Ο Benjamin King είναι ένας αδελφός που εκπαιδεύεται για την ιεροσύνη στο Ποντιφικό Πανεπιστήμιο του Τιμίου Σταυρού (Ρώμη) χάρη σε μια υποτροφία του CARF. Γεννήθηκε στο Τέξας (ΗΠΑ) και ανήκει στο Θρησκευτικό Ινστιτούτο Miles Christi. Έγραψε ένα γράμμα στους ευεργέτες, στο οποίο διηγείται πώς από το ράντσο του Τέξας έφτασε στο να δώσει τον εαυτό του στον Θεό.
"Το όνομά μου είναι Μπέντζαμιν Κινγκ και είμαι αδελφός σε ιερατική εκπαίδευση στο Θρησκευτικό Ινστιτούτο Miles Christi. Γεννήθηκα στο Τέξας (ΗΠΑ) αλλά μεγάλωσα στην πολιτεία της Βιρτζίνια. Έχω τρία μεγαλύτερα αδέλφια: δύο αδελφές και έναν αδελφό. Η κλίση μου είναι ένα ταξίδι από το να έχω ό,τι μπορεί να επιθυμεί ένας νέος άνδρας, μέχρι να αποσυρθώ στο ράντσο των γονιών μου στο Τέξας, μέχρι να παραδοθώ τελικά στον Θεό.
Δόξα τω Θεώ, η οικογένειά μου είναι καθολική και ασπάζεται τον καθολικισμό και μου έδωσαν μια καλή χριστιανική διαπαιδαγώγηση και μάλιστα πήγα στο σχολείο της ενορίας μέχρι το γυμνάσιο. Αυτό το καθολικό περιβάλλον, η πίστη που ζούσε η οικογένεια και η δραστηριότητα στην ενορία, μου έδωσαν αρχές που, δόξα τω Θεώ, δεν έχασα ποτέ, αν και μερικές φορές ξέφυγα από τον σωστό δρόμο.
Όταν ξεκίνησα το γυμνάσιο, "γυμνάσιο", Έσπασα την παράδοση των αδελφών μου και πήγα σε δημόσιο σχολείο, επειδή είχα κάποιους φίλους που επίσης πήγαιναν εκεί. Όντας ο πρώτος από τα αδέλφια μου που πήγαινε σε δημόσιο σχολείο, η μητέρα μου μου είπε ότι έπρεπε να συμμετέχω στην ομάδα νέων της ενορίας και σε κάποιες νεανικές κατασκηνώσεις.
Ήταν ακριβώς ένα των αποσύρσεων αυτών όπου έλαβα την πρώτη, ας πούμε αξιοσημείωτη, χάρη που με έκανε να σκεφτώ για την κλίση. Δυστυχώς, ο ενθουσιασμός και η θέρμη της στιγμής έδωσαν τη θέση τους στους περισπασμούς του αθλητισμού, των φίλων, των πάρτι και δεν ήθελα να εγκαταλείψω τίποτα.
Ήταν όταν άρχισε η φυγή μου από τον ΘεόΗ ζωή που έζησα έγινε ένα είδος τρενάκι του λούνα παρκ με σκαμπανεβάσματα, προσπάθειες να συμβιβάσω το κάλεσμα του Θεού, την κλίση μου, με τις υποσχέσεις και τις επιθυμίες του κόσμου. Μια συμφιλίωση που δεν παρήγαγε ποτέ ευτυχία.
Η ζωή μου πήγαινε ως εξής: από τη μια πλευρά, προσπαθούσα να αγνοήσω αυτό που είχα δει και αισθανθεί σε εκείνα τα retreats και, ταυτόχρονα, ήθελα να πείσω τον εαυτό μου ότι η ευτυχία μου ήταν στα πράγματα, στις απολαύσεις κ.λπ. Ήθελα να δείξω στον εαυτό μου και στον Θεό ότι δεν ήμουν για αυτό που Εκείνος είχε βάλει στην καρδιά μου. Ήθελα να δείξω στον εαυτό μου και στον Θεό ότι δεν ήμουν εκεί για αυτό που Εκείνος είχε βάλει στην καρδιά μου.
Έτσι, έδωσα όλη μου την προσοχή στο να διασκεδάζω, στο να περνάω καλά, σκεπτόμενος πάντα ότι θα μπορούσα να παραμείνω στη μέση, δηλαδή να ζήσω μια λίγο πολύ καθολική ζωή, ας πούμε, αλλά χωρίς να ακολουθήσω το μονοπάτι που ο ίδιος ο Θεός είχε σχεδιάσει για μένα.
Πήγα στο Πανεπιστήμιο του Virginia TechΣπούδασα γεωργία και οικονομικά και πήρα το πτυχίο μου μετά από 4 χρόνια διασκέδασης και μιας πολύ πεζής ζωής. Εκείνη την εποχή, τελείωνα το πανεπιστήμιο, βρισκόμουν μπροστά σε ένα νέο ξεκίνημα και ήμουν αναγκασμένη να πάρω μια απόφαση για το μέλλον. Ήξερα ότι ο Θεός με καλούσε σε κάτι, αλλά δεν ήμουν έτοιμη να το δω.
Μετά το κολέγιο, άρχισα να εργάζομαι σε μια άλλη πολιτεία, τη Νότια Καρολίνα, σε επενδύσεις και ασφάλειες. Εκείνη την εποχή είχα όλα όσα θα μπορούσε να θέλει ένας νέος άνδρας: χρήματα, ένα σπορ αυτοκίνητο, φίλους, ταξίδια, βγαίναμε έξω κάθε βράδυ, έπαιζα γκολφ. .... Όλα όσα λέει ο κόσμος ότι θα σε κάνουν ευτυχισμένο και θα σε γεμίσουν.
Ωστόσο, μόλις τελείωσε η γιορτή, μου ήρθαν σκοτεινές στιγμές όπου συνειδητοποίησα την αντίφαση που βίωνα και τη θλίψη: δεν ήμουν ευτυχισμένη. Παρόλο που ο Κύριος με είχε ευλογήσει με τα πάντα, δεν ήμουν ευτυχισμένη.
Ήξερα ότι ο Θεός είχε ένα σχέδιο για μένα, ότι με καλούσε, αλλά φοβόμουν και δεν ήθελα να εγκαταλείψω τον εαυτό μου σ' Αυτόν. Τελικά, συγκεντρώθηκα και θυμήθηκα κάτι από την καθολική μου εκπαίδευση, σκέφτηκα τις Πνευματικές Ασκήσεις του Αγίου Ιγνατίου, έναν τρόπο να δω τι είχε ο Θεός στο μυαλό του για μένα.
"Μετά το πάρτι, μου ήρθαν σκοτεινές στιγμές όπου συνειδητοποίησα την αντίφαση που ζούσα και τη θλίψη: δεν ήμουν ευτυχισμένη".
Ο Benjamin King είναι αδελφός που εκπαιδεύεται για την ιεροσύνη στο Ποντιφικό Πανεπιστήμιο του Τιμίου Σταυρού (Ρώμη) χάρη σε μια υποτροφία του CARF. Γεννήθηκε στο Τέξας (ΗΠΑ) και ανήκει στο Θρησκευτικό Ινστιτούτο του Τιμίου Σταυρού στη Ρώμη. Miles Christi. Είχε τα πάντα: καλή δουλειά, χρήματα, διασκέδαση, πάρτι. Αλλά δεν ήταν ικανοποιητικό. Πήγε σε ένα πνευματικό καταφύγιο και είδε ότι ο Θεός ζητούσε κάτι από αυτόν. Ωστόσο, αποφάσισε να καθυστερήσει αυτή την απόφαση και, χωρίς να πει τίποτα σε κανέναν, έκανε μια συμφωνία με τον πατέρα του: θα δούλευε με τα άλογα στο ράντσο του Τεξάνου, εκπαιδεύοντας και σπρώχνοντας ένα από τα άλογά του και βοηθώντας στις αγροτικές εργασίες στο σπίτι των γονιών του. Αυτή ήταν η αρχή της διάκρισής του.
Μου φάνηκε τρελό να αφήσω τα πάντα για ένα μήνα για να πάω σε ησυχαστήριο, αλλά είχα πάρει την απόφασή μου. Αλλά πριν πάω σ' αυτό το καταφύγιο, άρχισα να προσεύχομαι, να παρακολουθώ καθημερινά τη λειτουργία και από πρόνοια βρήκα σ' ένα διαδικτυακό καθολικό φόρουμ ένα καταφύγιο Σαββατοκύριακου σύμφωνα με τη μέθοδο των ασκήσεων του Αγίου Ιγνατίου με την κοινότητα του Miles Christi. Έψαξα για πληροφορίες και οργάνωναν ένα retreat στη Βιρτζίνια, πολύ κοντά στο σπίτι των γονιών μου. Όλα ήταν τέλεια.
Τελείωσα το καταφύγιο πεπεισμένος ότι, ίσωςΕίχα μια κλίση. Έτσι πήρα την απόφαση να παραιτηθώ από τη δουλειά μου και να επιστρέψω στο σπίτι των γονιών μου στην εξοχή, ώστε να μπορέσω να διακρίνω την κλίση μου μακριά από τα πάντα και να είμαι πιο ελεύθερη να ακολουθήσω αυτό που μου ζητούσε ο Θεός.
Αλλά κάτι μου έλεγε ότι έπρεπε να αναβάλω την απόφαση για αργότερα και, χωρίς να πω τίποτα σε κανέναν, έκανα μια συμφωνία με τον πατέρα μου: ότι θα δούλευα με τα άλογα, θα εκπαίδευα και θα έσπαγα μερικά από τα δικά μας, και θα βοηθούσα με τα πράγματα στα χωράφια στο σπίτι των γονιών μου.
Πέρασε περίπου ένας χρόνος. Προσπάθησα να πείσω τον εαυτό μου ότι αυτό που είχα δει στο καταφύγιο δεν ήταν τίποτα. Εν τω μεταξύ, ο ιερέας που είχε κηρύξει αυτές τις ασκήσεις διατηρούσε επαφή μαζί μου και μου έστειλε ακόμη και ένα βιβλίο να διαβάσω, το οποίο με βοήθησε πολύ.
"Τελικά τα παράτησα. Πήγα να επισκεφθώ το σπίτι εκπαίδευσης του Miles Christi στο Μίσιγκαν, και εκεί τα είδα όλα ξεκάθαρα".
Μία από τις αποστολές του Θρησκευτικού Ινστιτούτου είναι ο αγιασμός των λαϊκών, ιδιαίτερα των νέων. Ο Βενιαμίν λέει ότι τώρα έχει την ευκαιρία να καθοδηγήσει και να βοηθήσει πολλές ψυχές, πολλούς νέους ανθρώπους να φτάσουν στην αληθινή ευτυχία. Έγινε μέρος της Miles Christi το 2013 και ξεκίνησε την εκπαίδευσή του στην κοινότητα του Μίσιγκαν. Καθώς η κοινότητα έχει το μητρικό της σπίτι στην Αργεντινή, έλαβε επίσης εκπαίδευση το 2016 στην πόλη Luján, στην επαρχία του Μπουένος Άιρες. Βρίσκεται τώρα στη Ρώμη, όπου σπουδάζει στο Ποντιφικό Πανεπιστήμιο του Τιμίου Σταυρού. "Αποτελεί τεράστια χάρη το γεγονός ότι μπορώ να σπουδάσω στην Αιώνια Πόλη, κάτι που θα ήταν αδύνατο χωρίς τη γενναιοδωρία και τη φιλανθρωπία των ευεργετών", λέει.
Τελικά τα παράτησα. Πήγα να επισκεφθώ το σπίτι εκπαίδευσης του Miles Christi στο Μίσιγκαν, και εκεί τα είδα όλα ξεκάθαρα. Μέσα σε λίγες μέρες, ένιωσα ξεκάθαρα την παραίτηση που μου ζητούσε ο Κύριος, και ήταν πραγματικά σαν ανταλλαγή: έπρεπε να εγκαταλείψω τα πάντα για να λάβω τα ΠΑΝΤΑ.
Είδα χωρίς καμία αμφιβολία ότι ο Θεός με ήθελε εκεί και ότι, όπως τον είχα αγνοήσει, τώρα σε Miles Christiόπου έχουμε ως αποστολή μας την αγιασμός των λαϊκών, ιδιαίτερα οι νέοι, θα είχα την ευκαιρία να καθοδηγήσω και να βοηθήσω πολλές ψυχές, πολλούς νέους ανθρώπους στην αληθινή ευτυχία.
Έγινα μέλος Miles Christi το 2013 και ξεκίνησα την εκπαίδευσή μου στην κοινότητα του Μίσιγκαν, αλλά καθώς η κοινότητά μας έχει το μητρικό της σπίτι στην Αργεντινή, έλαβα επίσης εκπαίδευση το 2016 στην πόλη Luján, στην επαρχία του Μπουένος Άιρες, την καρδιά της κοινότητας.
Βρίσκομαι τώρα στη Ρώμη και σπουδάζω στο Ποντιφικό Πανεπιστήμιο του Τιμίου Σταυρού. Αποτελεί τεράστια χάρη το γεγονός ότι μπορώ να σπουδάσω στην Αιώνια Πόλη, κάτι που θα ήταν αδύνατο χωρίς τη γενναιοδωρία και τη φιλανθρωπία των κατοίκων της Ρώμης. ευεργέτες.
Το βλέπω όπως όταν έφτασα στο μητρικό σπίτι της κοινότητάς μου στην Αργεντινή, αλλά της Παγκόσμιας Εκκλησίας. Ερχόμαστε στη Ρώμη για να μπορέσουμε να λάβουμε μια ολοκληρωμένη, καθολική μόρφωση, σε όλη την ομορφιά και τον πλούτο της, την πολιτιστική, καλλιτεχνική και ιστορική, τα πάντα... είναι κάτι πολύ περισσότερο από βιβλία. Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι χάρη στους ευεργέτες μας, μπορώ να είμαι πιο ολοκληρωμένος θρησκευόμενος, αν μπορώ να το πω έτσι, πιο καθολικός.
