"Είμαστε τέσσερις στην οικογένειά μου: ο πατέρας μου, η μητέρα μου, η μικρότερη αδελφή μου και εγώ. Οι γονείς μου είναι άνθρωποι με βαθιές χριστιανικές αξίες και πάντα μας εμφύσησαν την αγάπη για τον Χριστό, την Παναγία και την Εκκλησία. Χάρη στον Θεό και τη σκληρή δουλειά των γονιών μου, καταφέραμε να ζήσουμε με τα απαραίτητα. Έχουμε παραμείνει πολύ κοντά στην υπόλοιπη οικογένεια (παππούδες, γιαγιάδες, θείες, θείοι και ξαδέρφια).
Χάρη σε μια υποτροφία μπόρεσα να σπουδάσω στο Καθολικό Πανεπιστήμιο Redemptoris Mater (UNICA), το πτυχίο Διεθνών Σχέσεων και Διεθνούς Εμπορίου και αποφοίτησα το 2019. Μια τοπική εφημερίδα μου πήρε συνέντευξη λόγω των καλών ακαδημαϊκών μου αποτελεσμάτων.
Πιστεύω ότι η κλίση προς την ιερατική διακονία ήταν πάντα σαν ένας μικρός σπόρος που σιγά-σιγά μεγάλωνε. Ως παιδί πήγαινα στη Θεία Λειτουργία κάθε Κυριακή και τις Πέμπτες συνόδευα την πατρική μου γιαγιά - που ήταν έκτακτη λειτουργός της Θείας Κοινωνίας - στη Μεγάλη Ώρα με το Ευλογημένο Μυστήριο.
Μετά άρχισα να είμαι παπαδάκι και έφυγα όταν ήμουν 17 ετών. Στην ηλικία των 12 ετών έκανα το κατασκηνωτικό μου ευαγγελισμό (σύμφωνα με τη μέθοδο του Ολοκληρωμένου Συστήματος Νέου Ευαγγελισμού του CELAM) και στην ηλικία των 13 ετών εντάχθηκα στη διακονία νέων, όπου μπόρεσα να ωριμάσω την κλίση μου.
Ασχολήθηκα πολύ με την αποστολή της διακονίας των νέων στην ενορία μου, την επισκοπή και τη χώρα μου, χωρίς να εγκαταλείψω τις σπουδές μου. Σε αυτή τη διακονία μπόρεσα να διακρίνω καλά και κατάλαβα ότι ο Θεός με καλούσε σε κάτι περισσότερο.
Το σημείο καμπής, όπου θεωρώ ότι ο Θεός επιβεβαίωσε την κλήση μου, ήταν το 2019 κατά τη διάρκεια του XI Διεθνούς Φόρουμ Νεολαίας - που διοργανώθηκε από το Δικαίστειο για τους Λαϊκούς, την Οικογένεια και τη Ζωή.
Οι συμμετέχοντες σε αυτή τη συνάντηση είχαν την ευκαιρία να ακούσουν τον Άγιο Πατέρα, και με τα λόγια του ο Πάπας μας ζήτησε να είμαστε θαρραλέοι και χωρίς φόβο να δώσουμε τους εαυτούς μας στην υπηρεσία του Κυρίου. Αυτά τα λόγια ήταν η τελική ώθηση που με παρακίνησε να κάνω το οριστικό βήμα να εισέλθω στη σχολή.
Καθώς αποφοιτούσα από το πανεπιστήμιο εκείνη τη χρονιά, αποφάσισα να παραιτηθώ από τη δουλειά μου (δούλευα σε μια ασφαλιστική εταιρεία για περισσότερο από ένα χρόνο) και να αφήσω τις ευθύνες μου για τη διακονία της νεολαίας στη Διάσκεψη των Επισκόπων.
Μίλησα με τον επίσκοπό μου, ο οποίος εκείνη την εποχή ήταν ο πρόεδρος του τμήματος νεολαίας του ΚΕΝ, και του υπέβαλα την παραίτησή μου- του εξήγησα ότι παραιτούμαι επειδή ένιωθα ότι με καλούσε να μπω στο ιεροδιδασκαλείο και το δέχτηκε πρόθυμα. Την επόμενη χρονιά μπήκα στη σχολή και ο επίσκοπός μου αποφάσισε να με στείλει να σπουδάσω στην Παμπλόνα.
"Στην Bidasoa είναι μια θαυμάσια εμπειρία. Η δυνατότητα να μοιράζομαι με σεμιναριακούς από διαφορετικές χώρες με έχει γεμίσει με εμπλουτιστικές εμπειρίες για την πνευματική, πνευματική και πολιτιστική μου διαμόρφωση", λέει.
Η εκπαίδευση που μας προσφέρεται στο ιεροδιδασκαλείο είναι εκπληκτική- χάρη σε αυτή την εκπαίδευση μπόρεσα να κατανοήσω τη μεγάλη σημασία της πνευματικής καθοδήγησης στη ζωή ενός ιεροσπουδαστή και ενός ιερέα.
Είναι μεγάλη βοήθεια για εμάς να έχουμε ανθρώπους που είναι αφοσιωμένοι στην κλίση σας και που σας βοηθούν να ξεπεράσετε τις δυσκολίες που μπορεί να προκύψουν στην πορεία. Η πνευματική καθοδήγηση, η εξομολόγηση και η λειτουργία που ζούμε καλά κάνουν την Bidasoa ένα μέρος όπου η συνάντηση με τον Ιησού Χριστό είναι το πιο σημαντικό πράγμα.
Φυσικά, εκτός από όλα αυτά, υπάρχουν και άλλα μέσα διαμόρφωσης, όπως συγκεντρώσεις, αθλητικές εκδηλώσεις κ.λπ. Στην Bidasoa, η ελευθερία των ιεροσπουδαστών φροντίζεται σε μεγάλο βαθμό και αυτό συμβάλλει στην εδραίωση της κλίσης.
Στη Νικαράγουα υπάρχει ανάγκη για ιερείς που είναι σταθερά προσηλωμένοι στην ευαγγελική αποστολή της Εκκλησίας. Ποιμένες που, με θάρρος και αγάπη, υπερασπίζονται τα πρόβατα από τους λύκους- ποιμένες που διακηρύσσουν το μήνυμα του Χριστού για τη σωτηρία και που, με αλήθεια, υπερασπίζονται το δίκαιο απέναντι στην αδικία.
Ακολουθώντας το παράδειγμα που μας έδωσαν οι επίσκοποι, ολόκληρη η Εκκλησία της Νικαράγουας πρέπει να θέσει τον εαυτό της στην υπηρεσία των αναγκών του λαού, γνωρίζοντας πώς να υποφέρει μαζί με τον λαό και να τον συνοδεύει σε σημαντικές και δύσκολες στιγμές.
Η φτώχεια, η ανισότητα και η έλλειψη ατομικών και συλλογικών ελευθεριών είναι μερικές από τις μεγαλύτερες κοινωνικές προκλήσεις της χώρας.
"Θα ήθελα να ευχαριστήσω τους ευεργέτες για τη μεγάλη υποστήριξη που μας παρέχουν. Να είστε σίγουροι ότι είστε πάντα στις προσευχές μας και ότι όλα όσα κάνετε θα αξιοποιηθούν για την ευαγγελική αποστολή της Εκκλησίας".
Η Bidasoa είναι σαν ένας μικρός θησαυρός όπου μπορούμε να διαμορφωθούμε στην καλή και υγιή διδασκαλία της Εκκλησίας (με αυτό επαναλαμβάνω μόνο τα λόγια που μου είπε ο επίσκοπός μου πριν φύγω για εδώ. Κατά τη διάρκεια αυτών των δύο ετών μπόρεσα να επιβεβαιώσω αυτά τα λόγια του επισκόπου μου) Σας ευχαριστώ για τη δέσμευσή σας σε αυτόν τον σκοπό!
