Είναι πράξεις ανιδιοτέλειας και γενναιοδωρίας που κάνουμε για τους άλλους. Υπάρχουν δεκατέσσερα έργα ελέους, επτά σωματικά και επτά πνευματικά. Η διδασκαλία, η συμβουλευτική, η παρηγοριά, η ανακούφιση είναι πνευματικά έργα ελέους, όπως και η συγχώρεση και η υπομονή με υπομονή. Μεταξύ των σωματικών έργων του ελέους βρίσκουμε την ελεημοσύνη, η οποία είναι μια από τις κύριες μαρτυρίες της αδελφικής φιλανθρωπίας- είναι επίσης μια πρακτική δικαιοσύνης που ευχαριστεί τον Θεό. Κατήχηση της Καθολικής Εκκλησίας, 2447
Ο Πάπας Φραγκίσκος ονόμασε το 2014 Έτος του Ελέους και εδώ θα δούμε τα έργα του ελέους που συνέστησε να μελετήσουμε και να εκτελέσουμε κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου, αλλά που δεν πρέπει να ξεχνάμε.
Κάθε χριστιανός πρέπει να έχει κατά νου αυτά τα έργα ως "έναν τρόπο να αφυπνίσουμε τη συνείδησή μας, που συχνά είναι ληθαργική μπροστά στο δράμα της φτώχειας, και να εισέλθουμε ακόμη βαθύτερα στην καρδιά του Ευαγγελίου, όπου οι φτωχοί είναι οι προνομιούχοι αποδέκτες του θείου ελέους".
Η Εκκλησία έχει τη σοφία μιας καλής μητέρας, η οποία γνωρίζει τι χρειάζονται τα παιδιά της για να μεγαλώσουν υγιή και δυνατά, στο σώμα και στο πνεύμα. Μέσω των έργων του ελέους, μας καλεί να ανακαλύψουμε εκ νέου ότι τόσο το σώμα όσο και η ψυχή των συνανθρώπων μας έχουν ανάγκη από φροντίδα και ότι ο Θεός εμπιστεύεται στον καθένα από εμάς αυτή την προσεκτική φροντίδα..
. "Το αντικείμενο του ελέους είναι η ίδια η ανθρώπινη ζωή στην ολότητά της. Η ίδια η ζωή μας ως "σάρκα" πεινάει και διψάει, έχει ανάγκη από ρούχα, στέγη και επισκέπτες, καθώς και από μια αξιοπρεπή ταφή, την οποία κανείς δεν μπορεί να δώσει στον εαυτό του (...). Η ίδια η ζωή μας ως "πνεύμα" χρειάζεται να εκπαιδευτεί, να διορθωθεί, να ενθαρρυνθεί, να παρηγορηθεί (...). Χρειαζόμαστε άλλους να μας συμβουλεύουν, να μας συγχωρούν, να μας υπομένουν και να προσεύχονται για μας". Φραγκίσκος, 3ος διαλογισμός στο Ιωβηλαίο των ιερέων, 2-VI-2016.
Η άσκηση των έργων του ελέους παράγει χάρη για εκείνον που τα κάνει. Το Ευαγγέλιο του Λουκά αφηγείται τα λόγια του Ιησού: "Δώστε και θα σας δοθεί". Έτσι, με τα έργα του ελέους κάνουμε το θέλημα του Θεού, δίνουμε κάτι από τον εαυτό μας στους άλλους και ο Κύριος μας υπόσχεται ότι θα μας δώσει και αυτό που χρειαζόμαστε.
Από την άλλη πλευρά, η εκτέλεση έργων ελέους είναι ένας τρόπος αντιστάθμισης και αποκατάστασης της ψυχής μας για τις αμαρτίες μας που έχουν ήδη συγχωρεθεί στο μυστήριο της εξομολόγησης. Εκτελώντας καλά έργα, όπως, φυσικά, τα έργα του ελέους. "Μακάριοι οι ελεήμονες, διότι αυτοί θα λάβουν έλεος". Ματθ. 5, 7.
Επιπλέον, τα Έργα του Ελέους μας βοηθούν να προχωρήσουμε στο δρόμο προς τον Ουρανό, επειδή μας κάνουν να μοιάζουμε με τον Ιησού, το πρότυπο μας, που μας δίδαξε ποια πρέπει να είναι η στάση μας απέναντι στους άλλους. Στον Ματθαίο βρίσκουμε τα εξής λόγια του Χριστού: "Μη μαζεύετε για τον εαυτό σας θησαυρούς στη γη, όπου ο σκόρος και η σκουριά φθείρει, και όπου οι κλέφτες εισβάλλουν και κλέβουν- αλλά μαζεύετε για τον εαυτό σας θησαυρούς στον ουρανό, όπου ούτε ο σκόρος ούτε η σκουριά φθείρει, και όπου οι κλέφτες δεν εισβάλλουν και δεν κλέβουν. Γιατί όπου είναι ο θησαυρός σας, εκεί θα είναι και η καρδιά σας".
Ακολουθώντας αυτή τη διδασκαλία του Κυρίου ανταλλάσσουμε τα πρόσκαιρα αγαθά με αιώνια αγαθά, τα οποία είναι αυτά που έχουν πραγματική αξία.
| 1 | Επίσκεψη στους αρρώστους |
| 2 | Ταΐζοντας τους πεινασμένους |
| 3 | Δώστε ποτό στους διψασμένους. |
| 4 | Παροχή καταλύματος σε προσκυνητές. |
| 5 | Γυμνό ντύσιμο. |
| 6 | Επίσκεψη κρατουμένων. |
| 7 | Θάβοντας τους νεκρούς. |
"Ο άνθρωπος που δεν αντιδρά στις θλίψεις ή στις αδικίες και που δεν προσπαθεί να τις απαλύνει, δεν είναι άνθρωπος κατά το μέτρο της αγάπης της καρδιάς του Χριστού".
Πάπας Φραγκίσκος
"Όποιος έχει δύο πανωφόρια, ας τα μοιράσει σ' αυτούς που δεν έχουν- και όποιος έχει να φάει, ας κάνει το ίδιο" (Λουκ. 3:11). Αυτά τα δύο έργα του ελέους αλληλοσυμπληρώνονται και αναφέρονται στη βοήθεια που πρέπει να δίνουμε με τη μορφή τροφίμων και άλλων αγαθών σε όσους έχουν μεγαλύτερη ανάγκη.
Δεν είναι μια συνηθισμένη περίπτωση στις μέρες μας, αλλά μπορεί να συμβεί να δεχτούμε κάποιον στο σπίτι μας, όχι από καθαρή φιλοξενία φιλίας ή οικογένειας, αλλά από κάποια πραγματική ανάγκη.
Αυτό το έργο ελέους αποσκοπεί στην ανακούφιση μιας άλλης βασικής ανάγκης: της ένδυσης. Πολλές φορές, αυτό διευκολύνεται για εμάς με τις συλλογές ρούχων που γίνονται στις ενορίες και σε άλλα κέντρα. Όταν πρόκειται να δώσουμε τα ρούχα μας, είναι καλό να σκεφτούμε ότι μπορούμε να δώσουμε ό,τι μας περισσεύει ή ό,τι δεν είναι πλέον χρήσιμο, αλλά μπορούμε επίσης να δώσουμε ό,τι είναι ακόμη χρήσιμο.
Στην επιστολή του Ιακώβου μας ενθαρρύνει να είμαστε γενναιόδωροι: "Αν ένας αδελφός ή μια αδελφή είναι γυμνός και στερείται καθημερινής τροφής, και κάποιος από εσάς του λέει: "Πηγαίνετε εν ειρήνη, να ζεσταθείτε ή να τραφείτε", αλλά δεν του δίνετε τα απαραίτητα για το σώμα, τι ωφελεί;". Ιάκωβος 2, 15-16.
Σε αυτή την εποχή της παγκόσμιας πανδημίας, αυτό το έργο του ελέους αποκτά ένα ισχυρό νόημα. Είναι μια πραγματική φροντίδα, τόσο από την άποψη των φυσικών αναγκών, όσο και από την άποψη της συντροφιάς και της προσευχή για τους ασθενείς και τους ηλικιωμένους. Ένα καλό παράδειγμα από την Αγία Γραφή είναι η παραβολή του καλού Σαμαρείτη στο Ευαγγέλιο του Λουκά.
Συνίσταται στην επίσκεψη των κρατουμένων και στην παροχή όχι μόνο υλικής αλλά και πνευματικής βοήθειας που τους βοηθά να βελτιωθούν ως άνθρωποι, να διορθώσουν τους τρόπους τους, να μάθουν να κάνουν εργασίες που θα τους είναι χρήσιμες όταν τελειώσουν τον χρόνο που τους αναλογεί από τη δικαιοσύνη. Σήμερα είναι οι ιερείς και οι αφιερωμένες γυναίκες που επιτελούν αυτό το πολύ περίπλοκο έργο αλληλεγγύης. Πρέπει να προσευχόμαστε για τους ιερείς, να τους συνοδεύουμε και να τους στηρίζουμε σε αυτό το έργο κοινωνικής αλληλεγγύης.
Η τέλεση μιας λειτουργίας για τους νεκρούς και η αξιοπρεπής ταφή των νεκρών μοιάζει με περιττή εντολή, αλλά δεν είναι. Σε καιρό πολέμου, μπορεί να είναι μια πολύ απαιτητική εντολή. Γιατί είναι σημαντικό να προσφέρουμε στο ανθρώπινο σώμα μια αξιοπρεπή ταφή; Επειδή το ανθρώπινο σώμα υπήρξε ο τόπος κατοικίας του Αγίου Πνεύματος. Είμαστε "ναοί του Αγίου Πνεύματος". 1 Κορ 6, 19.
| 1 | Διδάσκοντας τους αμόρφωτους. |
| 2 | Δώστε καλές συμβουλές σε όσους τις χρειάζονται. |
| 3 | Διορθώστε τον παραβάτη. |
| 4 | Συγχωρήστε αυτούς που μας προσβάλλουν. |
| 5 | Για να παρηγορήσει τους θλιμμένους. |
| 6 | Να υπομένετε με υπομονή τις ελλείψεις των άλλων. |
| 7 | Προσευχηθείτε στο Θεό για τους ζωντανούς και τους νεκρούς. |
"Ο χριστιανός δεν μπορεί να ασχολείται μόνο με τα προσωπικά του προβλήματα, γιατί πρέπει να ζει με γνώμονα την παγκόσμια Εκκλησία, σκεπτόμενος τη σωτηρία όλων των ψυχών".
Πάπας Φραγκίσκος
"Εκείνοι που διδάσκουν τη δικαιοσύνη στο πλήθος θα λάμπουν σαν τα αστέρια στους αιώνες των αιώνων". (Δαν. 12, 3β).
Se refiere a enseñar en cualquier materia: también sobre temas religiosos. Esta enseñanza puede ser a través de escritos o de palabra, por cualquier medio de comunicación o directamente. Dar ayuda y apoyo a la formación sacerdotal también es una obra de misericordia espiritual.
Ένα από τα χαρίσματα του Αγίου Πνεύματος είναι το χάρισμα της συμβουλής. Επομένως, όποιος σκοπεύει να δώσει καλές συμβουλές πρέπει πρώτα απ' όλα να είναι σε αρμονία με τον Θεό, διότι δεν είναι θέμα προσωπικής γνώμης, αλλά καλής συμβουλής σε όσους έχουν ανάγκη καθοδήγησης.
Η αδελφική διόρθωση εξηγείται από τον ίδιο τον Ιησού στο Ευαγγέλιο του Ματθαίου: "Αν ο αδελφός σου αμαρτήσει, πήγαινε και μίλησε σ' αυτόν μόνος σου και κατηγόρησε τον. Αν σε ακούσει, έχεις κερδίσει τον αδελφό σου". (Ματθ. 18, 15-17).
Για να διορθώσουμε τον πλησίον μας πρέπει να το κάνουμε με πραότητα και ταπεινότητα. Συχνά θα είναι δύσκολο, αλλά μπορούμε να θυμόμαστε αυτό που λέει ο απόστολος Ιάκωβος στο τέλος της επιστολής του: "Όποιος μεταστρέψει έναν αμαρτωλό από τον κακό του δρόμο, θα σώσει την ψυχή του από τον θάνατο και θα λάβει συγχώρεση για πολλές αμαρτίες" (Ιάκωβος 5:20).
Όταν προσευχόμαστε την προσευχή του Κυρίου, λέμε: "Συγχώρησέ μας τα πταίσματά μας, καθώς και εμείς συγχωρούμε τους παραβάτες μας" και ο Ιησούς Χριστός μας λέει: "Αν συγχωρήσετε τα πταίσματα των ανθρώπων, θα σας συγχωρήσει και ο ουράνιος Πατέρας. Αν όμως δεν συγχωρήσετε στους ανθρώπους τα παραπτώματά τους, ο Πατέρας δεν θα σας συγχωρήσει". (Ματθ. 6, 14-15).
Η συγχώρεση είναι το ξεπέρασμα της εκδίκησης και της μνησικακίας. Σημαίνει να συμπεριφερόμαστε ευγενικά σε αυτόν που μας έχει προσβάλει. Η μεγαλύτερη συγχώρεση είναι αυτή του Χριστού στον Σταυρό, ο οποίος μας διδάσκει ότι πρέπει να συγχωρούμε τα πάντα και πάντα: "Πάτερ, συγχώρησέ τους, διότι δεν γνωρίζουν τι κάνουν". (Λουκάς 23:34).
Παρηγοριά για τον θλιμμένο, για εκείνον που υποφέρει από κάποια προσωπική δυσκολία ή που βρίσκεται σε μια στιγμή που πρέπει να ξεπερνώντας τη θλίψη είναι ένα άλλο έργο πνευματικής ευσπλαχνίας. Συχνά, θα συμπληρωθεί με την παροχή καλών συμβουλών, οι οποίες θα βοηθήσουν να ξεπεραστούν αυτές οι καταστάσεις πόνου ή θλίψης. Το να συνοδεύει κανείς τον πλησίον του ανά πάσα στιγμή, αλλά ιδιαίτερα στις πιο δύσκολες στιγμές, σημαίνει να κάνει πράξη το παράδειγμα του Ιησού στο Ευαγγέλιο, ο οποίος συμπονούσε τον πόνο των άλλων όποτε τον έβλεπε.
Η υπομονή απέναντι στα σφάλματα των άλλων είναι αρετή και έργο ελέους. Όταν η αντιμετώπιση αυτών των ελαττωμάτων προκαλεί περισσότερο κακό παρά καλό, με μεγάλη φιλανθρωπία και ευγένεια, θα πρέπει να δίνεται η προειδοποίηση.
Ο Άγιος Παύλος συνιστά να προσευχόμαστε για όλους, χωρίς διακρίσεις, καθώς και για τους άρχοντες και τους ανθρώπους σε θέσεις ευθύνης. Προσευχή για ιερατικές και θρησκευτικές κλίσεις και τις προθέσεις του Πάπα. Είναι επίσης σημαντικό να προσευχόμαστε για τους κεκοιμημένους που βρίσκονται στο Καθαρτήριοπροσευχηθείτε γι' αυτούς και ζητήστε πλήρης συγχώρεση ώστε οι ψυχές τους να είναι ελεύθερες από την αμαρτία.
Παρόλο που είναι σίγουρα σκόπιμο να δίνουμε ζωή σε έργα όπου έχουμε τη δυνατότητα να προσφέρουμε ένα χέρι, το συνηθισμένο πεδίο της ευσπλαχνίας είναι μια καθημερινή εργασία που διέπεται από το πάθος να βοηθήσουμε: τι άλλο μπορώ να κάνω; ποιον άλλο μπορώ να εμπλέξω; Όλα αυτά είναι έλεος εν δράσει, χωρίς χρονοδιαγράμματα, χωρίς υπολογισμούς: "ένα δυναμικό έλεος, όχι ως ένα εξευγενισμένο και καθορισμένο ουσιαστικό, ούτε ως ένα επίθετο που διακοσμεί λίγο τη ζωή, αλλά ως ρήμα - να ελεείνεις και να είσαι ελεήμων". Φραγκίσκος, 1ος διαλογισμός στο Ιωβηλαίο των ιερέων, 2-VI-2016.
Βιβλιογραφία:
