ŞİMDİ BAĞIŞ YAPIN

Rahibimizin sıradan ve sade yaşamı ve insanlara hizmeti beni genç yaşta rahipliği düşünmeye iten şeydi.

İsim: John Laurens Tupas.
Yaş: 28 yaşındayım.
Durum: Papaz yardımcısı.
Köken: Filipinler Askeri Ordinariate.
Çalışma: Pamplona'daki Bidasoa Uluslararası Semineri'nde İlahiyat.

Mesleğim, beni çağıran Tanrı'ya verdiğim sürekli bir yanıttır.

John Laurens Tupas, Filipinler Askeri Piskoposluğu'na mensuptur ve askeri papaz olmak üzere papaz adayı olarak eğitilecektir.

"Benim için meslek bir çağrıdır. Rahip olma arzum çocukluğumda, annemin bizi her Pazar ayine katılmamız için sık sık kiliseye götürmesiyle başladı. İlk olarak cemaatimizin rahibinin giysileri ve kürsüde vaaz verme şekli beni cezbetti. İlk Komünyon'umdan sonra, ilkokul yıllarımda cemaatimizin papaz yardımcısı çocuklar örgütüne katıldım.

Rahip olan üç kuzenim olmasına rağmen, bir rahibin cemaatteki sıradan yaşamının gerçekliğini görebiliyordum, ancak bir papaz yardımcısı olarak bunu daha iyi anlayabiliyordum. Rahibimizin sıradan ve basit yaşamı ve insanlara hizmeti, beni genç yaştan itibaren rahipliği düşünmeye çeken şeydi.

Asker olma hayalim de vardı çünkü aile üyelerimizin çoğu Filipinler Silahlı Kuvvetleri'nde asker olarak ülkemize hizmet eden subaylardı. Liseden mezun olduğumda askeri akademiye girmeyi düşünüyordum, ancak bunun yerine üniversitemin piskoposluk ruhban okulu için bir sınava girdim ve Tanrı'nın lütfuyla sınavları geçtim.

İlahiyat fakültesindeki üniversite yıllarım boyunca aklımda hala asker olma arzusu vardı. Aile üyelerim bana ülkemizde hem asker hem de Askeri Papaz olarak rahip olabileceğim bir Askeri Ordinariate olduğunu söyledi. Bunu düşündüm ve Tanrı'nın benden gerçekten ne istediğini anlamaya çalışmak için dualarımda dile getirdim.

Jaro Başpiskoposluğu'ndaki bir yıllık Psikospiritüel Formasyonumdan sonra Filipinler Askeri Ordinaryası'na başvurmaya karar verdim ve Tanrı'nın lütfuyla kabul edildim.

Askeri Papaz olma arzum, Kutsal Ayin önünde yaptığım dua ve tefekkürün meyvesi olan bir çağrının içindeki bir çağrıdır. Askeri Din Görevlisi olmak istememin sadece iki basit nedeni var: Birincisi, bu çağrıya cevap vermek çünkü bunun sadece kendi arzum değil, Tanrı'nın çağrısı olduğuna inanıyorum. Ve son olarak, Mesih'in sürüsüyle, askeriyle ve ihtiyaç sahipleriyle birliğini gösteren kamuflaj üniformasının ardında, kutsal ayinlerin ve ruhani ihtiyaçların hizmeti ve sunumu aracılığıyla Mesih'in sevgisini başkalarıyla paylaşmak.

Mesleğim, beni çağıran Tanrı'ya verdiğim sürekli bir yanıttır.