Uroczystość Ciała i Krwi Pana naszego Jezusa Chrystusa

Ja jestem chlebem żywym, który zstąpił z nieba. Jeśli ktoś spożywa ten chleb, będzie żył na wieki; a chlebem, który Ja dam, jest moje ciało za życie świata.

Żydzi zaczęli się spierać między sobą: -Jak ten człowiek może dać nam swoje ciało do jedzenia?

Jezus powiedział im: "Zaprawdę, zaprawdę, powiadam wam: Jeżeli nie będziecie jedli ciała Syna Człowieczego i nie będziecie pili krwi jego, nie macie życia w sobie. Kto spożywa moje ciało i pije moją krew, ma życie wieczne, a Ja go wskrzeszę w dniu ostatecznym. Bo moje ciało jest prawdziwym pokarmem, a moja krew prawdziwym napojem.

Kto spożywa moje ciało i pije moją krew, trwa we mnie, a ja w nim. Jak żyje Ojciec, który mnie posłał, a ja żyję dzięki Ojcu, tak i ten, kto mnie spożywa, będzie żył dzięki mnie. To jest chleb, który zstąpił z nieba, a nie jak ojcowie jedli i umarli: kto spożywa ten chleb, będzie żył na wieki.

Chleb życia Przemówienie

W święto Bożego Ciała świętujemy objawienie przez Chrystusa tajemnicy Eucharystii. Jego słowa cechuje tak silny realizm, że wykluczają one jakąkolwiek interpretację figuratywną. Słuchacze rozumieją właściwy i bezpośredni sens słów Jezusa (w. 52), ale nie wierzą, że takie stwierdzenie może być prawdziwe.

Gdyby było to rozumiane w sensie przenośnym lub symbolicznym, nie wywołałoby to u nich tak wielkiego zdziwienia, ani nie doszłoby do dyskusji. Z tego też wynika wiara Kościoła, że poprzez przemianę chleba i wina w Jego Ciało i Krew, Chrystus staje się obecny w tym sakramencie..

"Sobór Trydencki podsumowuje wiarę katolicką, gdy stwierdza: "Ponieważ Chrystus, nasz Odkupiciel, powiedział, że to, co ofiarował pod postacią chleba, było prawdziwie Jego Ciałem, przekonanie to zawsze było utrzymywane w Kościele, co Święty Sobór ogłasza na nowo: Przez konsekrację chleba i wina dokonuje się przemiana całej substancji chleba w substancję Ciała Chrystusa, Pana naszego, i całej substancji wina w substancję Jego Krwi; Kościół katolicki słusznie i stosownie nazwał tę przemianę transsubstancjacją" (DS 1642)". Katechizm Kościoła Katolickiego, n. 1376.

W tym wystąpieniu Jezus porównuje trzy razy (por. w. 31-32.49.58) prawdziwy Chleb Życia, swoje własne Ciało, z manną, którą Bóg karmił Hebrajczyków codziennie przez czterdzieści lat na pustyni.. A więc, zaprasza nas, abyśmy często karmili nasze dusze pokarmem Jego Ciała.

"Z porównania Chleba Anielskiego z chlebem i z manną uczniowie mogli łatwo wywnioskować, że tak jak ciało jest codziennie karmione chlebem, a Hebrajczycy byli codziennie odświeżani manną na pustyni, tak też uczniowie mogli łatwo wywnioskować, że tak jak ciało jest codziennie karmione chlebem, a Hebrajczycy byli codziennie odświeżani manną na pustyni, tak też dusza chrześcijańska mogła codziennie spożywać i ucztować Chlebem Niebieskim.. Ponadto prawie wszyscy święci Ojcowie Kościoła uczą, że "chleb powszedni", o który nakazuje się prosić w niedzielnej modlitwie, należy rozumieć nie tyle jako chleb materialny, pokarm dla ciała, ile jako codzienne przyjmowanie Chleba Eucharystycznego". S. Pius X, Sacra Tridentina Synodus, 20-XII-1905.

W niedzielę po niedzieli Trójcy Przenajświętszej, lKościół obchodzi Boże Ciało, uroczystość Najświętszego Ciała i Krwi Chrystusa.. Jest to jego pełny tytuł, chociaż zwykle odnosimy się do niego poprzez jego dawną łacińską nazwę "Boże Ciało". Warto wiedzieć, że jego najwcześniejszy tytuł brzmiał Festum Eucharistiae.