Στο Ημέρα των Αγίων Πάντων χαιρόμαστε και μεταχειριζόμαστε εκείνους που έχουν πεθάνει με τη χάρη του Θεού και βρίσκονται ήδη στον ουρανό.
Την ημέρα των Ψυχών προσευχόμαστε για όσους βρίσκονται ακόμη στο καθαρτήριο, ώστε, εξαγνισμένοι το συντομότερο δυνατό, να απολαύσουν την ουράνια δόξα.
Και οι δύο γιορτές μας προσκαλούν να σκεφτούμε το μυστήριο του θανάτου που ο ίδιος ο Ιησούς θέλησε να αναλάβει για να μπορέσουμε να τον ξεπεράσουμε.
Θα πρέπει επίσης να μας κάνει να σκεφτούμε το τελικό πεπρωμένο της ζωής μας: να πετύχουμε την απόλυτη ευτυχία για την οποία μας δημιούργησες (ουρανός)Η πραγματική αποτυχία της κόλασης, ή η "επιστροφή" του καθαρτηρίου, αφού εξαγνιστεί δεόντως. Δεν υπάρχει χώρος για μάγισσες ή καταναλωτικές γιορτές όπως το Halloween που εισάγονται από τις Ηνωμένες Πολιτείες. Γιορτάζουμε τη ζωή, όχι τον θάνατο.
Και στο επίκεντρο αυτής της γιορτής είναι η πίστη στην κοινωνία των αγίων που ομολογούμε στο τέλος του Συμβόλου της Πίστεως.
"Εφόσον όλοι οι πιστοί αποτελούν ένα σώμα, το καλό του ενός μεταδίδεται στους άλλους..... Επομένως, είναι απαραίτητο να πιστεύουμε ότι υπάρχει κοινωνία αγαθών στην Εκκλησία.. Αλλά το πιο σημαντικό μέλος είναι ο Χριστός, γιατί είναι ο επικεφαλής....
Έτσι, το αγαθό του Χριστού μεταδίδεται σε όλα τα μέλη, και αυτή η επικοινωνία γίνεται μέσω των μυστηρίων της Εκκλησίας" (Άγιος Θωμάς, συμβολ. 10) (Κατήχηση, 947).
Δεν είμαστε ποτέ μόνοι, ο Ιησούς Χριστός και όλοι οι αδελφοί και αδελφές μας στην πίστη μας συνοδεύουν και μας στηρίζουν.
Στην πρώτη κοινότητα της Ιερουσαλήμ, οι μαθητές επέμεναν στη διδασκαλία των αποστόλων, η κοινωνίαΤο σπάσιμο του άρτου και οι προσευχές (Πράξεις 2, 42).
Κοινωνία στην πίστη: Η πίστη των πιστών είναι η πίστη της Εκκλησίας που έλαβε από τους Αποστόλους, ένας θησαυρός της ζωής που εμπλουτίζεται όταν μοιράζεται (Κατήχηση, 949).
Το πλήθος εκείνων που πίστεψαν ήταν από μία καρδιά και ψυχή, και κανείς δεν θεωρούσε ότι είχε κάτι δικό του, αλλά μοιράζονταν τα πάντα (Πράξεις 4:32).
Κοινωνία της φιλανθρωπίαςΣτην "κοινωνία των αγίων" : Στην "κοινωνία των αγίων". κανείς μας δεν ζει για τον εαυτό του, όπως και κανείς μας δεν πεθαίνει για τον εαυτό του. (Ρωμ 14:7).
Αν ένα μέλος υποφέρει, όλα τα άλλα υποφέρουν μαζί του. Αν ένα μέλος τιμάται, όλα τα άλλα μοιράζονται τη χαρά του. Εσείς όμως είστε το σώμα του Χριστού, και τα μέλη του ο καθένας χωριστά (1Κο 12:26-27).
Η μικρότερη από τις πράξεις μας που γίνονται από φιλανθρωπία ωφελεί όλους, σε αυτή την αλληλεγγύη μεταξύ όλων των ανθρώπων, ζωντανών ή νεκρών, η οποία βασίζεται στην κοινωνία των αγίων.
"Υπάρχει μια κοινωνία ζωής μεταξύ μας που πιστεύουμε στον Χριστό και έχουμε ενσωματωθεί σε Αυτόν με το βάπτισμα. Η σχέση μεταξύ του Ιησού και του Πατέρα είναι το πρότυπο αυτής της φωτιάς της αγάπης.
Και η "κοινωνία των αγίων" είναι μια μεγάλη οικογένεια. Είμαστε όλοι μια οικογένεια, μια οικογένεια όπου όλοι προσπαθούμε να βοηθήσουμε και να υποστηρίξουμε ο ένας τον άλλον. Κατήχηση του Πάπα Φραγκίσκου.
Ας βασιστούμε επίσης στη μεσιτεία των αγίων. "Επειδή εκείνοι που βρίσκονται στον ουρανό είναι πιο στενά ενωμένοι με τον Χριστό, εδραιώνουν όλη την Εκκλησία πιο σταθερά στην αγιότητα... δεν παύουν να μεσιτεύουν για μας ενώπιον του Πατέρα.
Παρουσιάζουν, μέσω του ενός Μεσίτη μεταξύ Θεού και ανθρώπου, του Ιησού Χριστού, τα προσόντα που απέκτησαν στη γη... Η αδελφική τους μέριμνα είναι επομένως μεγάλη βοήθεια στην αδυναμία μας" (Βατικανό Β΄, Lumen gentium 49).
Κάποιοι άγιοι, κοντά στον θάνατό τους, είχαν επίγνωση του μεγάλου καλού που θα μπορούσαν να συνεχίσουν να κάνουν από τον ουρανό: "Μην κλαίτε, θα σας είμαι πιο χρήσιμος μετά τον θάνατό μου και θα σας βοηθήσω πιο αποτελεσματικά απ' ό,τι κατά τη διάρκεια της ζωής μου" (Άγιος Δομίνικος του Γκουζμάν, ετοιμοθάνατος, προς τους αδελφούς του, πρβλ. Ιορδάνης της Σαξονίας, lib 43).
"Θα περάσω τον ουρανό μου κάνοντας καλό στη γη" (Αγία Τερέζα του Παιδιού Ιησού, verba) (βλ. Κατήχηση 956).
Ας επικαλεστούμε ιδιαίτερα τη Μαρία, Μητέρα του Κυρίου και καθρέφτη κάθε αγιότητας. Είθε αυτή, η παναγία, να μας κάνει πιστούς μαθητές του γιου της Ιησού Χριστού, και είθε να πάρει τους νεκρούς του καθαρτηρίου στον ουρανό το συντομότερο δυνατό. Αμήν.
Πού υπάρχει χώρος για μια γιορτή του θανάτου και όχι της ζωής, των μαγισσών; Σίγουρα στη ζωή μας, το Halloween, ή όπως αλλιώς θέλετε να το ονομάσετε σε κάθε γεωγραφικό πλάτος, δεν έχει νόημα. Είμαστε των αγίων και της προσευχής για τους νεκρούς μας.
κ. Francisco Varo Pineda
Διευθυντής Έρευνας στο Πανεπιστήμιο της Ναβάρα.
Σχολή Θεολογίας. Καθηγητής της Αγίας Γραφής.
