλά ο τόπος όπου η αγάπη του Θεού χυνόταν στα παιδιά του. Η ζωή του στο εξομολογητήριο ήταν το καθημερινό του μαρτύριο, αλλά και η πηγή της χαράς του.
Ο Άγιος Ιωάννης Μαρία Βιάννυ έζησε με ακραία λιτότητα. Κοιμόταν ελάχιστα, τρέφονταν με τα απολύτως απαραίτητα και στερούνταν κάθε άνεση. Προσέφερε τα πάντα για τη μεταστροφή των αμαρτωλών. Το δωμάτιό του ήταν τόσο απλό που πολλοί έμεναν έκπληκτοι όταν το επισκέπτονταν.
Αλλά ο πραγματικός του πλούτος ήταν η φιλανθρωπία. Ίδρυσε το ProvidenceΉταν η ιδρύτρια ενός ορφανοτροφείου για άπορα κορίτσια και αφιερώθηκε στη φροντίδα των πιο άπορων. Η αγάπη της ήταν συγκεκριμένη, γεμάτη μικρές και συνεχείς χειρονομίες.
Παρά την αυξανόμενη φήμη του, δεν έγινε ποτέ αλαζόνας. Μάλιστα, ζήτησε αρκετές φορές να μετατεθεί σε άλλη ενορία πιο μακριά, καθώς θεωρούσε τον εαυτό του ανάξιο της αποστολής του. Οι προϊστάμενοί του πάντα του αρνούνταν αυτή την επιθυμία, γνωρίζοντας το τεράστιο καλό που έκανε στην Ars.
Όπως όλοι οι μεγάλοι άγιοι, ο Άγιος Ιωάννης Μαρία Βιάννυ υπέστη πειρασμούς και λυσσαλέες επιθέσεις από τον διάβολο. Για χρόνια υπέφερε από υπερφυσικά φαινόμενα στο σπίτι του: θορύβους, κραυγές, έπιπλα που κινούνταν μόνα τους, φωτιές... Ο διάβολος προσπαθούσε να τον φοβίσει και να τον αποτρέψει από την αποστολή του. Μακριά από τον φόβο, πρόσφερε τα πάντα για τη μεταστροφή των αμαρτωλών.
Συνήθιζε να λέει με χιούμορ: "Ο διάβολος και εγώ είμαστε σχεδόν φίλοι, γιατί βλεπόμαστε κάθε μέρα". Η πνευματική του δύναμη ήταν ο καρπός μιας ζωής βαθιά ενωμένης με τον Θεό.
Στις 4 Αυγούστου 1859, μετά από 41 χρόνια ως εφημέριος της Ars, ο Άγιος Ιωάννης Μαρία Βιάννεϊ πέθανε. γαλήνια, περιτριγυρισμένος από την αγάπη του λαού του. Ήταν 73 ετών. Πήγε στο αγιοποιήθηκε το 1905 και αγιοποιήθηκε το 1925 από τον Πάπα Πίο ΙΑ΄, ο οποίος τον ανακήρυξε προστάτη των ενοριακών ιερέων. Το 2009, με αφορμή την 150ή επέτειο του θανάτου του, ο Πάπας Βενέδικτος ΙΣΤ' τον ανακήρυξε προστάτη των ιερέων σε όλο τον κόσμο..
Το άφθαρτο σώμα του μπορεί να προσκυνηθεί σήμερα στο ιερό της Αρς, το οποίο εξακολουθεί να δέχεται προσκυνητές από όλο τον κόσμο. Η μορφή του παραμένει ένα φως για την Εκκλησία και ιδιαίτερα για τους ιερείς.
Σε έναν κόσμο που μερικές φορές χάνει από τα μάτια του το ουσιώδες, η μορφή του ιερού Curé της Ars υπενθυμίζει στους ιερείς την αληθινή τους ταυτότητα: να είναι άνδρες του Θεού για τους άλλουςόργανα του ελέους του, ποιμένες με τη μυρωδιά των προβάτων, όπως είπε ο Πάπας Φραγκίσκος.
Στο Ίδρυμα CARF, το οποίο στηρίζει την εκπαίδευση σεμιναρίων και ιερέων σε πέντε ηπείρους, η ζωή του Αγίου Ιωάννη Μαρία Βιαννέι χρησιμεύει ως πρότυπο και κίνητρο, όπως και εκείνη του Αγίου Ζωζεμαρία, ο οποίος εμπνεύστηκε πολύ από αυτόν, ονομάζοντάς τον μάλιστα προστάτη της Opus Dei.
Πολλοί νέοι σήμερα - όπως και εκείνος στην εποχή του - δυσκολεύονται να διαμορφωθούν, δεν έχουν πόρους ή ζουν την κλίση τους σε αντίξοο περιβάλλον. Καθήκον μας είναι να τους βοηθήσουμε, όπως ο Curé της Ars, να γίνουν άγιοι ιερείς.
Η γιορτή του Αγίου Ιωάννη Μαρία Βιάννεϊ γιορτάζεται στις 4 Αυγούστου. Και, όπως αναφέραμε παραπάνω, Άγιος Ιωσήμαριος Στρεφόταν πάντα με πίστη στη μεσολάβηση του Curé της Ars, προστάτη του κοσμικού κλήρου.
Το πρώτο του ταξίδι στην πόλη Ars (Γαλλία), για να επισκεφθεί τα μέρη όπου ο Άγιος Ιωάννης Μαρία Βιαννέι επιτέλεσε το ποιμαντικό του έργο και να προσευχηθεί ενώπιον των λειψάνων του, έγινε το 1953. Στη συνέχεια επέστρεψε πολλές φορές. Πάντα συνοδευόμενος από τον Don Alvaro del Portillo, επέστρεψε το 1955, το 1956, το 1958, το 1959 και το 1960. Ο Άγιος Ζοζεμαρία στρεφόταν πάντα με πίστη στη μεσιτεία του και τόνιζε τα ιερατικά του χαρακτηριστικά.
Ο Άγιος Josemaría, αναφερόμενος στην αφιέρωση των ιερέων στην μυστήριο της μετάνοιαςΤους είπε: "Να κάθεστε στο εξομολογητήριο κάθε μέρα, ή τουλάχιστον δύο ή τρεις φορές την εβδομάδα, περιμένοντας εκεί τις ψυχές όπως ο ψαράς περιμένει τα ψάρια.
Στην αρχή μπορεί να μην έρθει κανείς. Πάρτε το breviary σας, ένα βιβλίο πνευματικής ανάγνωσης ή κάτι για διαλογισμό. Τις πρώτες μέρες μπορείτε- μετά θα έρθει μια ηλικιωμένη κυρία και θα της διδάξετε ότι δεν αρκεί να είναι καλή, ότι πρέπει να φέρει τα μικρά εγγόνια.
Μετά από τέσσερις ή πέντε ημέρες, θα έρθουν δύο κοριτσάκια, μετά ένα αγόρι και μετά ένας άντρας, λίγο κρυφά.... Στο τέλος των δύο μηνών δεν θα σε αφήσουν να ζήσεις, ούτε θα μπορείς να προσευχηθείς οτιδήποτε στο εξομολογητήριο, γιατί τα χρισμένα χέρια σου θα λένε, όπως αυτά του Χριστού - που μπερδεύονται με αυτά, γιατί είσαι ο Χριστός -: Σε συγχωρώ".
Ο Άγιος Ιωάννης Μαρία Βιάννυ δεν ήταν ούτε μεγάλος θεολόγος ούτε εκκλησιαστικός μεταρρυθμιστής. Ήταν, πολύ απλά, ένας ιερέας πιστός στην κλίση τουένας άνθρωπος που αγαπάει τον Χριστό και τις ψυχές. Η ζωή του μας διδάσκει ότι η αγιότητα δεν προορίζεται για τους σοφούς ή τους δυνατούς, αλλά για εκείνους που εμπιστεύονται τον Θεό και δίνουν τον εαυτό τους χωρίς επιφυλάξεις.
Η μαρτυρία του εξακολουθεί να είναι σχετική και αναγκαία. Σε κάθε ιεροσπουδαστή που εκπαιδεύεται με τη βοήθεια του Ιδρύματος CARF υπάρχει η πιθανότητα να προκύψει ένας νέος Curé d'Ars. Γιατί αυτό που χρειάζεται ο κόσμος δεν είναι μόνο καλοί επαγγελματίες, αλλά και ένας νέος Έφορος της Ars. άγιοι ιερείς.
Θα θέλατε περισσότερους ιερείς σαν τον Άγιο Ιωάννη Μαρία Βιάννεϊ για να μεταφέρουν το Ευαγγέλιο και την πίστη σε όλες τις επισκοπές του κόσμου;
Με τη δωρεά σας, βοηθάτε στην εκπαίδευση σεμιναρίων και ιερέων της επισκοπής στο Πανεπιστήμιο της Ναβάρα και στο Ποντιφικό Πανεπιστήμιο του Τιμίου Σταυρού.
???? Μάθετε πώς μπορείτε να συνεργαστείτε με το Ίδρυμα CARF: !δωρίστε τώρα!
