Ονομάζομαι Jonathan Daniel Mendoza Martínez από την Επισκοπή της Γρανάδας στη Νικαράγουα.
"Από παιδί είχε πάντα την επιθυμία να γίνει ιερέας, καθώς τον ενδιέφερε ιδιαίτερα η ευχαριστιακή λειτουργία. Μετά από αυτό το ανήσυχο πνεύμα, το 2016, εισήλθε στο Μικρό Σεμινάριο της επισκοπής της Γρανάδας.
Στην αρχή η γνώμη των γονέων μου δεν ήταν πολύ σύμφωνη, καθώς μου έλεγαν να σπουδάσω κάτι άλλο και να έχω ένα επάγγελμα με εισόδημα. Ωστόσο, σκέφτηκα διαφορετικά για να πάω και να δοκιμάσω τι είναι ένα ιεροδιδασκαλείο.
Μετά από λίγο, κατέληξα να μείνω, και έτσι πήγα στο μεγάλο σεμινάριο. Ενώ ήμουν εκεί, μου παρουσιάστηκε η επιλογή να συνεχίσω τις σπουδές μου εκτός της χώρας. Άλλη μια απόφαση που δεν άρεσε στη μητέρα μου, αν και με στήριξε. Τώρα απολαμβάνω αυτή τη σπουδαία εμπειρία, το να μπορώ να βρίσκομαι με ανθρώπους από διαφορετικές κουλτούρες είναι συγκλονιστικό και προκλητικό ταυτόχρονα. Αυτό οφείλεται στο γεγονός ότι ανάμεσα σε πολλούς διαφορετικούς πολιτισμούς και υπόβαθρα, είναι μια άσκηση κατανόησης. Ταυτόχρονα, είναι ένας εμπλουτισμός, διότι ό,τι μπορώ να συνεισφέρω εγώ, το συνεισφέρουν και εκείνοι σε μένα. Ως εκ τούτου, είναι σημαντικό να εκτιμάμε και ταυτόχρονα να γνωρίζουμε ότι κάθε ιστορία έχει κάτι διαφορετικό, αλλά ταυτόχρονα και κάτι κοινό που επιτρέπει τον εμπλουτισμό των εμπειριών. Κυρίως επειδή αυτό μας εξυπηρετεί, όχι μόνο σε αυτές τις στιγμές κατά τις οποίες διαμορφωνόμαστε, αλλά και για το υπόλοιπο της ζωής μας. Είναι μια εμπειρία που σημαδεύει ολόκληρη τη ζωή μας, και αυτό μας κάνει να αντιμετωπίσουμε πολλές πραγματικότητες που ο κόσμος χρειάζεται να παγιωθούν. Για τον λόγο αυτό, όσοι από εμάς είμαστε εδώ φέρνουμε μια μεγάλη πρόκληση στον κόσμο και, τελικά, στην Εκκλησία.
Τρία χρόνια αργότερα, το 2019, οι μορφωτές μου με κάλεσαν και μου είπαν ότι υπήρχε η δυνατότητα να ολοκληρώσω τις σπουδές μου στο Σεμινάριο της Μπιντασόα και στο Πανεπιστήμιο της Ναβάρα, στο οποίο απάντησα ότι θα το ήθελα.
Από εκείνη τη στιγμή ξεκίνησα μια νέα εμπειρία, από το να μπω σε αεροπλάνο, αφού στη χώρα μου ταξίδευα μόνο με λεωφορείο, μέχρι να γνωρίσω μια άλλη χώρα εκτός της ηπείρου μου και με πολλούς ανθρώπους από όλες τις ηπείρους, να γνωρίσω τη ζωή τους, τις χαρές τους, τις δυσκολίες τους...".