Κοίμηση της Θεοτόκου, 15 Αυγούστου

"Το κόμμα του Asunción είναι μια μέρα χαράς. Ο Θεός νίκησε. Η αγάπη νίκησε. Η ζωή νίκησε.

Η Κοίμηση: "Ο ουρανός έχει καρδιά".

Έχει γίνει σαφές ότι η αγάπη είναι ισχυρότερη από τον θάνατο, ότι ο Θεός έχει αληθινή δύναμη και η δύναμή του είναι η καλοσύνη και η αγάπη. Η Μαρία αναλήφθηκε στον ουρανό ψυχή τε και σώματι: Στον Θεό υπάρχει επίσης μια θέση για το σώμα. Ο ουρανός δεν είναι πλέον για μας μια πολύ μακρινή και άγνωστη σφαίρα. Στον ουρανό έχουμε μια μητέρα.

Και η Μητέρα του Θεού, η Μητέρα του Υιού του Θεού, είναι η μητέρα μας. Το είπε ο ίδιος. Την έκανε μητέρα μας όταν είπε στον μαθητή και σε όλους μας: "Ιδού η μητέρα σου".

Ο ουρανός είναι ανοιχτός και έχει καρδιά. Στο Ευαγγέλιο ακούμε το Magnificat, αυτό το σπουδαίο ποίημα που βγήκε από τα χείλη, ή μάλλον από την καρδιά της Μαρίας.εμπνευσμένο από το Άγιο Πνεύμα. Σε αυτόν τον υπέροχο ύμνο αντανακλάται ολόκληρη η ψυχή, ολόκληρη η προσωπικότητα της Μαρίας. Μπορούμε να πούμε ότι αυτός ο ύμνος είναι ένα πορτραίτο, μια πραγματική εικόνα της Μαρίας, στην οποία μπορούμε να τη δούμε όπως είναι. Θα ήθελα να επισημάνω δύο μόνο σημεία αυτού του σπουδαίου ύμνου.

Magnificat, το τραγούδι της ευχαριστίας

Αρχίζει με τη λέξη Magnificat: η ψυχή μου "μεγαλύνει" τον Κύριο, δηλαδή διακηρύσσει ότι ο Κύριος είναι μεγάλος.Η Μαρία θέλει ο Θεός να είναι μεγάλος στον κόσμο, να είναι μεγάλος στη ζωή της, να είναι παρών σε όλους μας. Δεν φοβάται. Ξέρει ότι αν ο Θεός είναι μεγάλος, είμαστε κι εμείς μεγάλοι. Δεν καταπιέζει τη ζωή μας, αλλά την ανυψώνει και την κάνει μεγάλη: τότε ακριβώς γίνεται μεγάλη με το μεγαλείο του Θεού.

Το γεγονός ότι οι πρώτοι γονείς μας σκέφτηκαν διαφορετικά ήταν η καρδιά του προπατορικού αμαρτήματος. Φοβήθηκαν ότι, αν ο Θεός ήταν πολύ μεγάλος, θα έπαιρνε κάτι από τη ζωή τους. Νόμιζαν ότι έπρεπε να παραμερίσουν τον Θεό για να έχουν χώρο για τον εαυτό τους. Αυτός ήταν και ο μεγάλος πειρασμός της σύγχρονης εποχής, των τελευταίων τριών ή τεσσάρων αιώνων.

Αυτό ακριβώς έχει επιβεβαιώσει η εμπειρία της εποχής μας. Ο άνθρωπος είναι μεγάλος μόνο αν ο Θεός είναι μεγάλος. Με τη Μαρία πρέπει να αρχίσουμε να καταλαβαίνουμε ότι αυτό είναι έτσι.. Δεν πρέπει να απομακρυνθούμε από τον Θεό, αλλά να κάνουμε τον Θεό παρόντα, να κάνουμε τον Θεό μεγάλο στη ζωή μας- τότε θα είμαστε κι εμείς θεϊκοί: θα έχουμε όλη τη λάμψη της θεϊκής αξιοπρέπειας. Ας το εφαρμόσουμε αυτό στη ζωή μας. Είναι σημαντικό ο Θεός να είναι μεγάλος ανάμεσά μας, στη δημόσια και στην ιδιωτική ζωή.

Ας μεγαλύνουμε τον Θεό στη δημόσια και στην ιδιωτική ζωή. Αυτό σημαίνει να κάνουμε χώρο για τον Θεό κάθε μέρα στη ζωή μας, ξεκινώντας από το πρωί με την προσευχή και στη συνέχεια δίνοντας χρόνο στον Θεό, δίνοντας την Κυριακή στον Θεό.

Ένας δεύτερος προβληματισμός. Αυτή η ποίηση της Μαρίας, το Magnificat, είναι εντελώς πρωτότυπη- ταυτόχρονα, όμως, είναι "υφασμένη" από "νήματα" της Παλαιάς Διαθήκης, από τον λόγο του Θεού. Η Μαρία, για να το πούμε έτσι, "βολεύτηκε" μέσα στην λέξη του Θεού, ζούσε με τον λόγο του Θεού και τον καταλάβαινε.

Πράγματι, μιλούσε τα λόγια του Θεού και οι σκέψεις της ήταν σκέψεις του Θεού. Φωτίστηκε από το θείο φως και έλαβε επίσης το εσωτερικό φως της σοφίας. Αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο ακτινοβολούσε αγάπη και καλοσύνη. Η Μαρία ζούσε με τον λόγο του Θεού- ήταν διαποτισμένη από τον λόγο του Θεού. Ήταν βυθισμένη στον λόγο του Θεού, ήταν τόσο εξοικειωμένη με τον λόγο του Θεού.

Όποιος σκέφτεται με τον Θεό, σκέφτεται καλά- και όποιος μιλάει με τον Θεό, μιλάει καλά- έχει έγκυρα κριτήρια κρίσης για όλα τα πράγματα στον κόσμο, γίνεται σοφός, συνετός και, ταυτόχρονα, καλός- γίνεται επίσης δυνατός και θαρραλέος, με τη δύναμη του Θεού, που αντιστέκεται στο κακό και προωθεί το καλό στον κόσμο.

Έτσι η Μαρία μας μιλάει, μας μιλάει, μας καλεί να γνωρίσουμε τον λόγο του Θεού, να αγαπήσουμε τον λόγο του Θεού, να ζήσουμε με τον λόγο του Θεού, να σκεφτούμε με τον λόγο του Θεού. Και μπορούμε να το κάνουμε αυτό με πολλούς και διαφορετικούς τρόπους: διαβάζοντας την Αγία Γραφή, κυρίως με τη συμμετοχή στην Καθολική ΛειτουργίαΚατά τη διάρκεια του έτους, η Αγία Εκκλησία μας ανοίγει ολόκληρο το βιβλίο της Αγίας Γραφής. Την ανοίγει στη ζωή μας και την κάνει παρούσα στη ζωή μας.

Σκέφτομαι όμως και το Συμπλήρωμα της Κατήχησης της Καθολικής Εκκλησίας, στο οποίο ο λόγος του Θεού εφαρμόζεται στη ζωή μας, ερμηνεύει την πραγματικότητα της ζωής μας, μας βοηθά να εισέλθουμε στον μεγάλο "ναό" του λόγου του Θεού, να μάθουμε να τον αγαπάμε και να διαποτιστούμε, όπως η Μαρία, από αυτόν τον λόγο. Έτσι, η ζωή γίνεται φωτεινή και έχουμε το κριτήριο για να κρίνουμε, λαμβάνουμε ταυτόχρονα καλοσύνη και δύναμη.

Η Παρθένος Μαρία, με την Κοίμηση της Θεοτόκου, ανυψώθηκε ψυχή τε και σώματι στη δόξα του ουρανού, και μαζί με τον Θεό είναι βασίλισσα του ουρανού και της γης. Είναι μακριά από εμάς με αυτόν τον τρόπο; Αντιθέτως. Ακριβώς επειδή είναι με τον Θεό και μέσα στον Θεό, είναι πολύ κοντά στον καθένα μας. Όταν βρισκόταν στη γη, μπορούσε να είναι κοντά σε λίγους μόνο ανθρώπους. Με το να βρίσκεται μέσα στον Θεό, ο οποίος είναι κοντά μας, ακόμη περισσότερο, ο οποίος βρίσκεται μέσα σε όλους μας, η Μαρία συμμετέχει σε αυτή την εγγύτητα του Θεού.

Όντας μέσα στο Θεό και μαζί με το Θεό, η Μαρία είναι κοντά στον καθένα μας, γνωρίζει τις καρδιές μας, μπορεί να ακούσει τις προσευχές μας, μπορεί να μας βοηθήσει με τη μητρική της καλοσύνη. Μας δόθηκε ως "μητέρα" -έτσι είπε ο Κύριος- στην οποία μπορούμε να απευθυνόμαστε κάθε στιγμή. Μας ακούει πάντα, είναι πάντα κοντά μας- και, όντας η Μητέρα του Υιού, συμμετέχει στη δύναμη του Υιού, στην καλοσύνη του.

Μπορούμε πάντα να εναποθέτουμε ολόκληρη τη ζωή μας στα χέρια αυτής της Μητέρας, η οποία είναι πάντα κοντά στον καθένα μας. Την ημέρα αυτή της γιορτής, ας ευχαριστήσουμε τον Κύριο για το δώρο αυτής της Μητέρας και ας ζητήσουμε από τη Μαρία να μας βοηθήσει να βρίσκουμε το σωστό δρόμο κάθε μέρα. Αμήν.